De julimaand van het jaar 2023
Dat “het zeggen wat je denkt” niet voor iedereen was weggelegd realiseerden zich veel mensen niet. Bjarne kon niet altijd zeggen wat hij dacht, soms wist hij niet wat hij erover denken moest.
Met de liefdesenergie die hij aan zijn spontane verliefdheid had overgehouden had hij een klein handzaam gedicht geschreven. Hij gaf het de koosnaam “Liefdespret” en hij ging voortaan wat vroeger naar bed.
Tegen het einde van de julimaand ontving Bjarne een telefoontje. Er was een maatje voor hem gevonden. Of hij zijn had om in het buurthuis kennis te maken. Het was een man van begin vijftig, een zelfstandige ondernemer met verstand van kunstmatige intelligentie. Hij had gevochten in een oorlog als soldaat en was sindsdien tegen elke vorm van oorlogsvoering. Zijn vader had artritis en zijn moeder was een aantal jaren geleden overleden. Veel te jong door die rot-ziekte.
Het was een aardige man, deze Charles, maar hij was erg met zichzelf ingenomen. Zijn antwoorden waren voorspelbaar en zijn afspraken waren onzorgvuldig. Of Bjarne ook twee uur later kon of op een andere dag. Eigenlijk bleef er geen enkele afspraak staan zoals die oorspronkelijk gepland stond. Hij had gewoon geen tijd. Hij was druk met zijn kunstmatige intelligentie en het aan de gang houden van zijn eigen bedrijf. Bjarne probeerde er het beste van te maken, maar de gemakzucht waarmee Charles telkens afspraken verplaatste was hilarisch. Alsof hij aan Bjarne persoonlijk wilde bewijzen dat hij het druk had.
Bjarne vroeg zich af of hij naar de kapper moest gaan. Astrid wilde hem niet meer voor vijf euro per keer knippen, ze wilde voortaan tien euro omdat zij ook met inflatie te maken had.
“Dan is het geen vriendendienst meer!” had Bjarne haar brutaal tegengesproken.
Uiteindelijk werd het bedrag afgerond naar zeven euro en hoefde Bjarne niet naar een kapper, die waarschijnlijk veel duurder was dan Astrid, die het met veel liefde voor Bjarne deed.
Het was niet meer te ontkennen, er kwamen steeds meer grijze haren bij. Op de een of andere manier gaven ze de doorleefde kop van Bjarne wat eigenwijze charme, waar hij zelf niet om had gevraagd. Het was mooi meegenomen dat hij er niet meer zo jongensachtig uit zag.
Het duurde niet lang of de dagen werden weer korter dan voorheen. De boom ontving de zachtheid van regen en het was net alsof hij de dromen van eenzame mensen wilde omhelzen, met zijn bladerdek dat voor uitstekende zuurstof zorgde.
Het zeggen wat je denkt, Bjarne had er zogezegd maling aan. Door zijn beperking was het dikwijls bijzonder moeilijk om de dingen goed onder woorden te brengen. En het denken op zich bracht niet altijd soelaas wanneer hij zijn oude negatieve gewoonten weer had opgepakt om aan de saaiheid van moderne tijd te spiegelen.
Astrid had vaak gelijk, maar op niet alles in het leven kon je als mensaap je vingertje leggen. Er waren ook onbepaalde zaken, die zich aan het bewustzijn probeerden te onttrekken en die voor opvallende verlichting zorgden op het gebied van smaakvolle erotiek middels romantische avonturen.
Bjarne Gosse maakte afspraakjes met een mysterieuze man in het holst van de nacht. Dit was iets anders dan de bejaardenseks waar soms minachtend om werd gelachen. Dit was intieme lust waar de romantische vonken van afsprongen. Het leek allemaal zo zinloos in de kleine betekenissen, maar het werd in het romantische brein van Bjarne iets wat uiteindelijk de moeite waard was, zonder dat er daadwerkelijk veel veranderde.
Astrid had vaak gelijk, en het was beter om haar niet alles te vertellen over wat er zich plaatsvond in de slaapkamer van Bjarne in de julimaand van het jaar 2023.
Geplaatst in de categorie: individu
zomer
181
Geef je reactie op deze inzending: