Lokroep
verhaal
Er wervelen jankende stemmen rond. We smelten onder zwetend linnen.
Je dringt zonder kloppen, zonder kuchen, maar toch beleefd, mijn schedel binnen.
Een stolp viel aan scherven. Een glassplinter kleeft aan jouw haar.
Zwaailicht wierp een akelig blauw naar binnen.
Dus dook ik snel in jouw iris, nipte van jouw klieren.
Een opgefokte slee stoof…