Het diner 1
Een bijzondere zaterdag in de stad Utrecht waar de jeugdige Bjarne Gosse die lente van het jaar 1982 verbleef:
Natuurlijk was Bjarne een klein beetje zenuwachtig toen hij op weg ging naar het diner waarvoor hij was uitgenodigd in het huis van Emma Petronella. Het statige herenhuis waar hij in de nabije toekomst zou gaan wonen in een fijne kamer die Bjarne daar kon huren. Emma Petronella ( wat een prachtige naam ), zijn nieuwe hospita, had hem uitgebreid door de telefoon geïnformeerd over haar kunsten in de keuken. Ze was gespecialiseerd in Franse delicatessen, geïnspireerd door haar Franse vriendin Victoria Martin uit Parijs, die maar een klein beetje Nederlands sprak.
Bjarne had in allerijl geld geleend van een vriend om nieuwe kleren te kopen, want hij wilde een goede indruk op de twee dames maken. Een broek en een mooie blouse, in de stijl die de rijke tuinderszoon Arthur altijd droeg. Een blouse die in de aanbieding was omdat het voorjaar was.
Bjarne stelde zich zo voor dat Victoria Martin van dezelfde schoonheid genoot als Emma Petronella, maar hij wist eigenlijk niets over Franse vrouwen. Hij sprak zelf maar een klein beetje Frans. “Je suis Bjarne” dat kon hij wel zeggen, of vragen hoe laat het was, dat ging ook nog wel. Hij twijfelde over een stropdas, misschien zouden ze dat te formeel vinden. Zijn vriend Berend met de baard stond erop dat Bjarne een charmante stropdas omdeed, want hij had er een gewonnen bij een schaakwedstrijd. Het zou Bjarne geluk en voorspoed brengen wanneer hij die stropdas zou dragen volgens hem. Bjarne dacht dat het misschien onhandig zou zijn met eten, de stropdas zou in de soep kunnen gaan hangen en zodoende voor verwarring zorgen.
Bjarne piekerde te veel. Hij poederde zijn billen. Hij leende een lekker geurtje van de buurman. Hij spoot het geurtje op zijn nek en hij pompte zijn fietsbanden goed op. Bjarne sprong op zijn fiets op weg naar Emma Petronella en Victoria Martin om samen met hen te dineren in het herenhuis.
Emma Petronella deed de deur open. Bjarne was blij haar weer te zien. Ze straalde nog mooier dan tijdens de eerdere ontmoeting toen hij het huurcontract had getekend. Toen schrok Bjarne, achter haar stond een vrouw, die er heel anders uitzag dan hij zich had voorgesteld. Het was een jongensachtige vrouw met kort opgestoken punk haar en felle gekleurde make-up rond haar ogen. Haar strakke lichaam was gestoken in een zwartleren outfit, waarbij haar extreem korte rokje Bjarne nog het meest opviel, omdat ze mooie benen had. Dat moest dus Victoria Martin zijn! Ze had een zware ketting om haar hals. Bjarne vond haar aanlokkelijk.
De aantrekkelijke Française Victoria Martin knikte geheimzinnig naar de opgewekte Bjarne, ze zei niets. Bjarne vroeg zich af of ze misschien verlegen was net zoals hij, misschien hadden ze iets gemeen met elkaar. Emma Petronella praatte ronduit in het Nederlands tegen hem, dan weer in het Frans tegen Victoria. De heerlijke geur van het door haar klaargemaakte diner was in de eetkamer bezig de zintuigen te beproeven. Een verleidelijke geur.
De tafel stond gedekt, met zilveren bestek en kristallen glazen voor de wijn. In het midden van de grote houten tafel stond een grote kandelaar met brandende kaarsen die voor een romantische sfeer zorgden. Het was alles bij elkaar een verbluffend gezicht. Emma had enorm haar best gedaan om indruk op haar twee welkome gasten te maken.
Met charmante bewegingen bracht Emma de enthousiaste jongeling naar zijn zitplaats. Hij moest tegenover Victoria Martin gaan zitten, zijn stropdas begon al behoorlijk te wiebelen onder zijn gladgeschoren kin. De jeugdige Bjarne keek nog eens goed om zich heen om de geweldige sfeer te proeven. Opvallend waren de schilderijen aan de muur.
Emma Petronella kwam de kamer binnengetreden in haar bekende rode jurk. Ze was werkelijk prachtig om naar te kijken. Bjarne zag dat er iets zwarts en harig rond haar benen wandelde. Het was de eerste keer dat hij Frits de trotse zwarte kater zag.
Hij was meteen verkocht bij de aanblik van dit intelligente harige monster. Emma Petronella, zijn nieuwe hospita, zag het enthousiasme in de ogen van Bjarne en ze zette het zwarte monster met een lachend gezicht bij hem op schoot. Frits de kater had kennelijk nog nooit een stropdas gezien, want al zijn aandacht ging uit naar die charmante stropdas.
Terwijl de zwarte kater Frits alle aandacht van zijn bijzondere blauwe ogen naar zijn, bij een schaakwedstrijd door een vriend gewonnen, stropdas liet gaan probeerde Bjarne zich te oriënteren aan de rijkelijk gedekte eettafel in de ruime eetkamer van zijn toekomstige hospita, de beeldschone Emma Petronella. De twee elegante vrouwen waren druk met elkaar aan het praten in de Franse taal. Af en toe dacht Bjarne iets te verstaan, maar hij begreep dat het gesprek niet voor mij was bedoeld. Dus hij volgde het maar half.
De warme kat op zijn schoot gaf hem een veilig gevoel. De jeugdige Bjarne was de schaamte over zijn onnozele verliefdheid op Emma Petronella enigszins vergeten door alle indrukken om zich heen.
Het kwam me goed uit dat hij de Franse taal niet sprak, zo had hij langer de tijd om te acclimatiseren in het statige herenhuis waar hij nog maar een keer eerder was geweest.
De jeugdige Bjarne had een rugzakje vol met lustige gevoelens in zijn jonge hart. Hij wist eigenlijk nog helemaal niets over de liefde.
Frits de zwarte kater liet een knorrend geluid horen.
Het uitzicht op twee beeldschone vrouwen die zich in een voor hem vreemde taal vermaakten met allerlei ditjes en datjes die veel belangrijker leken dan ze in werkelijkheid waren veroorzaakte een huivering in het jonge lijf van Bjarne. Gelukkig bood de zwarte kater enige troost, maar hij voelde dat zijn gedachten begonnen te dwalen. Hij probeerde afleiding te zoeken. Hij keek naar de schilderijen op de muur.
Geplaatst in de categorie: voedsel
diner
178
Geef je reactie op deze inzending: