De kleine veelvraten doen zich tegoed aan een veelzijdige maaltijd, bestaande uit kikkers, kevers, muizen en wormen, wie weet wat nog meer. Al smullend pikken ze elkaar venijnig.
De jongen klappen hun vleugels steeds open en weer dicht. Wat een verlangen om op te stijgen en weg te zweven naar die lokkende einder...…
Het beeld doet namelijk het meest direct denken aan een veelvraat, om precies te zijn: aan de inhoud van de darmen van een veelvraat. Thuis noemen wij dat plein dan ook eufemistisch "Het Ingewandenplein". Hoe inspirerend kan het zijn.…
Maar...gelukkig ben ik een nieuwsgierige veelvraat en consumeer ik gewoon stug door van het gene dat mij voorgeschoteld wordt.
Ter zake: Ik heb een aantal kritische noten.…
Wat een veelvraat. Alles wil het weten. Alles wil het vreten. Alle opgenomen feiten worden opgeslagen en gerubriceerd. Met slimme verbindingen tussen bits van informatie die door de verzamelaar zijn aangelegd. Sluipweggetjes, ezelsbruggetjes, bospaadjes, clusters, verzamelingen, modules...…
Onverzadigbare veelvraten zijn het en veelschijters en ze hebben geen cultuur omdat ze geen tijd ervoor nemen. Daarom moeten wij ons bovendien aan kunst wijden en hebben wij de plicht om cultuurdragers te zijn.…