Alle inzendingen over te ver

Ik mag er zijn. Maar mag ik ook blijven, dat is vers twee.

...positie weer heel veel goodwill kweken bij de kiezers en nog sterker terugkomen. Echt, geloof me, een pauw heeft mooie veren nodig om in het middelpunt te kunnen blijven staan in de volière en daar draait het bij de VVD toch om?

Als een natgeregend klein musje zit ze daar, het verdriet spat van een fragiel lijf. Op zo'n moment weet je dat gekrakeel er niet toe doet en strijk je veren droog.

...en mijn blote hals. Ik had geen veren. Al mijn veren waren weg. Ik miste de energie om te huilen en had de hoop opgegeven op een glimlach. Want ze waren opgestegen, en ik stond te kijken naar mijn eigen naakte lijf zonder ook maar wat dons om me warm te houden... Een zachte stem bracht me bij...

Mensen stellen soms alles in het werk om te zien hoe ver ze kunnen gaan. En als dan op een dag blijkt dat ze te ver zijn gegaan, zijn ze stomverbaasd.

Als mensen je voortdurend veren in de kont steken, gaat het daar op den duur jeuken.

...en de vader van Maxima hadden beiden iets met vliegtuigen. Of vindt u dat te ver gaan ?

...mij zal hech-ten, in de hoop om eens weer heel te zijn. De lust tot poëzie vergaat je.

...aan de andere zijde bewoont, is thuis. Voor mij vertegenwoordigt zij de gave, ongeschonden jeugd; zo ver van mij, zo onbereikbaar ver. En in de avond en nacht is er nog het licht dat mij bereikt, als een weldaad, als een symbool van veiligheid....

...gazen hartje dat danst in de warme lucht die opstijgt vanaf de centrale verwarming. Eens schonk je het mij; uit hartverbondenheid, uit zielsverwantschap? Ver ben je; verder dan ver; de dood heerst in mijn hart. Mijn beige gordijnen zijn eveneens het geschenk van een deserteur; de trouweloze...

...zo was althans mijn moeder. En zo maakte zij ijverig de keurige, grijze wollen rokken voor de dochter en ook nog een exemplaar met een zwart-wit pepita-ruitje. Hiermee zou de dochter zich onbezorgd kunnen begeven te midden van de collega's in de voor de moeder vreemde en onwerkelijke...

...tot de onheilspellende dag waarop het graf zich zal openen; nog ver weg; nog ver weg.....

...het maakt niet uit wat, maar schrijf! Dat was de ondubbelzinnige repliek op mijn stemming, verbeeld door de prachtige zilveren zeemeeuwenveer. Vanaf dat moment ligt hij naast mijn computer en herinnert mij aan mijn taak.

...vergeet ik nooit meer hoe ik - thuisgekomen - mijn heil zocht bij Tsjaikowski en hoe zijn "Eugen Onegin" een ver, zo ver souvenir voor mij vormde aan de wervelende droomgestalte van mijn vriend, die mij voorgoed ontstolen was......

...slechts een aantal uren jong, toch: valt er al genoeg te zeggen over: hoe het anders gekund zou hebben! Dit jaar is vers begonnen, onbespoten, edoch, zijn er reeds talloze slachtoffers. Gelukkig nieuwjaar.

...overleeft (of zijn opvolger) zal het nog miljoenen of miljarden jaren duren voor het zover zal zijn. ***Helaas***

...een diepe kloof ligt de eens gekende, voorgoed verloren en nooit herwonnen gave van onze vriendschap, die ik koesterde, die teloor ging De verwijten en kwetsuren zijn afgevuurd als pijlen op een kwetsbaar, weerloos hart en nooit is de terugkeer mogelijk naar het eens gekende

Is de gewelddadige tragedie in Aleppo een ver-van-jouw-bed showdrama?

...het ook nog een keer. En daarom. Samsom, Rutte, doe je best. Maak er wat van. Met veren. Zonder pek.

...een paar dagen nog, dan zat je werk erop. Nu, een paar uurtjes later, zit je daar, ontredderd, bij een hoopje veren, een onbestemd hoopje rommel. En je begrijpt het niet. Je begrijpt het niet...

Waar je ook woont...maakt niks uit...'t internetje geeft de kans dat geen afstand meer te ver is ...

...zijn verjaardag, tja dan heb je het ver geschopt, dan kom je van ver en eindigt zo mogelijk nog verder maar ik vraag je: Waarheen waarvoor?

...torenspits is te horen. Tot in de verte de kathedralen verdwijnen in flarden regenwolken. Tot de horizon versmelt met de hemel en nacht wordt. Gouden hanen huilen niet.

Zijn hoofd zit er nog op hoe eng ver het ook uitstak boven dat maaiveld. Geen hoogvlieger die Sven Kramer uit Oudeschoot.

Vergissen is menselijk. Ook degene die zich in mij vergist, geef ik groot gelijk! Ik sta hier inmiddels ver boven.

Bestialiteiten toeschrijven aan een dictator vind ik te ver gaan. Dat hij zijn eigen volk verneukt valt niet te ontkennen.

Achterom kijken helpt je niet altijd vooruit......... maar te ver vooruit kijken is onverstandig als je het verleden niet in ogenschouw neemt........

...en moest ik vroeger naar bed dan ik vol spanning magisch probeerde af te weren. In mijn strakgestreken bed dreunde het vijandelijke vers nog in mijn droeve bovenkamers na, heel triest, als de mokerslag van een wrede, protestantse, demonische, sadistische drilmoeder.

...in mij op om die donkere medemensen, eens zo vernederd, uitgebuit, mishandeld. Mijn uiterst vriendelijke en minzame vriend vervolgde zijn weg, aan de zijde van zijn vriendin en ik kon een intense ontroering niet bedwingen.....

...maak ik je dood! Dit is bij de beesten af! Huiveringwekkende taferelen en waarom? Omdat we allemaal te luisteren hebben en de regels moeten opvolgen, hoe moeilijk is dat is vredesnaam. Wie dit begrijpt mag het zeggen want voorlopig heb ik hier geen zinnige reactie op, vooropgesteld dat die er...