Alle inzendingen over voetstappen

Ze begint te rennen, hoort aan de voetstappen achter haar dat hij ook rent. Eindelijk, ze is thuis. Zenuwachtig opent ze de voordeur met haar sleutel. Het lukt gelukkig in één keer. Ze smijt de voordeur dicht en leunt er opgelucht tegenaan. Ze kijkt voorzichtig door het kijkgaatje in de deur, niemand te zien.…

Ineens is het stil, de voetstappen met het ribbelprofiel lopen richting de weg, zij staat op en volgt hem snel. “Loop niet zo snel, ik kan je haast niet inhalen, wacht nou even..”, smeekt ze hem haast. Zij veegt ondertussen het natte gras en mos en wat takjes van haar vochtige jas en rent achter de voetstappen aan.…

Het waren voetstappen. Ik bleef gokken, gokken wie het dit keer was. Het getik van de voetstappen was gestopt. Ik huiverde, mijn hele lichaam rilde. Ik hoorde hoe de zware ijzeren deur geopend werd. Op datzelfde moment begonnen de voetstappen weer. Ik werd gek, legde mijn handen op mijn oren en kneep mijn ogen dicht.…

Met onze voetstappen omcirkelden we deze plas op de genoemde feestdag en de sterfgevallen die mijn vriendin getroffen hebben, waren onderwerp van ons gesprek... Haar gang is vertraagd na onze uitbundige excursies van vroeger jaren en ze zet nog slechts aarzelend en lusteloos de ene voet voor de andere.…

Maar vooral in het weekend hoor ik de voetstappen en de stemmen van de wildvreemden en onbekenden die de trappen bestijgen door de dunne muur die mijn kamer begrenst.…

Soms bestijg ik de trappen als een noodzaak me hiertoe noopt maar meestal verblijven wij hier solitair als monniken in hun cellen, ieder op zichzelf, zoals kennelijk meer en meer in het algemeen de trend en de mode geworden schijnt te zijn in de huidige maatschappij.De stemmen en de voetstappen van wildvreemden en onbekenden die de trappen bestijgen…

Opnieuw en allerminst voor de eerste keer richtten mijn voetstappen zich naar het nabijgelegen lage gebouw van de Huisartsenpost aan de Lage Witsiebaan met haar lange sequentie van spreekkamers die in de avondlijke en nachtelijke uren hun licht over de parkeerplaats werpen.…

Het is een winkelgalerij die niet veel voorstelt, waar ik vele voetstappen heb liggen en waar mijn tranen eens rijkelijk en overvloedig hebben gestroomd.…

Het bosgebied in Hilversum nabij Revalidatiecentrum "Heideheuvel" is zeker de moeite waard en het kan zich ontsluiten voor de aandachtige blikken en voetstappen van de wandelaar.…

De monsterlijke, satanisch aandoende gestalte van een bouwwerk dat eens diende tot tempel van literatuur, kunst en wetenschappen en waar ik vele voetstappen heb liggen, beheerst vandaag de dag het centrum van onze stad. Zwarte gaten als blinde, nietsziende ogen rijgen zich in de gevel aaneen.…

De stemmen en voetstappen, die hier overdag te horen waren, zijn vergaan in het bezadigde duister. De luide tonen, die hier bij zonlicht heersten, waren nu zwijgend, schimmig rond. Deze geheime geschiedenis, toch heel eenvoudig, wordt soms verlevendigd met kluchten van muizengetrippel, dat de bloemengeur enigszins benauwende spanning brengt.…

De heren verzochten mij vriendelijk mijn voetstappen niet daar doorheen te leiden. De Nieuwlandstraat was desondanks bereikbaar. Een vriendelijke dame verwelkomde me in haar winkeltje genaamd "Kunstlicht" waar de producten van haar handvaardigheid waren uitgestald.…

De dorpen Berkel-Enschot en Udenhout zijn als parels aan de kroon van Brabantse gemeenten en ik heb er vele voetstappen liggen. Op een milde augustusdag legde ik per bus de weg af naar Udenhout, naar zwembad "De Groene Wellen" dat daar onvermoed in een oase van groen is gesitueerd.…

Je keek niet naar de huizen, maar je telde je voetstappen, je zette je voeten voorzichtig voor elkaar nu je krachten waren verminderd, nu je levenseinde naderde. Mijn verdriet was niet jouw verdriet; had het wel bestaansrecht voor jou?…

De halfronde kwabben van de longen die rusten in de borstholte zijn opgeveerd als willig en veerkrachtig gras dat vertrapt leek onder zware voetstappen maar dat opnieuw opbloeit. En de belasting die de borst neerdrukte trok weg als late sneeuw die in het voorjaar wegsmelt onder een mildere temperatuur en een zoele wind....…

De stilte en alleen het holle geluid van voetstappen die steeds sneller voortschrijden. Waarom die angst voor de nacht die alleen maar stilletjes op de dag wacht. De dag vol leven en problemen die niemand rust en vrijheid schenkt. Geef mij de nacht dan nog maar even, waar niemand mij ziet of kent.…

Veertig jaar geleden richtten mijn voetstappen zich al naar haar, die ik mijn vriendin noem en zal noemen tot mijn stervensdag; de trouw is in mijn hart gebeiteld als een inscriptie in een voorhistorische munt En zo herinner ik me die zomer met haar in Lanersbach; die zomer van onze jeugd; de stram voortmarcherende heren van de muziekkapel in uniform…

Waar nu "Doloris" is gevestigd was eens ons oude postkantoor waar ik ook voetstappen heb liggen en vandaag de dag zouden we eveneens de "psychedelische" uitstalling kunnen bezoeken maar dat was ons net iets teveel......…

Overal zijn vriendelijke mensen met voetstappen op weg naar een theater waarin zij zichzelf kunnen zijn door naakt te leven. Altijd het tastbare dichtbij in jouw stembanden die in de echo zijn te vinden. Hoe diep wortelt mijn adem zich in de echo van jouw stem. Hoe diep wortelen de bomen nu toekomst onzeker is door politiek geharrewar.…

Ik ben na jaren teruggekeerd tot mijn "Sultan" en eveneens richtte ik mijn voetstappen naar de kleine, bescheiden kapsalon, gesitueerd in de onopvallende zijstraat in de nabijheid van een van de uitgestrekte dodenakkers van onze stad. Bij deze kapper floreert het vakmanschap zozeer dat ik bij andere beroepsbeoefenaren tevergeefs zocht.…

Op een nog altijd winterse dag, toen het Heuvelplein bedekt was met ijsschotsen, richtten mijn voetstappen zich opnieuw naar de nabijgelegen Veemarktstraat. Ik snuffelde aldaar rond in de winkel toen ik achter mij een stem hoorde: "Meneer, mevrouw, mag ik er even langs?" "Ik ben geen man", repliceerde ik.…

Deze draagt ver en reikt ver, dus was het hoorbaar in de hele bus, dat ik vroeg naar "De Hovel" in Goirle (Het naburige dorp Goirle bezoek ik van oudsher met enige regelmaat en ik heb er vele voetstappen liggen).…

Een gevoel van eenzaamheid, maar opgewarmd door de zon en het geluid van vele voetstappen om me heen. Ik kies er nu voor om even alleen te zijn. Alleen, onder de mensen. Rondom mij hoor ik mensen keuvelen, lachend praten, hoor ik voetstappen, een kind wordt door zijn moeder teruggeroepen.…

Hij hoorde zijn voetstappen op de glimmende kasseien, glad en koud. Wat deed hij hier in godsnaam weer ? Toen dwarrelde de sneeuw naar beneden, eerst kleine vlokjes, dan dikke grote, smeltend op zijn neus. Zijn lange zwarte jas was algauw bedekt onder duizenden kleine wollen sterretjes, mooi was dat.…

Tenslotte verlaat ik dit "medisch bolwerk" en ga ik mijn kalme gang, zet ik mijn weloverwogen, bedachtzame voetstappen en passeer ik de sfeervolle gevels aan het Hasseltplein en de oude kapel en verwonder ik me over het merkwaardige contrast tussen de lavendelblauwe bloemen, omgeven door mosgroen, leerachtig gebladerte, symbolen van een nieuwe zomer…

Zo is daar de boerderij aan de Reitse Hoevenstraat met haar rieten dak waarnaar mijn voetstappen zich vandaag richtten(om daar te komen passeert men een oud klooster dat haar muren trots verheft).…

(voor Agnes Henningsen (1868 - 1962)) Je bent geboren als Agnes Kathinka Malling op 18 november 1868 in het zuiden van Funen, in de gemeente Kerteminde, in Rynkeby. Dat was op het landgoed Skovsbo. Jij was de middelste van drie zussen. Jouw vader Peter Andersen was een boer en jouw moeder was Ophelia Malling, die in 1874 overleed. Jij bent in Rynkeby…

(voor Maggie Laubser (1886 - 1973)) Je bent geboren als Maria Magdalena Laubser op 14 april 1886 in de tarwe-boerderij Bloublommetjieskloof nabij Malmesbury in Swartland. Jouw ouders Gerhardus Petrus Christiaan en Johanna Catharina Laubser waren in het Duitse Holm geboren. Jij was de oudste van zes kinderen. Je had een zorgeloze jeugd in de mooie…

Zij haalde meerdere personen op en bracht ons door Tilburgse straten waar ik vele voetstappen heb liggen. Ik herken die van vele voorgaande gelegenheden rijdend naar Zorgcentrum "De Reijshoeve" (in de wijk "Reeshof") dat ons verwelkomt met indrukwekkende blauwe letters boven de centrale toegangsdeur.…

Wie blijft immers hoe ongelovig ook in onze contreien onberoerd bij de idee in Zijn voetstappen te treden….. Voetstappen van de christelijke verlosser bekend bij schier alle eigentijdse miljarden en talloze eerdere. Breed erkend en geëerd, plaatselijk aanzienlijk minder. Profeten liggen aan thuisfronten vaak moeilijk.…