Alle inzendingen, jaar 2011, week 16

Biologisch verantwoord, het mag best iets meer kosten. Dat wordt beweerd in kringen waar men nog nooit een stap terug heeft hoeven doen.

Poging dertig Stel dat ik je thee aanbied, waarna een van ons vol ongemak op het verste kussen van de bank over het weer begint na een eerste stilte, die later zo waardevol wordt misschien, als ik dan om je grapjes lach, veel te terloops je been aanraak, waar jij dan rood van wordt en ik nog...

Ik weet wel dat waarlijk schrijverschap gepaard gaat met onverbiddelijke eenzaamheid of beter gezegd geïsoleerdheid, want anders is de ruimte te beperkt om tot grote schrijfsels te komen, maar ik heb zo mijn twijfels, want als mensen fysiek verdorren, doet hun werk hetzelfde of je moet...

Ik heb natuurlijk talloze literatuurfoto's in mijn geheugen opgeslagen, want ik ben er nogal wat tegen gekomen in mijn leesgierig leventje. Heel veel foto's van literatuurmakers uit het verleden. Van Rimbaud bestaan enkele duidelijke jeugdfoto's, wat geschilderde/getekende portretten en enkele zeer...

Als er onmiskenbaar signalen worden opgevangen van een beschaving op een andere planeet, zal de mens anders over zichzelf en zijn plaats in het heelal gaan denken. De mensheid zal daardoor beseffen hoe nietig ze is en welke schimmen ze najaagt: de heilige koe van de economie, het streven naar...

Toen ik na een wandeling het raam van mijn benedenburen passeerde, zag ik net, dat buurman Gerrit een klap op zijn wang kreeg van zijn vrouw Alie. Ik ken ze goed en ga goed met ze om, maar ik weet ook van Gerrit, dat zijn robuuste vrouw op iedereen commentaar heeft. De één loopt er verwaand bij...

Ze scheren poezen zegt hij terwijl hij tv kijkt. Ik zeg droog..oh lekker. Nee niet de jouwe...op tv met tondeuze dat doen ze met die poezen. Is toch niet gek zeg ik ? Ja wel antwoordt hij. Beter met een schaar zeg ik terwijl ik verder schrijf. Je kan ook kale poezen kopen zegt hij erna. Ik...

Onverwachte bui op mijn fietsroute naar de stad. Ik heb vergeten op de radar te kijken, en ook niet gelet op de dreigende wolkenlucht. Heel even denk ik dat het wel mee gaat vallen met de regen, maar dan begint het te hagelen en kan ik maar beter een schuilplaats zoeken. Onder een boom staat een...

Zelfportret in vallend serviesgoed Ze diept blank aardewerk op Uit het teiltje. Zo is ze begaan Met de voortgang van orde En reikt me een schaal toe: dat liefde Als de onze van eenvoud kan worden. Dan in een glimp op het wentelen, Het gezicht waaruit ik mij ontspin: Een Romeinse neus en...

In de late herfst van mijn leven ervaar ik de komst en het mogen beleven van iedere nieuwe lente steeds meer als een voorrecht. Wellicht wordt het tijd, dat ik dit ook eens aan iemand toon…

Net voordat ik wakker werd verscheen zij in mijn droom, volslank maar net niet Rubensiaans. Zij sloot mij in haar armen en lepelde mijn achterkant van gelijk. Haar lange, lange benen sloten mij in, genot onvermijdelijk. Ik weet van haar bestaan, ik wil haar maar dan moet ik dromen gaan. Helaas,...

Van de commerciële omroepen hebben we nog niet veel mooie dingen gezien. Klussers die publiekelijk aan de schandpaal genageld worden omdat ze lang geleden hun huis zijn beginnen verbouwen en er altijd maar van alles tussen kwam, waardoor muren muurtjes bleven en elektriciteitsleidingen loshangende...

De linkse is de droefste. Ze vertelt over liefde die eens door wolken en bladeren scheurde maar op een dag voor een minuut of tien vergeten werd. Tranen alom, de derde gedachte kent dat gevoel, bij haar is het soms alsof er een rivier ontspringt in haar buikholte. De ogen half gesloten laat...