Dinsdag 3 september 2024

Op zijn uitgebreide brief over zijn geboortestad Amsterdam had Bjarne geen antwoord gekregen.
Pavel ging rustig door met over zijn eigen leven vertellen in een volgend bericht. Geen enkel woord over de brief van Bjarne, waar Bjarne zo zijn best op had gedaan. Bjarne besloot te wachten met terugschrijven. Prompt kreeg hij daarop een bericht uit Oekraïne:
“Hallo! Waarom heb je mijn brief niet beantwoord? Heb je het te druk? Kun je alsjeblieft antwoorden? Ik maak me echt zorgen. Pavel.” Bjarne liet aan Pavel weten dat hij niet begreep waarom er niet op zijn brief van een paar dagen geleden werd gereageerd.

Met Yuriy uit Kirgizië leek er meer wederkerigheid te zijn. Het duurde soms wat langer voordat er een antwoord kwam. Maar dan kon Bjarne ook een mooie interessante brief verwachten. Deze keer was de reactie op het toegezonden gedicht van Kees Ouwens prachtig om te lezen.
“Het gedicht “Avond” van Kees Ouwens spreekt over een wereld die doorgaat met of zonder ons, maar op de een of andere manier in zijn grootsheid ruimte vindt voor onze eenzaamheid, onze verwondering, onze onbeduidendheid. Het is melancholiek, maar tegelijkertijd diep vredig. Bedankt dat je me zijn werk hebt laten kennen. Dat je hem persoonlijk kende via een vriendin maakt het speciaal, alsof je niet alleen een gedicht deelde, maar een stukje van je eigen verhaal.”

Nog altijd had Bjarne niets vernomen over de betaling van het schilderij met het eenzame oog dat hij had verkocht aan het buurthuis in Amsterdam Oost. Over twee dagen zou hij Rosa Konijn weer zien. Als ze tenminste kwam opdagen want dat was altijd weer de vraag. Ze had een druk jeugdig leven en soms zocht ze naar een excuus om wat tijd voor haarzelf te vinden. Dan was Bjarne niet belangrijk.

Bjarne had al een aantal dagen niets meer van Dimitri uit Vietnam vernomen. Waarschijnlijk probeerde die zijn leven weer op te pakken na de tragische dood van zijn vader. Bjarne had hem al gewaarschuwd dat het immense verdriet met vlagen telkens opnieuw zou komen opzetten, totdat het eindelijk allemaal een definitieve plaats kreeg.

Bjarne vond het knap van Yuriy uit Kirgizië dat hij zo goed zijn indrukken over een gedicht kon verwoorden. Hij las het gedicht van Kees Ouwens opnieuw, met meer belangstelling dan voorheen. De dichter was nu ruim twintig jaar geleden overleden ( 24 augustus 2004 ). Hij was bevriend met Emma Petronella. Kees Ouwens werd als een van de moeilijkste Nederlandse dichters beschouwd. Met zijn volstrekt eigen taalgebruik stelde hij een oeuvre samen van negen dichtbundels en vier romans, dat met het werk van geen enkele andere schrijver is te vergelijken. Hoe ouder hij werd, hoe gemakkelijker het dichten Kees Ouwens afging. In het jaar 2002 bundelde hij zijn gedichten in 'Alle gedichten tot dusver' en toen bleek dat Kees Ouwens in de laatste tien jaar net zoveel had geschreven als in de 25 jaar daarvoor. Emma Petronella had Bjarne het door Kees Ouwens gesigneerde boek 'Alle gedichten tot dusver' gegeven in ruil voor een bootleg van Bob Dylan, wiens nummer “Idiot wind” favoriet was bij de op zestigjarige leeftijd in Heemstede overleden dichter.

Ouwens correspondentie Yuriy

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14