Alle inzendingen van Anton van Amerongen

De hardnekkigste verslaving is die aan het leven. Het valt niet mee om daarvan af te kicken.…

Reizen en vreemdgaan gaan - vanzelfsprekend - makkelijk samen.…

Iedereen sterft uiteindelijk aan de gevolgen van de gewoontes waarmee men in leven is gebleven.…

Alhoewel er bijzonder veel veranderd is in de loop van betrekkelijk weinig jaren, is de nacht toch machtig oud gebleven in zijn geluiden, lichten en geuren, in de angst die hij begeleidt, in het vreemde en verdwaalde van zijn momenten, in de sterkte van zijn stilte en in het geduld van zijn vergeefse duisternis.…

Het is niet dat het leven geen zin meer heeft wat fnuikend is, maar dat het leven geen zin meer voelt.…

Iedere generalisatie is een nederlaag van het verstand. Het vereist moed om onzekerheid als vast gegeven te aanvaarden.…

Liefde moet zich mengen met een zekere dosis agressie om zich in de werkelijkheid te kunnen handhaven. Zuivere liefde is onverteerbare liefde, een opoffering aan het ik of aan de ander zonder dat er sprake is van terugkoppeling. Zuivere liefde is of absoluut narcisme of absoluut altruïsme en in beide gevallen monomaan, de verheffing van een waan boven…

Aan de buitenkant is niet te zien hoe een mens zich innerlijk voelt. Een op het eerste oog vrolijk, opgewekt en energiek persoon kan van binnen kapot, opgebrand, zwaarmoedig en ten einde raad zijn. Op een gegeven moment kost het te veel inspanning om de schijn op te blijven houden en valt de persoon in een acute depressie, waarbij er niets anders overblijft…

Met de ouderdom, zo lijkt het, slijt het vermogen nieuwe dingen te ontdekken en nieuwe ervaringen op te doen. Alles valt steeds meer in de routine van alledag. De ene dag onderscheidt zich nauwelijks meer van de andere, de gewoonten die je jezelf hebt aangemeten gaan zonder discussie aan de haal met de tijd en vele jaren later kom je misschien tot het…

In een periode van mijn leven die tamelijk stabiel was, maar waarbij ik dagen had dat ik me doodmoe voelde en uitgeblust, ben ik begonnen met het noteren en later analyseren van mijn dromen. Ik was me al lange tijd bewust dat ik te kampen had met chronische depressie, en wist er door zelfstudie veel over aan de weet te komen, maar begrijpen waardoor…

De veronderstelling dat de Nederlandse samenleving verhardt, is een open deur die ik het liefst zou willen sluiten, want zo vanzelfsprekend is het helemaal niet. Ik zie althans in mijn omgeving tal van initiatieven ontstaan die juist de samenhang tussen verschillende bevolkingsgroepen, jong en oud, autochtoon en allochtoon, arm en rijk, proberen te…

Wie de dingen somber inziet, heeft er hoogstwaarschijnlijk een juiste kijk op. Het leven houdt een keer op en de laatste jaren van een bestaan zijn zelden zonder ellende, verdriet en pijn. De medische wetenschap heeft vooral het lijden verlengd, de mogelijkheid om met allerlei gebreken te blijven voortleven. Maar om dat leven zin te geven schiet iedere…

Ik kreeg mijn eerste migraineaanval toen ik begin twintig was. Ik zat heel rustig de ochtendkrant te lezen toen het me opviel, dat de letters minder scherp waren dan anders. Woorden als 'politiek' zag ik als 'ploitkie', 'van onze verslaggever' werd 'vna ozne vreglasvegre'. De hele tekst zag er uit alsof de journalist dronken was bij het schrijven…

Meestal ga ik niet in op actuele gebeurtenissen in mijn stukjes, maar deze keer moet ik een uitzondering maken, omdat wat is gebeurd in Beslan (Ossetië, Rusland) met de gijzeling door Tsjetsjenen van volstrekt onschuldige schoolkinderen me zo aangrijpt, dat ik moeite heb om me op iets anders te concentreren. De beelden die ik op televisie zag waren…

Afgelopen week zou mijn jongste broer 43 jaar zijn geworden, maar hij is al bijna twee jaar dood. Ik denk nog voortdurend aan hem, vooral aan de tijd die we deelden in onze jeugd. Het is een absurd, paradoxaal gevoel dat ik nog wel besta en hij niet. Ik herinner me hem, maar de herinnering die hij aan mij had is met hem verdwenen. Als iemand sterft,…

Ruim een jaar geleden ging het ineens helemaal mis met me, ik viel bijna van de ene op de andere dag in een diepe depressie, ik kon niet of nauwelijks slapen en eten en was heel geagiteerd en geëmotioneerd, ik moest bijna elk uur van de dag huilen en alles overweldigde me in zo'n sterke mate dat het leven me een vreselijke kwelling was en ik sterk…

Het verwondert me elk jaar weer rond deze tijd waar al die bomen en struiken en planten de energie vandaan halen om na maanden van kou en somberheid zo overtuigend en massaal uit te lopen. Binnen een week is de omgeving een zee van groen geworden, het licht heeft een heel andere, donkere toon gekregen; de zonnestralen hebben niet meer de scherpte van…

Sinds enige tijd tracht ik zo te leven, dat het desolate gevoel dat de eenzaamheid met zich meebrengt meer en meer verdwijnt. Hoewel ik eenzaamheid goed verdraag en ik vele jaren van mijn leven niets anders wilde dan me steeds verder te isoleren, ben ik nu op een punt gekomen dat ik me niet meer wens te verbergen. Misschien komt het omdat ik besef,…

Het is stil in mij, om verschillende redenen. Er is een stilte die door machteloosheid wordt gevoed. Een stilte die een ingetogen woede is omwille van allerlei politieke besluiten die ertoe leiden dat mensen waar de klappen al jaren vallen nog eens worden nagetrapt. Gehandicapten, chronisch zieken, alleenstaande moeders met kinderen, werklozen, ouderen…

Een van meest opmerkelijke statistieken betreffende depressiviteit is dat twee keer zoveel vrouwen eronder lijden. Een andere is dat mannen vaker zelfmoord plegen, maar vrouwen weer veel meer pogingen ertoe doen, die dan mislukken. Verder is er sprake van een geweldige toename in het aantal mensen dat ooit in zijn of haar leven depressief wordt, de…

Vandaag is de vermaledijde zomertijd weer begonnen. Wat mensen ertoe leidt om dit weekend een uur slaap in te leveren om 's avonds langer licht te mogen genieten is mij een raadsel. Langer licht betekent immers langer herrie, een avond die maar geen nacht wordt en onrustig blijft, buren die voor de meest bekrompen Nederlandse tuinen de veel te rokerige…

Ik geloof dat ik zeggen mag dat ik een goedgeefs persoon ben. Zelden misgun ik iemand iets en als ik iets kan doen voor een persoon doe ik het meestal graag. Ik vind het fijn als ik iets geven kan, als ik een persoon iets toevoegen kan, en ik verwacht er niets voor terug. Ik vind het de essentie van leven dat het poogt, naar buiten te treden, en wat…

Er moet me iets van het hart: de wijze waarop we de laatste tijd met asielzoekers omgaan vind ik onwaardig en getuigen van gebrek aan belangstelling en respect voor de vreemdeling, die om wat voor reden ook in ons land verzeild is geraakt. De eerste reactie zou moeten zijn, de vluchteling met gastvrijheid en warmte te bejegenen, ontheemd als hij immers…

Een van de meest pregnante ontwikkelingen van de afgelopen vijftig jaar is de individualisering van de maatschappij. Veel meer mensen dan vroeger wonen alleen en leven een eigen bestaan, waarbij ze natuurlijk wel allerhande contacten hebben, maar zonder zwaarwegende verplichtingen aan te gaan. Dit alles lijkt ingegeven door de veronderstelling, dat…