De stilte van de nacht overvalt mij als ik in mijn ogen wrijf. Een blik op mijn wekker zegt dat het pas half drie in de nacht is.
Wat maakte mij wakker dan? De stilte van de eenzaamheid? Het gemis van jouw warme lichaam tegen me aan? Het zachte ademen waar ik altijd zo vertrouwd naar luister,...
Zacht vloeien de tranen die het lichaam huilt.
Maar wie ziet de glimlach daarachter verschuilt?
Wie ziet de vreugde in dit verdriet?
Dat is de mens die God ziet.
Een gedichtje van bijna dertig jaar oud. Ik schreef het in een weiland omzoomd door hoge weldoorvoede populieren en een leger...
Waarom kijk je zo veel achterom, vroeg W., die naast me liep. Omdat ik niet wil dat het leven me inhaalt, antwoordde ik. W. lachte me uit en zei dat je het leven zelf in handen hebt en het je dus zeker niet kan inhalen. Daar moest ik even van gaan zitten.
W. liep verder omdat hij dringend naar...
330
Bezig met laden