Hartenkreten

De tijd van de befaamde maar grenzeloos overschatte Meimarkt in het centrum van Tilburg was weer aangebroken. De opeenstapeling en uitstalling van goederen had weer plaatsgevonden in de straten die in plaats van meer dierbaar afschuwelijker voor mij waren geworden en ik had er rondgedoold tussen de ...

September was zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en met een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen. De Kampina is met gras overwoekerd; waar eens heide was, is nu gras alom. We bereikten de Bee...

De stille, witte kapel genaamd "De Heilige Eik" bevindt zich in de nabijheid van het dorp Oirschot en dichtbij het lieflijke riviertje De Beerze. Zijis omringd door bomen en ze neemt haar plaats in het bosgebied al in sinds de middeleeuwen. Gisteren bezochten we haar en het schouwspel van de ve...

De avond zal niet meer oneindig lang op zich doen wachten. Nu nog spelen de schaduwen en het licht van een late augustusdag over het groen geschakeerde grasveld van het park waarop het lege, blauwe nylon van de ballon lusteloos en slap ligt uitgestrekt als een vermoeide dagreiziger na een bergtocht....

Het nieuwe toverwoord dat lange tijd geleden gelanceerd werd en dat nu welhaast verworden is tot een cliché; dat door vrienden, vijanden, passanten, vreemden, bekenden en onbekenden tot mij gericht en op mij afgevuurd wordt, luidt "benauwd". Het is alsof men met dit luttele woord ten onrechte...

In een kleine, met een fraaie haag omheinde tuin in Gemert (men zou deze ook een "hortus conclusus" kunnen noemen) werden wij onlangs verwelkomd. Ons personenbusje had de "Vlindertuin" bereikt. Een deskundige gids gaf ons uitleg betreffende een kwetsbare, weerloze en hulpeloze zwarte nachtvli...

Naast hem, de "Captain of her heart", mijn geliefde vader, staat ze op de foto. Ze draagt de zelf-vervaardigde bloes en rok en de elegante schoenen, die ze nog zou dragen tot deze vervangen zouden worden door het lompe, grove. orthopedische schoeisel. De foto is genomen op de Rijnboot. Mijn ...

Tot laat in de tijd en tot in haar latere jaren, tot de oude dag haar overrompelde en overweldigde, bezocht tante nog het graf van de vroeg overleden en bij voortduring betreurde echtgenoot, voor ons ome André, wiens portret van jongeman nog altijd haar bejaardenwoning siert. Ome André die me ee...

Ik had voortgestapt door onze binnenstad, op weg naar de arts. Ik passeerde een merkwaardig aandoende braakliggende kale vlakte, een uitgestrekt terrein een grondstuk waarop mij onduidelijk aandoende werkzaamheden werden verricht. De voortstrompelende oudere dame met wandelstok die ik razendsnel ...

De dame naast mij bij de bushalte droeg een witte hoed of pet met klep, vermoedelijk uit linnen vervaardigd en speciaal ontworpen of geschikt voor zomerse dagen en inderdaad mochten we op de middag van onze ontmoeting onverwacht al hogere temperaturen begroeten. Toen mevrouw het hoofddeksel even ...

Ook de Sacramentskerk aan de Ringbaan Oost, gebouwd in 1933 en eens, in oorlogsjaren, geschonden door granaten, vertegenwoordigt jeugdherinneringen voor me. In vroege jaren van mijn jeugd tekende ik haar boogvormige ramen na en ik kleurde deze in. Haar interieur was mooi en sfeervol wanneer de...

Ze waren in 1958 naar Nederland gekomen uit Indonesië en ze vonden aanvankelijk onderdak in Breda, in een pension en later in een eengezinswoning in de Antonius Struyckenstraat in Tilburg West. Ik heb het over de familie F.; vader, moeder en vijf kinderen onder wie Roy (geboren op 8 maart 195...

De oranje zonneschermen aan de gevel van het "Boshuis" zijn half gesloten zoals ogen die door droefenis of treurnis half geloken zijn. Dit feit schijnt terecht te zijn en het vormt een metafoor voor de droefheid die heerst in dit Zorgcentrum. De tranen van mevrouw vloeien eveneens bij ons we...

Ze was omhangen en omhuld door de lappen en door de hoofddoek die de Moslima's dragen en ze glimlachte naar me zodat de brede rij kaarsrechte tanden van haar filmsterrengebit zichtbaar werd. "Mijn man is gek", verklaarde ze. Ik kon niet anders antwoorden dan met de frase "Alle mannen zijn gek...

Er heerst een broeierige atmosfeer in de buurt. Onderhuids en onder de oppervlakte leven de aversies en de ruzies, onzichtbaar voor de ogen van de argeloze, onschuldige beschouwer. Deuren slaan ongastvrij en welhaast vijandig dicht, rolluiken denderen naar beneden; de aaneengeschakelde vensters w...

Het was in dat vermaledijde en door ongeluk getekende jaar dat haar noodlot zich over haar ontvouwde en dat zij voor altijd afscheid moest nemen van de haar zozeer innig dierbare welvingen van haar bovenlichaam, van de halfronde, zachte, tedere lobben bekroond door de tepels, die als halve citroenen...

Onze lagere school was gehuisvest in een laag, houten gebouw waar de planken overheen lagen als de schubben van een vis. Zij werd omringd door bouwsels zoals daar waren de kerk en de gymzaal en door het langwerpige gebouw van het patronaat. We waren nog tieners en de puberteit stormde aan. We dro...

We woonden lange tijd in het kapitale pand aan de Gerard de Bondtstraat. Vanuit het hoge raam van de zolder keken we uit op de villa van zenuwarts dokter Taverne die ik met mijn kinderlijke, pas verworven spreekvaardigheid abusievelijk "dokter Tavennere" placht te noemen... Daar bloeide in de z...

De trotse naam van onze provinciehoofdstad 's Hertogenbosch' bevindt zich in levensgrote, meer dan kapitale letters die wellicht - maar dat weet ik niet zeker - zelfs oplichten tijdens de nachtelijke dan wel avondlijke duistere uren boven haar station. Maar men kan zich afvragen: "What's in ...

De naam "Broeckx-Schmitz" stond in vroeger jaren in zwarte letters op het geëmailleerde witte naamplaatje dat de woning van mijn voorouders sierde. Hun vlucht uit het "zakenpand" aan de Oude Markt waar opa een zaak in huishoudelijke artikelen dreef naar de stille wijk in zuidelijke regionen van...

Het licht van een nog vroege morgen speelde over de gigantische stalen constructies die men met een andere, misschien toepasselijke, maar meer religieus getinte omschrijving ook "gewelven" zou kunnen noemen van onze LocHal, de prestigieuze en indrukwekkende schepping van Tilburgse, terzake kundigen ...

Het Leypark, de schepping van de beroemde tuinarchitect Springer, grenst aan de Tilburgse wijk "Fatima". Het park was ons altijd al vertrouwd en het vormde het brandpunt van vele herinneringen. Over zijn paden duwde ik de rolstoel voort, dag aan dag, jaar aan jaar terwijl het relaas van jouw li...

Op een van die avonden die mij steeds konden inspireren door de wondermooie donkerblauwe hemel die beschermend de wereld overkoepelde, moest ik opnieuw koers zetten naar de Huisartsenpost wegens de welhaast wurgende benauwdheid die mij overvallen had. De stethoscoop, de injectienaald en een grot...

Plotseling stonden we tot mijn verrassing oog in oog in de supermarkt. Ze droeg een rozerode jas en verklaarde dat ik haar eens geïnterviewd had en wel betreffende haar geboorteland Argentinië. Mijn werkzaamheden voor de Wijkkrant lagen ver achter me in de diepe krocht dan wel in het ravijn van ...

De straten zijn welhaast in een cirkel gegroepeerd rond het oude plein dat belegd is met grijze, bolle keien en waaraan de kleine kerk en de gymzaal grenzen. Van jongs af aan leerden wij hun namen kennen: "Fatimastraat", "Leenherenstraat", "Hertogstraat" "Valkenierstraat". Daar woonden de...

De langgerekte stenen muur waarop ik uitkijk vanuit mijn hooggelegen venster is als een muur van een klooster of van een fort en deze wordt onderbroken door houten poorten en deuren van garages. Klimop leunt er op sommige plaatsen tegen, als het ware zoals een zwak, hulpeloos persoon steun zoekt bi...

Het licht, bijna al het uitbundige en overdadige licht van de nieuwe zomer die nadert; het licht dat de befaamde en onvergetelijke Romantici zozeer liefhadden en dat zij nooit wilden onderwerpen aan het barse, koude en hardvochtige intellect, aan de Rede die eens evenzeer zozeer zegevierde; kortom h...

We hadden een plaatsje gezocht in het hooggelegen restaurant dat in mijn ogen allerminst uitmunt door sfeer of gezelligheid. Het restaurant biedt een uitzicht over Tilburg dat eveneens tot droefenis stemt en het is bereikbaar met de voormalige goederenlift van het vroegere postkantoor. Zijden blo...

Ik was achtentwintig. Het lokaal van de dansschool lag enigszins afzijdig van de Korvelseweg en het was bereikbaar via een binnenplaats. Ik droeg de tafzijden jurk. Simon wilde alsmaar "Engels" walsen. Het zij ook toegegeven dat ik op de hoge plateauzolen moeilijk door de bocht kwam bij de foxt...

Mevrouw draagt een min of meer mallotige ruiten baret, halfzijdig, scheef over haar hoofd gedrapeerd. We bevinden ons voor de glazen deuren van de supermarkt die spoedig open zullen schuiven en mevrouw wijst op een gekleurde meneer die daar eveneens staat te wachten, die ons ook blikken waardig acht...