Alle inzendingen over zie

'Zie je?,' zegt hij. 'In het Engels klinkt zelfs het lawaai allemaal veel gemoedelijker....'…

Zo zie ik je zo zie ik je van op de rand achter een deur in gekarteld glas je lichaam schuimt en buigt water druppelt langs je ruggegraat aan mijn kant kom je naast me liggen halfdroog en halfgod zonder haast je gouden cijfers in een schuif geborgen want tijd bestaat niet - zeg je klaag niet om mijn defecten als jij er niet meer bent…

Wat zie ik elke dag...wat merk ik op.... Ik heb laatst tentamens gehad. Een of ander 'zeer intelligent' persoon heeft ooit eens besloten dat je tijdens de tentamens eetwaren verkopen mag.…

Een half ingehouden vloek en daarna mijn constatering: 'Nou dat is dan een doodvonnis.' ’s Morgens had ik een bloedonderzoek laten doen en terwijl ik 's middags bij de kapper zat, kreeg ik een belletje van de huisarts - ze wou even langskomen voor een gesprekje. Foute boel dus. Het bleek dat ik de ziekte onder de leden had die leukigheid suggereert…

Ik zie haar gezicht vertrekken en dan zegt ze: “Tja, mevrouw, dit merk valt erg klein uit hoor, misschien kunt u beter een maatje groter proberen.” Zeg dan toch gewoon, dat ik blijkbaar weer ben ‘gegroeid’ en er uitzie als een rollade in dat ding. Ik begin me erg ongemakkelijk te voelen, maar denk bij mezelf: “Ach, hij wil het graag.”…

Het nieuwe tennis (nu in Nice) belooft een stuk spannender te worden dan de tot nu toe gebruikelijke ellenlange sessies.…

Over verbeelding gesproken, ik zie het al helemaal voor me. Argwaan, grootheidswaan, verwaand, we kennen we allemaal wel. Al had ik van de ‘masturbantenwaan’ tot voor kort nog nooit gehoord. Paddo’s en andere tripmiddelen zijn niks voor mij.…

Het licht flikkerde aan en uit in de kamer. Buiten gierde de wind langs de ramen en dikke sombere regendruppels sloegen tegen de gebarsten ruiten. De harde en koude wind rukte enkele jonge bladeren van hulpeloos op en neer zwiepende bomen en ze zweefde wild en zwijgzaam door de lucht. Een enkele hond blafte wild en luid in de verte. Het kleine gloeilampje…

Het sneeuwt in Zierikzee en de mensen lopen in dikke kleren over straat. De wind maakt het nog kouder. Sommige honden hebben een extra vachtje aan, vaak lopen ze met dikbuikige tantes, die kinderloos zijn. Er lopen veel droevige mannen zonder werk en zonder doel, zij kijken naar de jonge vrouwen die hen passeren, hopend op een glimp van mededogen…

Ik vind de consumptiemaatschappij ieder jaar weer eerder met Sinterklaasartikelen voor de dag komen. Zij hanteren blijkbaar een hele sterke telescoop om de oude Spanjaard alweer te zien komen of ze kijken via satellietbeelden of hij de haven al uitvaart. In ieder geval ontdekte ik tot mijn grote schrik begin deze maand al suikerwerk en chocoladewerk…

De voorzitter van de vergadering zat verbijsterd, verrukt en gebiologeerd naar de management-assistente te staren, die een nieuw zomerjurkje droeg dat de aanzet van haar borstjes onbedekt liet en die op verleidelijke wijze wapperde met een paarse, gelaagde waaier, tevens om haar overgangsverschijnselen en de hitte van die zomer enigszins te beteugelen…

Het was al in de namiddag toen ik besloot een wandeling te maken. Het was prachtig weer en onweer werd pas in de nacht verwacht. Ik sloot de deur achter me en liep naar het pad achter mijn huis. Ongeveer twee kilometer lopen en dan begint een groot bos met wandelpaden met lichte hellingen en dalen. Tussen de bomen was het heerlijk koel. Naaldbomen en…

Het is opvallend hoe weinig er in de literatuur over persoonlijke dromen wordt geschreven. De psychiater/schrijver/dichter/hervormer Frederik van Eeden heeft mij op het belang van de dromenwerelden gewezen, met name door zijn 'Dromenboek'. Hij heeft jarenlang geprobeerd zijn dromen zo goed mogelijk vast te leggen. Dat dromen alles zeggen over…

"zie: Liefde" is speels geschreven als een sprookjesboek, maar juist bedoeld voor volwassenen die eigenlijk verder willen komen dan die twee minuten stilte per jaar. En misschien een keertje met zo’n brok literatuur uit de absolute toplaag, en dat laatste echt niet bedoeld als een understatement.…

Ik zie niks meer terug waarvoor men stond, een politiek kippenhok stuift rond, kakelend op weg naar een deel van de buit. Dertig zilverlingen..... Ik voel me verkocht.…

Maar ik zie mensen, afglijdend naar een onverbiddelijk lot. Ik zie mensen en ik ga er aan kapot...…

De vraag: “Wat zie ik in mijn spiegel “, kan ik nu beter beantwoorden, maar de vraag: “Wie zie ik in de spiegel?” zal nog moeten wachten op meer inzicht.…

Bij de oudste deelnemer zie je het meest duidelijk dat hij daar totaal niet van gediend is. Die man is het zat, helemaal zat. Dan maar op straat slapen. Dan maar geen dak boven zijn hoofd. Al is hij ziek en vergaat hij van de pijn. Hij houdt ons een belangrijke spiegel voor, hoezeer we onszelf bijna moeten ontkennen om maar mee te mogen doen.…

De vrouw keek uit het raam naar haar tuin. De muziek die in haar woonkamer speelde, verdreef de oorverdovende stilte die het afgelopen jaar in haar leven geslopen was. Het liedje dat op dat moment uit haar moderne muziekapparaat kwam, zei dat het harder regende dan ze hebben kon. Dat klopte. Het regende de laatste tijd inderdaad veel harder dan ze hebben…

Bestuursleden, directie Kamer van Koophandel Rotterdam, ondernemers, onderneemsters, mkb-netwerk, levenspartner Jelle, vriendin Giselda, dochtertje Giulia, familie en een paar vrienden, Allereerst wil ik directeur Rienk van den Berg hartelijk danken voor zijn gesproken woorden en.... Dames en heren, Het ondernemerschap is talrijk, kleurrijk…

Zie wat je er in wilt zien, zeg ik maar...ik wil vandaag gewoon in lot geloven.…

Die zie ik nog wel 100 worden want ik zie het getal 100. Ik zie een grote toekomst voor hem weggelegd.’ ‘Volgens mij zit er stopverf in jouw helderziende kop’ zegt Babbel. ‘Mijn opa is ernstig ziek, ja! Heeft nog maar een maand te leven.’ ‘Ja, Ab. Babbel heeft gelijk. Ik heb een briefje van 100 gevonden in mijn binnenzak.…

Vraag me af of er meer vrouwen zijn die dat ook zo horen van hun man: "Nee sorry ik zie niets". En dan duiken ze weer in hun krant of zappen verder alle kanalen van de televisie af. Maar o wee als er een piep klein pukkeltje op mijn gezicht zit en dat is zeldzaam hoor je dit....heey er zit een pukkel op je gezicht..…

Ik zie jou dat wel doen.…

De radio speelt ‘Three Times A Lady’ van de Commodores. Ik pink een traantje weg. In mijn leven heb ik een vrouw gekend die three times a lady was. Ze probeerde van mij ook een ‘lady’ te maken. Hoe vaak hoorde ik niet dat zinnetje. Als ik bijvoorbeeld op straat of op school met een jongen had gevochten. “Gabriëla, dat is niet ladylike”. Ja maar.. hij…

Met stijgende verbazing volg ik de discussie in Pauw van 29 september over de misstanden bij de Groningse studentenvereniging Vindicat. Vorige week werd bekend dat er een lijst circuleert waarop vrouwelijke studenten beoordeeld worden op hun seksprestaties. Privé gegevens zoals email en telefoonnummer van de betreffende studentes staan erbij. Een…

In landen waar alles ophoudt voor vrouwen, is er geen nood aan de man hoor of ze nemen het er van. En dat doet maar aan overbevolking, luxe hoor. Zet daar maar eens een keel van een aardappel over op. Want het zal allemaal best, dat de mannen geen genoeg van zichzelf krijgen en daarom maar aanklonen. En wij maar lang zullen we leve in den volle wetenschap…

Een reactie op de column 'Blonde haren' van Jan Lønsing. De strijd tegen racisme. Het lijkt ingewikkeld. Net als het feminisme. Maar het is vrij simpel als je eenmaal doorhebt waar het om gaat. En waar het niet om gaat. Het eerste is geen beweging tegen witte / blanke mensen. Het tweede is geen beweging tegen mannen. Beide bewegingen proberen…

Het was halverwege de eerste maand van het nieuwe jaar. Een kleine winterzon verscheen met onregelmatige regelmaat vanachter grote wolken aan een lichtblauwe hemel. Het was koud. De vrouw besloot de korte weg naar huis te nemen. Eenmaal thuis, verzorgde ze de vacht van haar nieuwe kleine wolf, die zwaar in de rui was. De dikke vacht verloor al wekenlang…

Liselore werd geboren in een stad die aan een grote rivier lag, de Mosarivier. De stad heette daarom de Mosastad. Het land waar Mosastad lag, heette Lelaland. Lelaland was onderdeel van Nelaland, een verzameling van twaalf kleinere landen met ieder een eigen taal en eigen gebruiken. De Lelanders waren een gemoedelijk volk die graag een biertje dronken…