Taal van de zomer 41

De volgende dag kwam Christiaan een tas vol post ophalen.
Hij was vriendelijk en vertelde Bjarne dat het wel goed zou komen. Bjarne hoopte dat het daarmee opgelost zou zijn, maar de brieven bleven de dagen erna komen. En er bleken ook liefdesbrieven tussen te zitten. De op de enveloppe getekende hartjes lieten niets aan zijn fantasie over. Sommige geadresseerden vermeldden welk beroep zij hadden.

Peter was ook in geen velden of wegen te bekennen. Bjarne vond hem veranderd sinds zijn nieuwe relatie. Hij was veel minder spontaan en hij zocht nog maar sporadisch contact. Hij was stiller geworden. Hij kwam somber op Bjarne over.

Bjarne had het te druk gehad met het bestuderen van zijn aantekeningen voor bloementeelt om aan gedichten schrijven toe te komen. Het was lastig om zich op zijn schoolwerk te concentreren. Het was alsof hij in een spinnenweb terecht was gekomen. Emma had allerlei intriges rond haar persoon gespannen.

Ze was nog vreemder dan hij had gedacht. Ze was een vrouw met gedreven obsessieve neigingen. Van wie waren al die brieven? Collegae, zakenrelaties, vrienden of allemaal minnaars? Bjarne kon de neiging om op onderzoek uit te gaan nauwelijks weerstaan. Maar er was iets in zijn gedachten wat hem waarschuwde. Hij kon zich beter overal buiten houden. Hij zou zichzelf alleen maar in de nesten werken wanneer hij zich met de vreemde post ging bemoeien. Op sommige enveloppen stond een afzender.

Hij zag dat er ook een aantal van een ziekenhuis afkomstig was. Emma had hem nooit iets over een ziekenhuis verteld. Afdeling Genderchirurgie, stond er op de enveloppen van het ziekenhuis. Bjarne begreep er niets van. Waarom kreeg Emma deze post? Had zij iets voor hem verborgen gehouden?
Op een andere enveloppe stond de naam van een bekende advocaat. Vreemd Emma had hem ook over deze man nooit iets verteld, terwijl ze over de meeste mensen uit haar sociale kringen altijd uitvoerige verhalen had. Die banketbakker, daar had ze hem over verteld, omdat ze daar altijd lekkere taartjes bestelde.
Een enveloppe met als afzender een juwelier. Dat was nog wel te begrijpen. Emma was dol op juwelen en sieraden. Ze droeg altijd een prachtige halsketting en de mooiste schitterende ringen. Het sierde haar, maar het was voor Bjarne niet nodig. Hij zag haar het liefst naakt, zonder sieraden of fraaie kleding.

Die avond laat moest Bjarne aan school denken. De opdracht voor het vak Nederlands was het schrijven van een column. Iedere week was er een andere leerling aan de beurt om een column te schrijven. Vorige week was de week van Arthur die met zijn column over gratis openbaar vervoer een negen had weten te scoren. Deze week was Bjarne aan de beurt. Hij was van plan de mensheid onder de loep te nemen. Hij had al een begin in gedachten.

zomer vriendschap column

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 151