Tijdens de decembermaand van het jaar 2015

Het was een sombere donkere decemberdag, die woensdag in het jaar 2015 toen de verwarde Bjarne door het park liep op zoek naar een bankje. Het was alsof alle eenzame decemberdagen zich in het Amsterdamse Oosterpark hadden verzameld. Bjarne Gosse had zijn warme capuchon over zijn vermoeide hoofd geslagen. Hij zat te mijmeren over zijn eenzaamheid op een bankje in het park. In de verte zag hij kinderen spelen met een voetbal op het veld.

Als kind hield Bjarne Gosse van verdwalen. Hij was nog klein toen hij de hand van zijn moeder los liet om weg te lopen naar het verre bos. Bjarne dacht terug aan zijn kindertijd. Vanuit zijn kinderlijke gedachten waren honderd verdwaalde meters net zo vindingrijk als een kleine provincie van een onmetelijk land. Aan iedere alleenstaande boom was een verhaal verbonden en alle dieren hadden iets zinnigs te vertellen.
Bjarne Gosse kon toen niet weten dat hij pas later echt de weg zou kwijt raken en hij gek genoeg werd bevonden voor de behandeling van een kinderpsychiater, verbonden aan een medisch opvoedkundig bureau in de binnenstad van een groot stedelijk gebied.

Het leven kwam hem intens tegemoet. Bjarne maakte soms geen onderscheid tussen de werkelijkheid en zijn fantasie. Dat hoefde ook niet, zijn ouders hielden zich met andere zaken bezig en hadden hun handen vol aan zijn broertje Tom Gosse, die moeite had met normale zindelijkheid. Hij poepte ieder dag in zijn broek.

Het overgewicht van zijn moeder kwam vaak tijdens de maaltijd als onderwerp op de gesprekstafel. Zijn oudere halfzus begon zijn moeder te adviseren met details over de ingrediënten van een in een supermarkt gekochte tafelsaus. Als het even kon nam Bjarne zijn bord mee naar zijn eigen kamer. Hij had geen zin in de discussies, iedereen ging voortaan zijn eigen gang.

Eén van de kinderen schopte een versleten voetbal in de richting van Bjarne die schrok uit zijn mijmeren over zijn jeugd. Met een behendige beweging schopte Bjarne de voetbal terug naar de spelende kinderen. Het werd vroeg donker in december en hij ging naar zijn woning, waar nog van alles moest gebeuren om het leefbaar te houden. Hij moest ophouden met in het verleden leven, maar door zijn verwarrende stemmingswisselingen trok zijn aandacht steeds naar zijn verleden toe.

Na een eenvoudige maaltijd ging Bjarne verder met het uitzoeken van oude papieren en spullen die niet meer bewaard hoefden te blijven. Als achtergrondmuziek koos Bjarne voor het album Unplugged van Neil Young, een indrukwekkend liveoptreden van zijn favoriete muzikant.
Het duurde niet lang meer of de flamboyante kerstman zou naar het land komen om prachtige cadeautjes te deponeren onder de kerstboom op het plein. Voor mensen met een melancholieke inborst was het een prachtige tijd, donker, maar met gezellige lichtjes verbonden.
In zijn bed dacht Bjarne aan de kerstdagen van vroeger. Hij bezocht de laatste tijd af en toe een datingsite op het Internet. Wat zou het mooi zijn om een liefdesvriend te vinden om Kerstmis mee te vieren uit naam van de liefde en voor de goede vrede.

december 2015 kerstmis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 117