Beweringen

Na de verbale winderigheid komt de woordendiarree, daarna de reactie om vervolgens met elkaar de valkuil in te glibberen; nadat dit alles is geschied kan men uit pure noodzaak in discussie gaan, doch dit is vrijwillig en enigszins vrij toegankelijk, een ieder betaalt slechts met zijn eer en geweten.

Een al langere tijd heersende tendens op dit tabblad volgend, beweer ik naar eer en geweten dat, door welke bril men het ook moge bekijken, ook deze poging om te komen tot een bewering eveneens weinig inhoud heeft. Met méér behoeft men klaarblijkelijk al enige tijd geen genoegen meer te nemen.

Kolderiek is een plezant woord, ik zou gaarne iemand daarmee willen bejegenen. Maar ja, humor ligt tegenwoordig niet meer voor het opscheppen.

Men kan beter over mijn fiets praten, dan over mijn praat fietsen.

Ook bij mij is er een limiet aan grenzen. Ik ben niet grenzeloos. De allerlaatste grens kan op een gegeven moment écht wel bereikt zijn!

Verbale winderigheid veroorzaakt doortocht en doorzicht in je eigen emotionele beleving.

De kinderachtigheid, de doodsaaie betweterigheid, en het onbeholpen opgeheven vingertje, in flink veel beweringen op deze mooie site, zijn op den duur voor mij soms onverdraaglijk, al kan ik daar zelf helaas weinig tegenover stellen.

We denken morgen anders te maken, maar morgen zal al anders zijn dan dat je denkt.

Vanuit de stilte spreekt het respect!

Ik ben zo blij dat ik mij niet druk hoef te maken over mascara met eventuele klontjes...

Wie maar lang genoeg door zeikt graaft zijn eigen graf...

In de nacht, waarin ik alleen was, terwijl ik waak en waakte over mijn gedachtegoed, ben jij daar altijd, Tom Chaplin en gééft me kracht! Groter dan wie ooit heeft gedacht.

Hier een zelfgemaakte voorstelling van mijn beweringen:

Hóe agressief had u het willen hebben, Fidel Castro?

Ik heb liever dat men mij vraagt wanneer ik ben geboren, dan dat men vraagt hoe oud ik ben.

Er lopen 's nachts en met name in het weekend nogal eens criminelen rond in de buurt waar ik woon, zelfs in mijn straat, dit veraangenaamt het woongenot niet.

Ik kijk er niet van op dat iedereen op mij neerkijkt, besmuikt lach ik van binnen, iedereen uit.

Bondscoach Louis van Gaal zou er beter aan gedaan hebben om Virgil van Dijk - voor wie ook Manchester City en Arsenal belangstelling hebben - in zijn selectie op te nemen met het oog op een meer solide verdediging: de achilleshiel van Oranje.

Een klein succes is een enorme stimulans.

Het simpelste gebaar geeft me diepe warmte.

Als er niemand is die het wil zijn dan ben ik dat wel...

In de stilte ken ik mijn kracht.

Eigen schuld plus ouderdom: ik ben de helft van mijn pseudoniemen vergeten.

Ik heb een hekel aan de etiquette. Daarom knip ik al mijn etiketten uit mijn kleding. Ik wens nìet in een keurslijf geperst te worden!

Ik ben zo gek nog niet...

Ik heb een onwrikbaar geloof. Ik wéét wie bij mij is, voorgoed. Ik voel, ik geloof dat Hij die met mij is, achter me staat, voor me zorgt. Het is de zorg van een Vader voor zijn verloren dochter!

Hoe toegenegen kun je als dorpsgek zijn...

Ik leg opnieuw de maan bloot.

Hoe egoïst is de Evangelist?

Op een oude fiets moet je het leren, er wordt echter niet bij verteld dat je eindigt met een oude taart...