Dieptepunten van Trump deze week
dagcolumn
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
19 Het aantal dieptepunten van de regering Trump kent geen ondergrens.
Het absolute dieptepunt van Trump vond ik deze week een uiterst botte staccato uitgesproken rede tegen zijn voorganger Biden, waarbij iedere vorm van zelfreflectie ontbrak. Hij is zijn nederlaag tegen Biden van 5 jaar geleden nog niet vergeten, maar hij gebruikt zijn voorganger ook als schietschijf om zijn eigen mislukkingen (o.a. in de economie) te wijten aan iemand anders.
Waar Trump normaal gesproken in zijn eigen tempo…
De troost van chocola
column
4.0 met 2 stemmen 36 Zoon (15) kauwde moeizaam op een groot stuk Toblerone uit zijn kerstpakket van de Action.
“Ik wil heel graag dit spul. Wacht, ik stuur je een appje.”
Vliegensvlugge duimen, geconcentreerde blik. Even later vertrok hij in zijn Action-shirt. Bam. De deur sloeg achter hem dicht.
Hij was in een jaar twee koppen gegroeid, kende zijn krachten nog niet. Ook zijn stemgeluid deed me opschrikken.…
Stille nacht.
beschouwing
4.1 met 8 stemmen 82 Er is een moment in de wintermaand wanneer de wereld lijkt te pauzeren. De lucht draagt een mild soort van duisternis, niet dreigend maar beschermend, alsof de nacht zelf een mantel om zijn aarde slaat. In dat moment, op dat magische ogenblik ontstaat de Stille Nacht, niet als lied, maar als bijzondere ervaring. Een ruimte waarin de wereld zichzelf toefluistert dat ook rust en verwondering een belangrijke vorm van leven is. De stille nacht is geen afwezigheid van geluid maar een aanwezigheid…
Angst, kou en verveling in de Dongevallei
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 De Dongevallei vormt een verwilderd landschapspark dat zich uitstrekt tussen rijen moderne huizen van bruinrode baksteen, rond een kabbelende vaart waarop een enkele zwaan sierlijk voortglijdt en met beukenbomen en wuivende wilgen
Dit is de bestemming voor de excursie van de natuurvereniging en met de auto van een andere deelneemster zullen we koers zetten naar dit natuurgebied
Als ik in haar sfeervolle woning arriveer, maak ik kennis met Dobber, een klein, nietig gitzwart hondje van een mij…
autobiografie
4.0 met 4 stemmen 103 Bjarne begon harder te lopen, maar het geklik dat hij achter zich hoorde leek steeds dichterbij te komen. Alsof het gelijktijdig versnelde met Bjarne, die een biertje had gedronken. Het geluid herhaalde zich nogmaals. Bjarne keek om en zag iemand op krukken die haast had. Bjarne stak de weg over maar even later liep de man op krukken weer achter hem. Kennelijk moest hij via dezelfde route als Bjarne die besloot een bezoekje aan de straatboekenkast te brengen.
Een lijvig boek:
De verzamelde…
De flessen
verhaal
4.0 met 1 stemmen 47 Ze ruimde de grote bruine kast in de woonkamer uit. Plotseling stootte ze helemaal achterin de onderkast, helemaal in de linkerhoek verborgen, op twee flessen Bols. Een heette: ‘Parfait d ’amour’ en de andere: ‘Gold Liquor’. Die waren haar destijds geschonken door Bert, een vroegere vriend uit Amsterdam. Hij had ze haar gegeven als wederdienst voor haar kookkunsten, waarmee ze hem rijkelijk verwend had. Bert was haar zeer dierbaar. Helaas was hij al twintig jaar gestorven.
Feitelijk…
Plaisier: een nieuwe favoriet!
bewering
5.0 met 1 stemmen 32 Sportminnend Nederland veerde vanavond op bij de onverwachte overwinning van Wesley Plaisier op Gerwyn Price: toptien en 5 jaar geleden wereldkampioen. En dit nog wel met 3-0.
Goed dat we na de pijnlijk falende Barneveld (ga toch demonstraties gooien, Barney) een nieuwe favoriet kunnen begroeten.
Laatste nieuws:
Helaas kon onze nieuwe provider een forse storing dit weekeinde niet voorkomen.
Onze verontschuldiging hiervoor.Redactie, 07-10-2025
De site wordt vanaf dit weekeinde gehost bij een andere provider.
Kleine storingen zijn niet uit te sluiten.Redactie, 22-09-2025
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Bezig met laden
Meer laden...
