Pfffff geen zin meer...het is weer zover...instort-uur is aangebroken. Van gekkigheid, of hoe schrijf je dit woord, weet ik niet meer hoe ik moet zitten, ik heb al op tig verschillende manieren op die stoel van me gezeten: met opgetrokken knieën. wijdbeens, benen gekruist, benen over elkaar heen....
Haar voeten leken op een gloeiende plaat te stappen van een fornuis.
De zon scheen dan ook genadeloos op het zand en alles schitterde in de felle zon. Nergens was een zuchtje wind te bekennen.
Bijna zou ze de wens hardop willen uiten weer in eigen land te zijn. Ontevreden en ondankbaar zou ze dan...
309
Bezig met laden