september 2020

Die nacht in de septembermaand van de corona-periode lag het zwaartepunt van de droom die Bjarne had niet op zijn eigen leven, maar op de boeken die hij had gelezen. Romantische schrijvers hadden een bodem gecreëerd waarop het voor dromen goed vertoeven was.

Hoe anders was de realiteit van alledag, de zorgen over de toekomst, de tegenstelling over het vaccineren. Opnieuw was de oplevering van de woning voor een paar maanden uitgesteld, misschien tegen het einde van het jaar was het zover, maar ook dat was nog onzeker. De renovatie had flinke vertraging opgelopen.

De malaise met het geouwehoer van de ggz deed Bjarne denken dat de hele boel pure oplichterij was, bedoeld om de beurzen van dubieuze figuren te vullen. Truus van het Leger des Heils werd steeds baziger. Het plezier van haar gezelschap was inmiddels wel verdwenen. Net zoals alle letterdorpen in het zicht van de zee. Het was nu het hoofd boven water houden voor Bjarne, bij iedere aarzeling zou hij verdrinken met een heel gezelschap van aasgieren om hem heen.
Erger dan dit konden ze hem niet naar beneden praten en dat alles om er zelf geld mee te verdienen.
De psychologe en de psychiater uit het nostalgische stripboek, het was tuig van de onderste richel.

De enige mensen die hem verder hadden geholpen waren de homoseksuele bedriegers uit Rusland met hun onvolprezen mensenkennis, door wanhoop en onderdrukking verkregen in het duister van de werkelijkheid.

De droom voltooide zich niet, het dromen was een onderdeel van een serie dromen, waarin de mensenkennis van Bjarne ter discussie werd gesteld.

ggz september Truus 2020

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 66