Het was als een pistoolschot. Voor de eerste keer werd ik geraakt door een kogel die zich door de oppervlakte van mijn huid een weg naar binnen drong. Volledig in extase bekeek ik de holte in mijn borstkas, het gapende gat dat lonkte naar een zachte hand met helende werking. Ik voelde de pijn niet,...
Iets van een maand keek ik alert uit mijn doppen, want ik zou haar zomaar ergens kunnen tegenkomen, zelfs toen ik wel wist dat ze weer in haar huisje zat, kwam ik haar nog steeds niet tegen, hoe ze het deed, weet ik niet, maar het lukte haar, tot vandaag dan. Juist toen ik helemaal niet meer...
De dansschool was gevestigd aan de Korvelseweg. Het zaaltje lag enigszins verscholen, een eindje van de straat af en was te bereiken via een binnenplaats.
Ik was in die tijd nog mooi en jong en droeg de rozerode tafzijden jurk en de schoenen met de plateauzolen waarover ik bijna struikelde en...
Soms wens ik dat ik nooit je gezicht gezien had en voortgeleefd zou zijn in mijn woning, op mijn rommelige etage waarvan ik nog de foto's vol heimwee koester, in alle rust, onwetendheid en onschuld. Maar jarenlang troostte je me met je schoonheid, charisma en vrolijkheid al moest ik ook afwijzing...
Drieëntwintig jaar vóór de huidige dag was aangebroken, de dag van Kerstmis 2019, kennelijk de dag van onze verzoening, was mijn vriend uitgebarsten in helse woede en had hij zijn scheldwoorden op mij afgevuurd....
We konden elkaar niet vergeten. In ons innerlijk bleef het beeld voortleven van...
Haast aarzelend, haast tastend, beroerde ik eens je gezicht; haast aarzelend, haast tastend legde ik me eens aan je borst.....
Mijn woede om je vertrek is uitgebarsten als een rijpe vrucht die door haar schil niet meer belemmerd werd....
Jouw armen hebben me losgelaten vóór ze me ooit...
182
Bezig met laden