Wat me van Marokko vooral is bijgebleven is de roodachtige aarde. Verspreid door het land lagen daarop de kazbah's als grote zandkastelen die bij mij een manie ontwikkelden; elk exemplaar moest uitgevlooid wat mijn vriendin opzadelde met kazbahmoeheid. Verder was er de verrukking van gekoeld vers sinaasappelsap verstrekt door verkopers die met een…

Waarom dat oude poppenhuis bij de vuilnis stond was voor Astrid D. een raadsel. De vader en de moeder en drie kinderen zaten aan de keukentafel alsof ze er altijd hadden gezeten, afgestoft en niet versleten door de tijd. Astrid twijfelde, zou ze alleen het gezin meenemen voor onder de kerstboom, of zou ze het hele poppenhuis meenemen en er met behulp…

Waarom die oudroze vaas van de IKEA bij de vuilnis stond, zomaar op straat om mee te nemen, was voor Bjarne een raadsel. Misschien was het door iemand als cadeau gegeven en was er na een ruzie geen plaats meer voor die vaas. Misschien was de vorige eigenaar van de vaas zo rijk, dat hij iedere week een nieuwe vaas kon kopen. Het was een eenvoudige vaas…

Dat bijten deed hij sinds zijn kindertijd. Vingertoppen afgrazen en tot bloedens toe kapot vreten. Dat was een vorm van tijdverdrijf? Pure spanning mijnheer. Over wat er ging komen. Kon er mijn zenuwen mee in bedwang houden. En ook maar nauwelijks. Er moest een fiets aan te pas komen. Die vrijheid van de tochten die ik maakte op de fiets. Alle weertypen…

Het lijkt wel een estafette. De ene pestkop is net weg en de andere neemt zijn plaats in. Het maakt niks uit in welke bibliotheek ik ben. Een omvangrijke donkere jonge vrouw in het zwart gekleed en met tientallen vlechtjes en kraaltjes in haar dikke zwarte haar, zit zachtjes te zingen, spelend op haar telefoon. Opzettelijk storend, bedoeld voor iedereen…

De herfst van 2007 was over het algemeen iets koeler dan normaal in september en oktober, maar november was juist zachter dan gemiddeld. In de herfst van het jaar 2007 vertelde Violette in het buurthuis Amsterdam dat ze last had van een writer’s block. Ze bleef gissen naar de oorzaken van deze gebeurtenis. Violette maakte Bjarne deelgenoot van…

De herfstmaanden van 1995 stonden in het teken van de hardnekkige depressie van Emma Petronella. Door een lekkage in de kelder van haar riante leefzaal was de houten vloer onder water komen te staan. Ze bleef er stoïcijns onder, Emma liet het water dagen staan zonder zich om de gevolgen te bekommeren. Er ontstond een noodsituatie. Schrijver Jan Boter…

Het was een gok. Ze had eerder een werk gekocht en dat was na verloop van tijd sterk in waarde gedaald. Toch wilde Violette met de aankoop van “Portret van een oude wolf” een statement maken. Ze wilde er Bjarne geen geld voor geven. Dat zou hij waarschijnlijk uitgeven aan drugs. Nee, ze gaf hem tubes acrylverf van een professionele kwaliteit en kwasten…

"Dus als ik het goed begrijp, gaat het erom dat u van afbraak in renovatie bent gezet?" Zijn vraag klinkt wat milder dan hij tot nu toe is geweest. "Ja," zeg ik. Eindelijk begint hij het op te schrijven. Dit is de kern van de zaak die steeds opnieuw openbreekt. Dit is het nog niet herstelde onrecht dat aan mij kleeft, omdat ik in een situatie…

Ik had niet het idee dat de dronkaard als een lastpost werd ervaren. Daarvoor vond ik de Marokkanen in het algemeen te goedaardig en toegeeflijk; hun betrokkenheid bijvoorbeeld bij het rondzwervende kitten waar wij het oog op hadden laten vallen dat vel over been was en bekend met de in het algemeen treurige afloop hen meewarig het hoofd had doen schudden…

Met weemoed dacht Bjarne terug aan de dichterswedstrijden op het Blijvertje, een site van lang geleden, toen het internet nog niet zo lang bestond. Hoogtepunt was ongetwijfeld de wedstrijd met als thema “Lofzang op witlof” waar de amateurgedichtenschrijvers ook hun kennis over het culinaire leven konden verwerken. Ham, kaas, keukenkruiden, en natuurlijk…

In de verte bij de uiterwaarden klonk het geluid van kwakende eenden. Er kwam een boot aan die me deed denken aan die van Sinterklaas: een klassieke stoomboot met ronde ramen. Hij had flink de vaart erin. ‘Domenica’ stond er in gouden letters op. Ik voelde een lichte triomf op deze zondag. De Kade heet het laantje op de hoek van de dijk, met uitzicht…

Als de mate van herkenning door de man die me opendeed gelijk opging met de mate waarin ik hem kon thuisbrengen dan zat het met mijn plannetje wel goed. Het is dat ik wist dat ik naast hem in de auto gezeten had, maar waar het zijn uiterlijk betrof, liet mijn geheugen me in de steek. In zijn neutrale begroeting klonk alvast geen kennis door van ons…

Het duurde niet lang voordat Violette met een uitleg kwam. Ze kon de persoonlijke karakterfouten van Bjarne steeds beter duiden. Als ervaren schrijfster van misdaadverhalen wist ze veel eerder dan de gemiddelde Nederlander wanneer er iets niet klopte in de persoonlijke verhouding tussen mensen. Violette had Bjarne al meteen kunnen vertellen dat het…

'Koud hè', zeg ik tegen een buurman als ik mijn fiets in het fietsenhok parkeer en hij me voorbij loopt.  'Koud, vind je, het is helemaal niet koud.' Hij wijst naar mijn beenwarmers en met een vleugje minachting zegt hij: 'Dikke sokken.'  Ik ben even uit evenwicht. Als ik groen zeg, is het blauw en als ik blauw zeg is het groen. Meer dan eens…

Bjarne herinnerde zich de dagen dat hij met een gedichtenboek op zak door de natuur trok. Alsof alle gedichten de zonneschijn nodig hadden om in volle glorie te worden gelezen. Dat sterke gevoel, het was teruggekomen in de vriendschap met Yuriy. Maar na de wanhoop van de afgelopen dagen ging er een streep door de rekening. Bjarne had geen tijd om…

De dramatische wereld van zijn correspondentievrienden had voor onrust en vermoeidheid gezorgd bij Bjarne, die moest wennen aan de lagere temperaturen van de herfst. Het was niet leuk dat hij deze homoseksuele mannen niet kon helpen, terwijl ze het moeilijk hadden in landen waar hun geaardheid niet goed werd geaccepteerd. Dat er zoveel emoties waren…

De goot is lek. Het regenwater komt binnen. Telkens als de goot wordt schoongemaakt is hij lek. Dit is al elf jaar zo lang ik hier woon. Eerst schoonmakers en dan hoogwerkers die de goot weer repareren. En daarmee voorziet men in zijn onderhoud, want dat noemt men 'werk'.  Zondag ontdek ik het lek en om één uur die nacht heb ik het afgeplakt met…

“ Lieve Bjarne Je brief heeft mijn hart in duizend stukken gebroken en ik kan het scherm nauwelijks meer zien door mijn wazige zicht. Alsjeblieft, ik smeek je, lees mijn woorden en geloof me, want elk ervan barst uit de diepten van mijn ziel. Allereerst, mijn liefste, je hebt me op de meest pijnlijke manier verkeerd begrepen. Het was niet mijn bedoeling…

Opnieuw moest Bjarne Gosse wachten op een bericht van zijn correspondentievriend Yuriy. Of was de vriendschap toch vroegtijdig tot een einde gekomen? Vage vragen spookten door zijn hoofd. Ook Pavel deed een poging om Bjarne te manipuleren. Hij vroeg weliswaar niet rechtstreeks om geld, maar hij maakte wel nadrukkelijk duidelijk dat hij geld nodig…