Alle inzendingen van Irmlinda de Vries

Een aantal jaren geleden, werkte ik in de Ggz. Het betrof hier een psychiatrische afdeling voor ouderen met co-morbiditeit, d.w.z. dat deze oudere mensen zowel psychisch en fysiek een chronische ziekte of aandoening hadden. Ik was zojuist aangesteld als activiteitenbegeleidster ondanks dat ik er de papieren niet voor had. Wel had ik veel ervaring…

Mijn leven als zes-jarige in een kliniek voor CARApatiënten, de Klokkenberg anno 1976. Het einde van de zomervakantie brak aan en de kinderen druppelden die dag een voor een weer de woonkamer binnen. Eigenlijk wist ik niet wat erger was: de ganse tijd door enkele kinderen gepest worden, of een tijd op deze plek doormaken, waarbij ik mezelf moest…

Als God de mens een vrije wil heeft gegeven, waarom is het dan dat de kerk de mens zoveel restricties oplegt? Het staat de mens dan toch vrij om die kerk te verlaten, want ook dat is een keuze uit vrije wil!…

Een visie op zelfdoding Had ik kunnen voorkomen, dat iemand zo gegaan is? Waarom zagen we het niet aankomen? Hoe erg moet iemands lijdensweg zijn voordat hij deze stap neemt? Deze en vele andere vragen doemen op, nadat een dierbare de hand aan zichzelf geslagen heeft. Je staat machteloos en het gemoed slingert heen en weer tussen schuldgevoelens…

Mijn leven als zes jarige in een kliniek voor CARA patiënten, de Klokkenberg anno 1976. Het was op een woensdagmiddag, ergens in de lente van dat jaar, dat enkele kinderen en ik voor de Klokkenberg op een grasveld aan het spelen waren. De lucht was enigszins heiig, maar de buitentemperatuur was aangenaam om verstoppertje in te spelen. Na enige…

Mijn leven als zes jarige in een kliniek voor CARA patiënten, de Klokkenberg anno 1976. Twee maal per week kregen we schoon beddengoed en elk kind kreeg een nummer die op zijn linnengoed was bevestigd met een geborduurd labeltje. Het nummer dat ik kreeg was 686, een nummer dat ik uitsprak als 6-8-6. Na het verschonen van de bedden en het ontbijt…

Mijn leven als zes jarige in een kliniek voor CARA patiënten, de Klokkenberg anno 1976. Het was 3 Januari 1976 waarop mijn ouders en ik elkaar voor een week niet zouden zien. Volgens de huisarts moest ik ter observatie naar een Astmakliniek maar (verzekerde hij ons) dat zou mijn gezondheid ten goede komen. De afstand van Roosendaal naar Breda…

Het geluk ligt soms op straat en deze zonnige dag, twintig jaar geleden zou dat bewijzen... Bij het verlaten van het huis, voor mijn dagelijkse wandeling, viel mijn oog op een fraai meubelstuk dat de buren van nummer 12 C aan de straat hadden gezet, voor het grof vuil. Het was een bordeaux rode fluwelen driezitsbank met houten ornamenten, die in…

(Of: hoe een gepest kindje, de macht overnam...) Zij sloegen haar dromerige ziel kapot tegen een muur van onverschilligheid. Zij hebben haar verlegenheid gehoond, bespot en bespuugd. De treiteraars werden beloond, met lof der ijdelheid, met verduistering van hun leugens en afwezigheid van rechtvaardigheid en gezag. Er was thuis geen basis…

Ziek zijn, is een cirkel willen beschrijven en is een beschrijving van een ziekteproces. Een proces om terug te keren naar de bron. Drinken bij de bron, bij ziekte, is een gezondmakingsproces, is lijden en hopen, is nadenken en werken aan herstel. Ziekte staat gelijk aan een poging tot een cirkel beschrijven, staat gelijk aan een "gezondmakingsproces…