Hartenkreten over humor

Daar lig je dan op je sterfbed, het laatste dat je mee kreeg was een reclame van de Kruidvat. Daar lig je dan op je sterfbed, het laatste dat je mee kreeg was de hoofdprijs in de Staatsloterij met XL. Even serieus, perineum en doorgelegen kijk je reclame op tv want er is verder niets. Is de...

Sluimerend is de dag op zoek, de wende wil telkens weer een etmaal en ik heb de sleutel op zak. Ik zie het donker in.

Ik zie het donker in, vrijwel alle buurwoningen zijn in slaap gedompeld. Ik zie de kou in de straat, beneveld stralen lampen op palen, temperatuur haalt zichzelf onderuit. Pluk de dag, niemand mist de nacht bij ontij, de dageraad is vlakbij. Wrijf de slaap uit je ogen, elke dag weer.

Heb het 'debat' gevolgd, de uitslag stond van tevoren vast. D66 (democraten ?) verloochent Van Mierlo en Rutte spant Ikea-minister Orwellongren voor zijn karretje. Rutte -inlegvelletje- die zijn EU-baantje op de tocht gezet zag door dissonante Nederlanders die nog iets met dit land voor hebben. De...

De dagen gaan weer lengen. Nog even en dan is het weer zover: 1 april. De gewoonte van velen om op deze datum anderen goedmoedig in het ootje te nemen dateert vermoedelijk al uit de tijd kort na het einde van de middeleeuwen en men heeft aanwijzingen dat het toen ergens in Frankrijk is ontstaan....

Jij bent de godin van de nacht, je fluistert 'slaap zacht' en molligt een warm lijf opgekruld alsof het altijd zo was. Ik kijk in ogen zo prettig en fonkelend, besef de droom. Uiteindelijk laat ik me gaan, en dan neem je mij mee.

Kleine Bennie is een heel erg leuke-mie patientje, laatst vroeg hij zijn moeder: "Ik weet dat ik er baat bij heb, maar is het wel goed als ik bloedplasma?". Kleine Bennie heeft gevoel voor humor, steekt dat niet onder stoelen of banken, maar wel een pulk, vers uit de neus die hij trekt naar zijn...

Soms zou ik best weleens serieus genomen willen worden, maar dat zit er niet in, word al lacherig bij het idee alleen. Heb hier honderden dingen geplempt, gefleemd en geschoffeerd, schenen geschopt en sereen de kust geboetseerd. Achteraf bekeken, u bent er in getuind. Tussen literaire gedrochten...

Het valt mij op dat er op deze site vrijwel geen wisselwerking bestaat. Het ene ego na het andere plempt hier zienswijzen zonder nazorg. 'Kijk mij eens citeren, rücksichtlos beweren, verhalen maar niet de rekening betalen, Dijken die zijken en reacties die een inzending onderuit...

Warrelend strak in beeld, wervelende kleuren met de warme geuren, jaren zestig. Stamppot, eigenheimers en andijvie, vis op vrijdag, vlees op zondag, mijn vader was er altijd. De herinnering, dat kind ben ik geweest, op de step en bezig met knikkers en bedeltjes, kaarten met sigarettenmerken,...

Sommige veranderingen voltrekken zich meestal subtiel en bijna ongemerkt. Na verloop van een bepaalde tijd blijken deze dan ook zonder slag of stoot door een ieder te zijn aanvaard. Dat is alleen maar positief te noemen en ook ik besef, dat er zonder veranderingen geen vernieuwingen plaatsvinden en...

Het geluk ligt soms op straat en deze zonnige dag, twintig jaar geleden zou dat bewijzen... Bij het verlaten van het huis, voor mijn dagelijkse wandeling, viel mijn oog op een fraai meubelstuk dat de buren van nummer 12 C aan de straat hadden gezet, voor het grof vuil. Het was een bordeaux rode...

Het begint met te vroeg wakker worden en te laat opstaan, ik blijf altijd te lang liggen. Vervolgens ga ik de strijd met de hedendaagse werkelijkheid aan. 'Ga je vandaag nog ergens heen', vraag ik aan een eerzame dame van tachtig. 'Naar de verdommenis' geeft zij mij als antwoord. Enkele...

De jaren gaan steeds zwaarder hangen aan mijn lijf, ik zucht als ik opsta en het liefst blijf ik 's ochtends in mijn bedje liggen. Daarom heb ik besloten de jaren die achter mij liggen ook daadwerkelijk te laten liggen, ik ga voor de dag. En die vertelt mij telkens weer dat ik 'm mag beleven,...

Ik heb ze hier niet gevonden...

Voorin genomen Voor ingenomen Vooringenomen

De vrouw een sprookje, zonder hulpmiddelen een spookje. Zij kan niet buiten mascara, lippenstift en een kwastje blos. Smeert dag en nacht bijna religieus haar lijf opdat rimpels uitblijven. Ik vraag me af, wie houdt hier wie voor de gek ?

Ik had 'm, gisternacht. Bijna dood ervaring, ik liep de gangen zoals altijd maar de gangen gingen hun eigen weg. Verzet had geen zin, uiteindelijk belandde ik in de lift. Naar boven en een bloedmooie vrouw vol verdriet, nimmer had zij aandacht voor mij maar nu mocht ik haar troosten....

Vandaag even geen humor, ik verkeer in een humeur dat ik mezelf wel kan schieten en dat is niet in de lach. Passeerde een brug die net iets te ver was, zag waterlanders aan de slootkant beland. Ik draaide mij vol walging af, geen troef meer in mijn hand, volkomen nat gegaan. Maar bij het...

Daar is ie weer, de kleine wijzer huppelt over de 24 uur en daagt mij uit tot een conversatie die nergens toe leidt. Vingertoppen die toetsen beroeren, duistere vibraties die voeren naar getikte, gelikte stukjes die er eigenlijk niet toe doen. Ik schrijf de nacht naar een volgende morgen waar ik...

Want u zadelt mij op met uw strapatsen, zowel uit een ver verleden als zojuist gebeurd. De oude man die nu pas uit de bocht vliegt en een stripfiguur die, heel komisch, een plank volkomen mis slaat. Ik lach om u, maar vooral om mezelf, deze gek houdt zichzelf voor de gek. En zo is de cirkel,...

U kunt mij van alles verwijten, maar niet dat ik subtiel ben. Boos, verdrietig, recht uit het hart en soms zelfs kwaadaardig, dat klopt allemaal wat betreft mijn persoontje. Kijk, ben ik toch een heel klein beetje subtiel, schrijf ik persoontje ipv persoon. Een dag geleden stuurde ik een...

Het was een mooie dag, echt zo’n dag om lekker de stad in te gaan en jezelf eens te verwennen. Ik parkeerde mijn fiets bij O'Reilly's, de Ierse pub en liep richting Dam. Ik begrijp niet, waarom iedereen zo klaagt over dat plaveisel. Met een paar flinke bergschoenen is het best te doen....

Ziezo, hij is weer elektronisch verwerkt, nadat hij enkele weken geleden tussen alle reclamefolders, de krant en de post in de brievenbus lag. In dit kleurenpalet bijna niet te missen door het bijna kille en triest ogende blauw van juist die ene enveloppe. Elk jaar rond deze tijd als ouverture...

Zo, dat is lekker. Gewoon even helemaal niets. Geen journaal, geen BNR, DWDD-loos en zelfs even niet creatief met wat dan ook. Oh, wat houd ik van dat niet te omvatten niets, en dat is niet zomaar niets. Neen, het is iets niet, velen van u willen dat niet. Transparantie, dat willen we wel.....

Vandaag herdenk ik mijn geboortedag, sommige mensen vieren zulks met taart en vrienden. Ik niet, zuip mezelf klem in de haast om de volgende dag te halen. Dit keer is het anders, ik krijg zomaar een hele seconde cadeau, stop de persen en de atoomklok. Hierna ben ik voorlopig gelukkig niet meer...

Dag poezenkind, let je goed op het huis want het baasje gaat vandaag je brokjes verdienen, tot vanmiddag. Verbaasd zit ze in het raam en kijkt me na, verontwaardigd.

De deugniet in mij doet mij deugd, verwonderd kijk ik om naar van harte aanbevelingen in verband met mijn gemoedsrust. Waarom zou ik iets moeten zeggen als mijn hart het al uitschreeuwt? Hartendief heeft het begrepen en voorzichtig duwt ze mij over de rand in de wetenschap dat er geen weg terug...

Meestal ben ik zeker van mijn zaak, maar nu weet ik het even niet. Mevrouw Broeckx aanspreken op haar breedsprakigheid, of toch maar een duinendansende zonovergoten ziedende zee? Ik twijfel tussen de uitgang en de weg terug. U kunt nu uw reacties plaatsen.

Mooie tijd was dat, bedeesd op het knopje verzenden gedrukt, mijn eerste inzending bovenaan, missie gelukt. Ik merkte dat ik echt iets had te zeggen, uit te leggen en, tot mijn verassing, werd ik begrepen. Helaas is deze plek verworden tot woordenbrij, letterschijterij. Begrijp me goed, zou zo...