Alle inzendingen, jaar 2008, week 26

Lukas staat op het perron. Zijn vader heeft hem daar met de auto naar toe gebracht. Vanaf hier mag hij helemaal alleen verder reizen. Lukas is bijna tien jaar. Het is de eerste keer dat hij zonder zijn ouders met de trein naar oma reist. Oma Pleister woont in een klein stadje. Maar niet in een normaal huis. En ook niet in een flat. Ze woont in haar…

Junks heb je in alle soorten en maten. Die van de nicotine zwerven sinds een paar dagen verdwaasd over straat. Ze zijn uit de tempel verstoten. Die van de olie vullen de tank tegenwoordig zonder te betalen, want oh God, wat is die benzine duur. Daar hebben de junks van het goddelijke woord wat op gevonden: bidden bij de pomp opdat de Heer de Saoudi…

Uitvergroten en kleineren, dat is wat godsdienst met de mens doet. Zeventig maagden of hel en verdoemenis, aan u de keuze. Zalvende woorden vanaf de kansel, striemend geblaat vanuit de moskee, blijde boodschap met een voet tussen de deur. We worden bestookt met een spervuur aan onzekerheid, en niemand die een stap opzij doet. Want dan zou je misschien…

Net als je denkt dat je het weer een beetje aankan, komen er problemen terug. Niet goed wetend wat je nu weer moet doen, vraag je jezelf af: 'waar doe ik het voor?' Ik leer omgaan met mijn emoties en omgaan met de realiteit, je realiserende dat je niet de enige bent die problemen kent. Bij de lessen over emoties wordt je verteld er anders mee…

Mooi woord, geeft aan dat je ergens voor staat. Vol overgave dien je van repliek, tegelijkertijd maakt het zwak, want je laat het achterste van je tong zien. En dat proeft bitter.....…

Wie heeft het niet meegemaakt met z’n kind? Een verkeerde opmerking, net luid genoeg uitgesproken zodat iedereen deelgenoot is. Plaats delict: de buurtsuper. Mama heeft net de dagelijke boodschappen op de band gelegd en staat – gehypnotiseerd door de piepjes van de kassa – glazig voor zich uit te kijken. Ook Emir houdt zich rustig en kijkt verveeld…

Opvallend is dat toch altijd: als je een dagje of een weekend weg bent geweest, dan lijkt het achteraf altijd veel langer te zijn. Neem afgelopen vrijdag, ik was een dagje naar Zeeland. Lekker ontspannen vertrokken, voor mij is het ontspannen om niet te vroeg weg te gaan. Onderweg bij het Grevelingenmeer een lekker kopje koffie gedronken met een…

De gevel is van hout. Zwart geschilderd, witte letters: ”TELEFONIE & TECHNIEK” Achter de toonbank een man van een jaar of zestig. Krijtstreep pak. Gel in z’n haar. Dan ben je zestig en smeer je gel in je haar. ’Ja?,’ vraagt hij. ‘Zou kunnen,’ antwoord ik.’ Maar voor hetzelfde geld is het nee.’ Stilte. Dan: ’kan ik u helpen?’ Geïrriteerd. ‘Zeker…

‘Wa’s dit?!’ Huisgenoot houdt met een van walging vertrokken gezicht een verlept bosje bloemstengels omhoog. Hij houdt ze vast zoals ik zijn sportsokken in de wasmand gooi. Ik streep hardop het lijstje af. Bloemkool - nope. Paksoi? Andijvie? Staat niet op de kaart. Romeinse sla misschien? ‘Ah, dat moet snijbiet zijn!’, roep ik verheugd.…

Gisteren staat er ineens een buurvrouw voor mijn deur, ding-dong ik doe open. Dit buurtje - iets jonger dan ik - vraagt ineens aan mij of ik grote handen heb. Moet ik toegeven dat ik flinke kolenschoppen onder aan mijn armen heb zitten en verbaasd hou ik mijn handen omhoog. Ineens geeft zij mij een grote ring met een prachtige steen er in. Ik weet…

Even kijken of er nog nieuws is. Monumentaal fabriekspand Utrecht in brand, kopt het AD op de website. Ik denk als eerste aan de voormalige sojafabriek. Nee, het zal toch niet dat pand van Cereol op een steenworp-afstand van mijn huis zijn? Dan had ik toch wel iets gezien of geroken? Ik klik het berichtje aan en ja, mijn vermoeden klopt. Verdomd als…

Wat me nou toch weer overkomen is. Ik wilde een kaartje sturen aan een tante die ernstig ziek is en waarschijnlijk niet lang meer te leven heeft. Ik had nog een kaart liggen met daarop een foto van een mandje met bloemen en daarboven geschreven Sterkte. Aan de binnenkant stond geschreven: We denken aan je. Dit leek mij wel een geschikte kaart.…

Klassiek, drinkemans voegt de barman toe dat zijn vrouw hem niet begrijpt. Dat kan niet meer, de kroeg heeft zijn glans verloren, overspelig heeft de overheid de mythe de wereld uitgeholpen, roken en alcohol gingen immer samen. Nu sta ik buiten, binnen is uitgerookt en vraagt om een rietje in de chocomel, het wordt nooit meer spannend. Er is immers…