Een onbezorgde jeugd
Wie droomde er niet van in de jaren '60 en daarvoor? Een onbezorgde jeugd was voor heel veel kinderen niet weggelegd. Al helemaal niet wanneer er sprake was van een 1 ouder gezin, of wanneer een van de ouders ziek of werkeloos waren. Wie droomde er niet van onbezorgde dagen, weken, maanden en jaren?
Nou eigenlijk niemand want iedereen wist niet beter dan dat de zorgen er waren, dan dat de dingen waren zoals ze waren, je accepteerde het omdat je domweg niet beter wist. Je NAM het ook al omdat je niet beter wist. En wanneer je eindelijk van school af bent, wanneer je uit werken gaat ( moeten is beter, want doorleren was niet aan de orde) wanneer je dan ook nog " op jezelf gaat" gewoon op een zolderkamertje bij een oude dame, dan ineens ben je verantwoordelijk voor jezelf.
Nou was dat natuurlijk altijd al zo, maar je hebt niet meer de zware lasten van het thuisfront op je schouders liggen. Hoeft alleen nog maar aan jezelf te denken en aan je werk. Hebt vrije tijd, jazeker wel, vrije tijd en ik moet bekennen dat ik niet precies wist wat ik met die vrije tijd moest doen, hoe het in te vullen. Maar allengs leerde ik dat ook. Was van nature al geen disco ganger, dus beperkte het tot gezellig op visite gaan, tot gezellig een dagje de stad in, kortom er ging een wereld voor me open.
Na die bezorgde jeugd kreeg ik toch een onbezorgd verlengde van die jeugd met giga plezier in werken, in de opleiding en zo kon het ook....maar de onbezorgde start van een onbezorgde jeugd die blijft in je achterhoofd hangen als een soort van herinnering van hoe het niet moet!
En ik weet: er is geen bijsluiter voor het leven, er is geen beschrijving van opvoeden van een kind, er zit geen gebruiksaanwijzing bij, maar het moet me wel van het hart, dat tegenwoordig de jeugd sneller dingen voor elkaar krijgen, dan dat in mijn tijd gebeurde op diezelfde leeftijd en ik weet best, dat NU NU is en TOEN TOEN, maar toch blijft dat addertje wroeten, want hoe mooi was half om half geweest?
casema.nlGeplaatst in de categorie: individu
Jeugd
95
Geef je reactie op deze inzending: