Zomer 2005

Zonneschijn hield de oude stad een paar dagen in het licht van een zomerse betovering. Bjarne was gestopt met het schrijven van gedichten uit onvrede met de situatie op “Het Blijvertje”. Er werden flauwe gedichten geschreven over minderheden, die verder niet op de website waren vertegenwoordigd. En er waren mensen die gedichten schreven om de indruk te wekken dat ze geld nodig hadden. Een groepje mensen leek elkaar al langer te kennen en de nieuwelingen werden de maat genomen met achterhaalde idealen over de kunst van het schrijven. Het was allemaal de moeite niet waard om je druk over te maken. Al helemaal niet wanneer je bezig was met het nuttig maken van vloeibare verf in een veel te krappe sociale huurwoning.

De doeken lagen te drogen. Bjarne was groter gaan werken. Hij had een opdracht voor een groter werk. Een modern stadsgezicht op linnen doek. Voor een van de zakenvrienden van Berend, die op zoek was naar een groot schilderwerk voor de lange wand in het kantoor.

De zon speelde verstoppertje achter sluierbewolking. Het was een mooi moment van bezinning. Bjarne kwam vrijwel nooit meer op het atelier en hij bemoeide zich nauwelijks met de gang van zaken binnen het Troebel Water Collectief. Het was meestal een heleboel ruis over de sociale omgang tussen mensen en dat leidde Bjarne alleen maar af van zijn werk.

Een vakantie zat er dit jaar niet in. Het bleef deze zomer bij enkele boswandelingen en de herinneringen aan de vakantie van vorig jaar. Dan luisterde Bjarne weer naar de oude fadomuziek en dronk een glas rode port in de avond.

Berend was serieus ziek geworden, ze hadden eindelijk de oorzaak ontdekt. De besmette beet van een teek. De ziekte van Lyme. Het bleek de oorzaak van zijn vermoeidheid en duizeligheid.

De zon kwam weer tevoorschijn om de betovering van de zomer te voltooien. Vooral in de avond was het een taaie gast die het naliet om over de mensheid te stralen. Bjarne dacht er over om weer gedichten te gaan schrijven. Er waren ook andere schrijverssites dan “Het Blijvertje”, maar daar moest je voor betalen. En daar was geen Manuela Louisse, die inmiddels een grote groep volgelingen had, die haar onnavolgbare schrijfstijl probeerden te imiteren.

En was het schrijven eigenlijk wel de moeite waard, zonder de dagelijkse digitale complimenten van Frida Fluisterwind, waarmee hij tegenwoordig weer door een deur kon. Bjarne vond het een gemis dat hij geen contact meer had met Emma Petronella Boter. Hoe was het met haar en hoe was het met haar man, de schrijver Jan?

In Utrecht kende het leven van het gezinnetje Boter hoogtepunten en dieptepunten. De gezondheid van Emma ging verder achteruit. Ze had het advies om te stoppen met roken in de wind geslagen. Jan leek zich aan te passen aan haar ellende. Ze kochten een kat om voor wat gezelschap te zorgen. Emma was er dol mee. Het dier haalde fraaie kunstjes uit om het echtpaar te vermaken.

zomer 2005 schrijven Lyme

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 128