Beschouwingen

De tijd van onredelijkheid van de macht.

Vanmorgen bij het opstaan met de dag gaat mijn deurbel.
Aan mijn deur staat een man in opdracht van de gemeente.
Of ik mijn auto wil verzetten, een rioleringsprobleem bij mijn buurvrouw.
Ik zet netjes mijn auto weg en in dat korte moment staat er 6 man en een busje met oplegger en een graafmachine.

Verbaasd kijk ik rond en vraag netjes wat zij van plan zijn om te doen.
Meneer, wij gaan hier graven in de voortuin, want er moet een nieuwe riolering in.
Precies tegen mijn hek en vlak daarnaast staat er een boom van mij.
Omdat ik mijn tuin en mijn hek altijd netjes bij hou, vraag ik: wilt u een beetje voorzichtig zijn.
Meneer, daar hebben wij niets mee te maken, en anders zagen wij de takken wel weg.

Daar sta ik dan met mijn goede fatsoen en mijn goed onderhouden tuin.
Dus ik bel de woningbouw: Meneer, het is iets wat moet gebeuren, niets aan te doen.
Wij hebben dat uitbesteed aan de gemeente.

Ik weer bellen want ik zag die grote kraan al heftig in beweging gaan.
Ja meneer, wat wilt u nu zeggen. Het is iets wat moet gebeuren, dat was dat.
En daar kon ik het mee doen.

Het enige wat ik wil zeggen is: waar is het menselijke fatsoen.
Het was zo anders geweest als men een dag er voor had gezegd:
Meneer, wij moeten erbij voor een reparatie vlak naast uw boom en uw hek.
Kunnen wij even samen kijken, hoe we dat met zo min mogelijke schade kunnen doen?
Dan was het zo anders geweest, gewoon een klein beetje fatsoen.