december 1984 1

Wist Bjarne Gosse waar zijn relatie met de zestien jaar oudere aantrekkelijke hospita Emma in zou uitmonden? Het begon meer een meer op een vreemd scenario te lijken. Deze bizarre vrouw had waarschijnlijk een liefdesrelatie met minstens vier mannen tegelijk. En van die vier mannen was Bjarne Gosse de armste, de jongste en volgens zijn vermoedens de minst aantrekkelijke. Als een magneet was hun liefde geweest, de wilde nachten en het liefdespel zo onvergetelijk en verslavend.
Naïef was Bjarne Gosse geweest door zijn jeugdige onwetendheid. Er was steeds vaker een stem in zijn hart die zei dat dit niet door kon gaan.

Bjarne Gosse kon niet weten waar zijn vriendschap met de veranderde Kees in zou gaan uitmonden. Het was begonnen als een beekje, maar geëindigd in een rivier vol emoties, waarna Kees kennelijk een tijd afstand moest nemen, maar Bjarne niet liet weten waarom.

Het was onduidelijk waar de nieuwe vriendschap met de aantrekkelijke Gianluigi naar toe zou gaan. Gianluigi had overduidelijk met Bjarne geflirt. Bjarne vond Gianluigi een grappige man en zijn schoonheid sprak voor hem boekdelen. Maar hij was de ex van zijn beste vriend Peter en dat vond Bjarne een rare gedachte.

Het was onzeker of zijn voortdurende inspanningen voor de herexamens voor de Tuinbouwschool zouden uitmonden in goede cijfers. Bjarne Gosse had de neiging om alles vlak voor het examen er in te stampen, zodat hij het voor de examens wist, maar hij was het dikwijls een paar dagen later alweer vergeten, omdat hij zoveel afleiding had in het avontuur van de creativiteit.
Zowel Peter als Kees hadden Bjarne laten weten om alsjeblieft door te gaan met het schrijven van gedichten omdat zij het vermoeden hadden dat er een onbenut talent in hem school. Bjarne Gosse ondervond dat als een stimulans, hij leerde zich de gewoonte aan om vrijwel iedere dag een nieuw gedicht te schrijven.
Het was compleet onduidelijk waar zijn schrijverij uit eindelijk in zou uitmonden. Misschien kon hij later dichter worden, maar zat de maatschappij daar eigenlijk wel op te wachten.

Opnieuw had Joop van Teil aan Bjarne een excuusbrief gestuurd. Deze keer was het taalgebruik iets makkelijker leesbaar en begreep Bjarne eruit dat Joop echt spijt had van het aandacht vragen aan de jeugdige Bjarne.
Bjarne had nog een oude onbeschreven ansichtkaart van een mondschilderes uit Oost Europa. “Is goed zo!”, schreef hij op de achterkant en hij plakte er een postzegel op.

De stoep lag vol met gevallen herfstbladeren. Onderweg naar de brievenbus moest Bjarne aan Kees denken. Zo verwarrend dat hij niets meer van zich liet horen.

hobby schrijven herfst ansichtkaart

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 574