Mijn zoveelste verhuizing(!)

Binnenkort ga ik voor de 41ste keer verhuizen. Na ca. 14 jaar in hetzelfde huis gewoond te hebben (lustrum?). Samen met een huisgenoot, met wie ik lief en leed gedeeld heb.

Na lange overweging neem ik een stapje terug en heb besloten om in een beschermde woonvorm te gaan wonen. Met (gelukkig) heel veel eigen verantwoordelijkheid en vrijheid kan ik me in een centrale plaats gaan ontwikkelen.
Inmiddels heb ik goed contact met mijn 3 dochters en mijn 8 kleinkinderen en dat ga ik verder uitbreiden.
Mijn oudste dochter woont er dicht bij en ik kan nu - eindelijk - een kleindochter bij mij laten slapen.
Nu is die mogelijkheid niet aanwezig, gezien gebrek aan ruimte en een doorgerookt huis! Ik mag zelf ook wel graag een sigaretje roken, daar niet van, maar liever buiten.

Maar dat is niet de hoofdreden voor mijn besluit. Ik kies eigenlijk voor het eerst voor mezelf, pff...
De andere verhuizingen werden vaak door een ander bepaald of omdat het moest. Ik heb er best wel van wakker gelegen, hoor, maar het positieve ervan sloeg door.

Mijn huisgenoot is niet gemakkelijk, hij trekt zich aan mij op en probeert mij neer te halen in zijn neerwaartse spiraal. Hij wil ook verhuizen naar dezelfde plaats en dat vind ik best, ik haat hem niet.
Wacht even, voor de duidelijkheid, ik woon bij hem in de kost en heb een eigen kamer. Maar ik mag gebruik maken van de woonkamer, keuken enz. Dit was ik nog even vergeten te vertellen.

We zijn elkaars tegenpolen, ik neem in veel dingen het initiatief en hij stelt vaak dingen uit. Ik heb ontzettend veel hobby's en hij niet. Jammer genoeg. We hebben geen man-vrouw-relatie, waar hij soms van baalt en dat hangt mij de keel uit, want hij hoopt en hoopt..
Mij niet gezien, ik heb een turbulent leven achter de rug en dat wil ik zo laten!

Mijn 3 lieve dochters en mijn lieve 8 kleinkinderen gaan voor! Voor alles! En daar kies ik voor, altijd en eeuwig!

Eerlijk gezegd typ ik dit gewoon naar mijn gevoel in, het lijkt mij het beste, want dan komt het spontaan, ik bereid dit niet voor.
Het kan ook haast niet, verbeteringen zijn niet nodig, het komt uit mijn hart en gevoel.

Inmiddels ben ik 56 jaar en hoop nog iets van mijn leven te maken. Ik weet waar ik terecht kom, qua ruimte, en ik heb er zin in! Mijn creatieve geest is in werking, heerlijk!
Als het zover is, laat ik een foto zien.

Tot de volgende keer.

verhuizing

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 812