U las dat ik een moeizame binnenkomst had bij mijn bezoek aan Ben. Knikkers, overal knikkers. Ik kon de overkant van die zee knikkers pas veilig bereiken langs een kronkelige route, die Ben mij aanwees. Voor de laatste decimeters stak hij mij behulpzaam een bezemsteel toe, waaraan ik mij vasthield. Ach, het is geen broekscheurend avontuur, maar ik besefte…
De geharde lezer komt het volgende vast bekend voor. Dit wordt een sterk ingekorte versie van het originele verhaal in Rare Portrettengalerij (https://short-link.me/122vn). Ouwe koek dus, verse inzichten. Niet geschikt voor gevoelige zielen, maar voor wie van huiververhalen houdt is het amusant. Waarschuwing: eerdere publicaties leidden tot een aangifte…
Er is zat over zaaddonatie geschreven, maar mijn schrijfsels weken daarvan af vanwege mijn aandacht voor privé georganiseerde spermatransacties. Het succes ervan staat of valt met het nakomen van gemaakte afspraken tussen losse individuen. Ik beschreef hoe er met afspraken de vloer werd aangeveegd.…
Mijn verfoeilijke vertellingen veranderden niets aan het feit dat haar bestaan was begonnen met een zaaddonatie door iemand met een heroïsche naam. Niks niet sulletje Ben, maar een stoere kerel uit een stuk.…
Waarom zou je schrijven over een onalledaags onderwerp als “zaaddonatie”? Fascineert dat onderwerp mij? Nou, neen, maar niettemin heb ik kritische publicaties over dat item de wereld ingezonden. Soms komt er namelijk iets op je pad waar je gewoon niet omheen kunt. Zoals een toevallige ontmoeting met zo’n zaadgever: Ben van ’t Padje.…
209
Bezig met laden