Voorjaar 2015

Het voorjaar van 2015 werd opgeschrikt door een mailbericht van de zus van Bjarne. Geschrokken staarde Bjarne naar de tekst die op het beeldscherm van zijn computer was te lezen. Zijn oude vader had niet lang meer te leven. Er was nog voldoende tijd om afscheid te nemen, maar Bjarne moest niet te lang wachten. Bjarne reageerde zijn woede af op zijn zus. Het was een brevet van onvermogen, de rust die hij had gevonden werd bruut en meedogenloos verstoord.

Niet lang daarna kwam een tweede bericht dat Bjarne deed wankelen in zijn evenwicht. Zijn woning moest waarschijnlijk een ingrijpende renovatie ondergaan. Er waren mankementen aan het fundament en de muren waren aan goede isolatie toe. Ook de vloer moest worden vernieuwd en de kozijnen vervangen. Er werd een heel nieuw plan gemaakt voor de woning. Het was duidelijk dat Bjarne de woning voor een onbepaalde tijd moest verlaten en in een wisselwoning moest totdat de woning was opgeknapt. Het gaf een heleboel dubbele gevoelens aan Bjarne. Aan de ene kant was het mooi dat de woning werd opgeknapt, aan de andere kant zag hij tegen het verhuizen op.
Het werd nu de hoogste tijd een aantal van zijn vele schilderwerken naar de kringloopwinkel te brengen, zodat hij niet alles achter zich aan bleef slepen. Hij had veel te veel verzameld tijdens zijn werkzaamheden als kunstenaar.

Op een schrijverssite waar Bjarne weleens ging lezen werd een nieuwe rubriek geopend: Autobiografische verhalen. Bjarne zag zijn kans schoon en hij begon te schrijven over zijn leven.
Eerst een aantal verhalen over zijn jeugd en daarna begon de verhalenreeks over zijn liefdesrelatie met Emma Petronella, zijn voormalige hospita aan wie hij zoveel intellectuele bagage had te danken. Een vrouw met meerdere gezichten, allen van dezelfde schoonheid als het gezicht waarmee ze in de spiegel keek. Ze had Bjarne alle geheimen van de liefde leren kennen.

Het bericht dat zijn vader niet lang meer had te leven had Bjarne bij de strot gegrepen. Het riep herinneringen op waarvan hij dacht dat hij ze was vergeten. Zijn schrijversbrein riep om aandacht van zijn woorden over vroeger. Het was niet uit heimwee, het was als voorbereiding voor een afscheid dat spoedig zou komen. Het afscheid van zijn vader met wie hij zijn hele leven een vertroebelde relatie had gehad.

Plotseling leken de stemmingswisselingen weer hevig dan de weken en maanden van voorheen. Soms was Bjarne zo in de war dat hij vergat zijn medicijnen te slikken. De eerste tekenen van depressieve gevoelens tijdens een zwaarmoedige stemming waren niet hoopvol. Hij verkropte zijn woede in zijn woordenstroom, soms was er paniek, angst en gevoelens van wanhoop. Het bleef grotendeels onopgemerkt, alleen Astrid maakte zich soms zorgen over de hevigheid van de stemmingswisselingen van Bjarne.

vader stemmingswisselingen voorjaar 2015

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 3 stemmen 109