Alle inzendingen over water/tranen

Het naar huilbui neigende vrouwtje begon zachtjes tegen mij aan te tranen. Weet u zei ze, er is altijd wel iets dat stoelt op verdriet, dan krijg ik het te kwaad en komen vanzelf de Waterlanders. Al eens geprobeerd de zonnige kant van alles te bekijken, vroeg ik quasi pedagogisch. Natuurlijk zei...

Een zondag die letterlijk in het water gevallen is, want: daar waar we dachten er eventjes op uit te kunnen, kwam er een grijze lucht aan die niet veel goeds voorspelde. Terwijl ik dit schrijf denk ik, tja voor ons dan eventjes want echt hoor, ik heb de bomen in hun takken horen klappen, de bloemen...

Stille gedachten ontsproten bij het kijken naar deze foto. Met klotsende schuimende kousenvoeten golf je over me heen om in ontelbare druppels uiteen te spatten. Duizend keren zullen jullie sterven in die eeuwig durende tijd van seconden, om het mystieke mysterie van miljarden jaren...

“Weet je wat jij moet doen?” vroeg hij, me aankijkend met een lichte glimlach om zijn lippen dansend. ”M’n bed inkruipen en pas weer wakker worden als het zomer is?” vroeg ik zielig met een dun stemmetje. Hij schudde zijn hoofd, de glimlach werd iets breder. “Dat is niet wat ik...

Ik vraag me wel eens af hoe het komt dat veel mensen in hun kontakten uiteindelijk storing krijgen. Elkaar niet begrijpen of niet willen begrijpen. Zoeken naar je gelijk. Ik kan hierin niet verder komen dan het verschil in niveau. Niet dat de één meer of minder dan de ander is. Maar ik heb het...

Ik heb u vaak, onder een andere naam, lastig gevallen met mijn muzikale voorkeur. Deze nacht zit ik er weer even tegen aan te hikken, u weet drank in de man en vervolgens de wijsheid in de kan. Mijn verdrietlied is 'The end' van The Doors, vervolgd door de muzikale terreur van Rare Bird die mij...

Het MOET zoden aan de dijk zetten, het MOET helpen, want de dijk breekt door als nederlands stopt, vanwege alle tranen die zullen vloeien

Toen ik het schitterende water van de Biesbosch zag, barstte mijn verdriet om jou uit en ik grimaste, probeerde mijn tranen te verbergen voor de anderen van het gezelschap dat samen met mij "De Zilvermeeuw" bevolkte, een lang schip dat ons kalm en majesteitelijk die middag door de wateren zou...

De rouwkaarten lagen netjes op stapels voor mij op de tafel. Samen met mijn zus keken we of we niemand hadden vergeten. In totaal waren het er vierhonderd en vijftig. Ik keek naar beneden. Van mijn zwarte schoenen naar mijn zwarte trui. Ik snikte en dacht: Waarom was je toch weggegaan? Mijn...

Stroomstoring in Rotterdam. Het zet je wel even aan het denken over onze afhankelijkheid van stroom. Dat je computer het even niet doet, is tot daar aan toe. Hoewel het in mijn geval wel betekent dat ik niet kan werken. En een keertje in het donker naar het toilet gaat ook nog wel. Deze storing was...

“Kijk”, zei Hori, en hij wees naar de oceaan die diep beneden hem tegen het rif klotste. “Zover het oog reikt, zie je water, blauwgroen tot de lijn waar de hemel en de zee elkaar raken. Toch is dat niet altijd zo geweest, Manu.” De aangesprokene richtte zich loom op. Met zijn donkere...

Lief, ik vraag je niet veel! Ik vraag je minder dan een afwas van twee dagen doen, of onze Irma naar balletles brengen en terughalen. Het is minder dan de afgesproken vuilniszakken buitenzetten op vrijdagochtend, minder dan me handmatig moeten wekken sommige dagen. Ik vraag je mij in zachte...

SBS, sick building syndrome, ik krijg er nog steeds tranen van in mijn ogen.

De bui is over, het dondert nog in de verte. Voorzichtig straalt de zon haar warmte over de zilveren belijning van wegtrekkende wolken, de rust keert weder in het bos. Levendig weerspiegelt de wereld zich in plassen regenwater, keert alles om. Alleen de bomen treuren, plengen groene tranen.

Met de mevrouw met de wellicht door leed doorgroefde wangen bezet ik een tafeltje aan de Piushaven dat geflankeerd wordt door het diepe, ondoorgrondelijke water. Verdriet komt aanrollen als een onweer dat de wereld overvalt of als een lawine die van een berg afrolt. Mijn tranen betreffen de...

Hoewel ik het al ruim 5 jaar weet, 'k leef inmiddels in het zesde nadien, had ik niet hoeven worden geïnformeerd over mijn einde, want het begin hiervan is in 2015 reeds ingezet. Toen ik destijds de betreffende arts hierover informeerde, werd mij verteld dat dit een verplichting is waar geen van...

Zoals je mij van de ene verbazing in herhaling laat vallen...over de rand van het geëmmer druppelt het te getikt om los te lopen, laat staan wat ik heb geslikt aan woorden... zoals we geen spat veranderd zijn, reizen nog steeds de wereld rond in ons verwateren, sterven als bezielswaardigheid...

soms is het nódig om water naar de zee te dragen

Zwevend in de wolken terwijl de heuvels van Lloma Prieta mij omarmen. De oude man kuste mij op mijn voorhoofd ten teken dat zijn volk mij had opgenomen. Hij wees opgewonden in de verte en vertelde mij in zijn eigen taal hoe het water de dorre woestenij in groene vruchtbare vlakten veranderde....

Zo werden we al op de hoogte gebracht van de komende nattigheid die (vanzelf) vallen zou als we net de deur uit moesten. Natuurlijk is het zuiden van ons kikkerlandje deze week getrakteerd op een hoeveelheid water die veel mensen misschien nog wel in 1953 voorbij hebben zien komen. Wij niet, ik...

Vanaf 1977 woon ik in Lelystad en geniet elke dag van de zuivere lucht, de bomen, het vele groen en de plassen en grachten. Wegens mijn hoge leeftijd ben ik niet zo mobiel meer, maar als het even kan ga ik met mijn dochter mee naar het natuurpark. Daar zijn is echt genieten, wat een schoonheid van...

‘Voor het gebruik van water wordt € 12, - op de huur van uw volkstuin in mindering gebracht’, staat op de afrekening van 2012. Mijn inspanning om alleen nog gebruik te maken van regenwater levert me voordeel op. Geen vetpot, maar het gaat om het principe. Waarom kostbaar leidingwater...

Ik denk niet rechts en ook niet links. Ik ben niet open, noch ben ik slinks. Ik vlieg niet hoog, maar zeker niet te laag. Ik ga niet snel, ik ben ook niet traag. Ik denk niet zwart en ook niet wit. Ik ben niet koud, noch ben ik verhit. Ik denk niet groot en ook niet te klein. Ik ben niet grof,...

We wisten het toch. We wisten dat hij het niet lang meer zou maken, onze vriend. De laatste weken kwamen we meerdere keren per dag eventjes bij hem kijken. Ik zelfs, die nooit een 'loper' was geweest. "Hoe gaat het met je? Wil je iets drinken, zal ik een mandarijntje voor je pellen?"...

Zachtjes klonken de violen, die hun treurklanken ten gehore brachten, gevolgd door de treurige ondertoon van de cello, die huilde in de nacht. Tranen, zo heette het stuk dat voorbij kwam. Net op dat moment, het moment van mijn tranen. Alles leek mee te werken, de muziek, het weer. Niet dat het...

Heel lang geleden was er eens een meisje met anorexia en een aantal fobieën dat op de kunstacademie zat. Voor haar herstel werd ze uitgenodigd te komen werken in het beeldhouwatelier van een beroepskunstenaar en bronsgieter. Aldaar bouwde ze vier kleine beeldjes van danseresjes, want Dans was haar...

Achter de hoge flat aan de Sweelincklaan strekt zich een feeëriek park uit waar herten ronddartelen en uitrusten en waar in dit voorjaar verliefde stelletjes genieten van de zon, het water, van het groen en van hun liefde. Daar, op een bankje, zaten wij, twee vrienden, naast elkaar en mijn tranen...

Achter de hoge flat aan de Sweelincklaan strekt zich een feeëriek park uit, waar herten ronddartelen en uitrusten en waar in het voorjaar verliefde stelletjes genieten van de zon, van het water, van het groen en van hun liefde. Daar, op een bankje, zaten wij, twee vrienden, naast elkaar en...

Ik kijk naar je, de tranen lopen over mijn wangen, ik voel aan je gezicht, zo koud maar zo vertrouwd. Gedachten schieten door mijn hoofd, dit is de laatste keer dat ik je zie, de laatste keer dat ik je kan aanraken, de laatste keer, nooit weer zal ik je zien. Levenloos lig je voor me, ik kan...

Een tijdje geleden kreeg ik - jammer genoeg - een raar gevoel als mijn dochter mij een e-mail stuurde. Een gevoel van afstandelijkheid. Helaas wist ik niet goed aan haar uit te leggen, wat ik precies voelde en er kwam een groot misverstand. Hoe erg ik het ook vond het leidde tot een breuk. Ik...