YES I CAN!!
Merkwaardig, die euforie rond Barrack Obama. 's Werelds mediacircus sloeg alle extra tenten die ze konden vinden in Amerika op. De wereld juichte en doet dat nog steeds. Huilende mensen in de straten. Feestvierders waar je ook keek. Vanwege een man die president van Amerika werd.
Wat mankeert mij in hemelsnaam. Wat mis ik wat anderen dan wèl zien?
Een man, redelijk zwart en naar het schijnt wekelijks onder de zonnebank om nog zwarter te worden, verhalen vertellend die al jaren en jaren door zijn voorgangers ook al werden verteld.
Verhalen in een ander jasje gestoken maar toch nog steeds dezelfde verhalen.
Wat mis ik?
Hij heeft het over hoop. Maar wat is hoop? Hoop is niets. Hoop is volgens de Dikke van Dale ‘een zekere mate van verwachting van iets goeds.’ Toch is dat nog steeds niets.
Hoop is ook een ongeordende stapel. Of een heleboel mensen. Mijn hond geeft mij ook dagelijks een hoop maar word ik daar euforisch van?
Wat mis ik?
Charisma! Dat heeft Obama ontegenzeglijk...charisma. Of ‘persoonlijke uitstraling’ volgens de Dikke van Dale. Sommige mensen hebben dat. Sommigen mèèr dan een ander.
Obama is er één van. Die bestaat bijna alleen uit charisma. Met charisma kun je ook mensen hypnotiseren.. Hersenspoelen. In de ban van jouw ideeën brengen. Doet Obama dat?
Geen idee, maar naar de reactie van bijna 90% van de wereldbevolking kijkend heeft het er veel weg van.
Ik bedoel maar; wanneer, ik noem maar een willekeurig charismaloos iemand, Balkenende het over ‘hoop’ en ‘yes we can’ gaat hebben dan werkt dat toch meteen op de lachspieren? Niemand die hem dan serieus neemt toch?
Nog merkwaardiger vind ik het dat zoveel Nederlandse quasi intellectuelen bijna klaarkomen als ze het over Obama hebben. Dat is toch raar? Zowel links als rechts verdrinken bijna in een constante stroom van orgasmen als ze het over Obama’s speeches hebben.
Notoire grootbekken als Jan Mulder, Felix Rothenberg, Charles Groenhuijsen, Wouter Bos, slaan elkaar bijna de hersens in om elkaar af te troeven in nog krachtiger complimenten.
Als zelfs een van nature toch kritische man als Amerikadeskundige Maarten van Rossum toegeeft een emotievol traantje te hebben geplengd bij de verkiezingen, dan vraag ik mij af of ik nu óók hoop moet hebben of dat ik nu echt bang moet worden voor de toekomst.
Wat mis ik?
Want het merkwaardigste is dat Barack Obama juist tegen alle door ‘links’ bevochten items is. Euthanasie, abortus, homohuwelijk, terugtrekking uit Irak/Afghanistan, daar moet Obama niets van hebben. Daar is hij fel tegen.
Sterker nog; Obama wil nog meer troepen naar Afghanistan. En, teer punt voor links, hij is vóór de doodstraf….
Een grotere ramp dan acht jaar Bush is bijna onmogelijk maar mag ik toch even een jaartje wachten met de bloemen en felicitaties?
Mag ik even een jaartje aanzien of Obama’s hoop gestalte wordt geven door concrete verbeteringen?
YES I CAN!!!!
hotmail.comGeplaatst in de categorie: actualiteit
Barack
673
Geef je reactie op deze inzending: