juni 2022

De maand juni van 2022 was een maand vol herinneringen, met als hoogtepunt de herinnering aan een gebeurtenis precies veertig jaar geleden, toen Bjarne over de liefde leerde van zijn erudiete hospita Emma Petronella.
Wat begon als een onschuldige affaire was uitgegroeid tot een waar gebeurd liefdesdrama met dieptepunten die veel ernstiger waren dan de hoogtepunten. De lijdensweg van zijn ziekelijke voormalige hospita had bij Bjarne diepe sporen achtergelaten.

Veertig jaren waren er voorbij gegaan sinds die eerste hevige begeerte tussen twee personen die zoveel van elkaar verschilden, maar toch iets gemeenschappelijks bij elkaar hadden gevonden.
Bjarne had nauwelijks tijd om er al te lang bij stil te staan. De wereld was veranderd sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw. Tolerantie was niet meer zo vanzelfsprekend en discriminatie kwam dikwijls uit onverwachte richting.

Wat zou er gebeurd zijn als Emma Petronella niet was gestorven aan de drie soorten kanker die haar levende lichaam hadden aangetast? Zouden ze weer bij elkaar gekomen zijn?
En wat was de rol van volksschrijver Jan Boter? Had hij toegestaan dat Emma zich weer naar haar voormalige muze had gekeerd?
Het waren vragen waar Bjarne geen antwoorden op wist. Er was altijd iets mysterieus aan de liefde geweest, maar Bjarne was geen man om in geheimen te blijven geloven. Op een gegeven moment moest het gewoon klaar zijn. Dan was het de hoogste tijd om te weten wat je nu werkelijk aan elkaar had.

Emma Petronella had hem dat gevoel nooit gegeven. De emotionele band was sterk, maar nooit sterk genoeg voor een werkelijk vertrouwen. Daarvoor was er te veel onderlinge competitie geweest. Het megalomane karakter van Emma was immers grenzeloos gedurende haar leven.

Jan Boter had Bjarne, twee jaar na de dood van Emma, nog een enveloppe gestuurd met foto’s van de twee geliefden. Het was aandoenlijk om ze te zien. Deze foto’s vertelden een andere waarheid dan het geheugen van Bjarne vertelde. Daar was niets meer aan te doen. Veertig jaar na het begin van de liefde had Bjarne er vrede mee. De herinneringen aan Emma waren onuitwisbaar, maar inmiddels stoffig geworden.

herinneringen hospita dood stoffig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 68