Alle inzendingen, jaar 2010, week 45

Ik geef toe, ik heb ook gekeken afgelopen zaterdag. De nieuwsgierigheid won het van verstand. Zoals verwacht waren daar de vooraanstaanden die spraken van de overledene niets anders dan goed. Hypocriet, want de dode was in leven behoorlijk arrogant en hoofs. Herenclublid Marcel had geen gefakete...

Als kind voelde ik al dat ik anders was dan de meesten, hoe ik ook mijn best deed om erbij te horen, om hun tempo bij te kunnen houden, om hun obsessies zoals voetbal en kalverliefdes na te apen, mij ook in tabakswalmen te hullen, mist en nevel, er bleef iets haperen in mij, waar ik niets aan kon...

Machteloos kijken we toe, hoe je van de wereld niets meer wetend daar ligt, afscheid nemen is iets waar we nooit een wedstrijd voor zullen uitvinden, waar nooit punten voor worden gehaald, waar nooit iemand als winnaar of winnares kan worden aangegeven en derhalve geridderd of onderscheiden...

Ooit zit je in je leven met de vraag of je gaat kiezen voor de zachte of de harde sector. Nou ja, dat geldt niet voor de creatievelingen en sportievelingen. Die doen hun eigen ding en vinden hun weg wel. Maar heb je dat talent niet, dan moet je dus je toekomst kiezen. Ja, je kunt het gewoon maar...

Sneeuwstorm In mijn streek zegt men 'ver' in de zin van 'bijna'. Het is al 'ver' winter. En zo ver is het inderdaad. Sneeuw is eeuwig leven op een wit blad zonder letters geschreven, niets is nog hier, alles is ginder. Zoals dat boerderijtje, tien vadem onder de sneeuw. Sneeuw doet...

Rust en eenvoud. Simplistisch, minimalistisch en (gezond) naïef. .."geef mij maar een hengel. En een stukje kostgrond. De rest heb ik niet nodig. Als ik maar lekker eet".. Fier en trots. Tot zich zelf gekeerd. Koppig en recht door zee, zoals het een echte boogschutter betaamt. .."ze...

Ik kocht ooit in een keurige hoedenzaak te Heerenveen een blauwe pet, ik was vijftien en ik vond dat gewoon bij me passen, hij stond me erg goed, want ik had toen nog een slank, gaaf gezicht zonder snor en baard. Nu ben ik een baardaap met rood glimmende, warrige haren, ik knip hem soms wat bij,...

Dat 1 van de leden van de Hofstadgroep de Duitse filosoof Hegel heeft gelezen, betekent onomstreden dat we alles nog hebben te vrezen...

De kolenkachel snort allang niet meer, met de dubbele beglazing en de thermostaat is de ijsbloem verdwenen, het glas wordt nooit meer zo koud als het was. Weg is de verwondering, die prachtige schildering op het raam, je blies er tegen aan en de warmte van je adem stilde in een druppel ijs....