Beschouwingen over maatschappij

Wie zijn wij eigenlijk?

Snelwegen verstrengelen zich verwurgend om onze steden. Burgerservicenummers koppelen beangstigend krap onze gegevens. Camera’s beloeren nauwlettend ons gedrag. Criminelen bedreigen de samenleving.

Onze bankrekeningen zijn er voor incassering van verschuldigde bedragen. Incassering door almaar kwetsbaar wordende grote ondernemingen die nationaal en internationaal moeten concurreren. Zeepbelondernemingen die moeten voldoen aan rendementseisen van grijpgrage directeuren en aandeelhouders. Wat aan geld over is op onze bankrekening is voor onszelf. Maar veel is dat niet meer in vergelijking met enkele jaren geleden.

Deze generatie moet met tweeën voltijds werken om een huis te kunnen betalen. En als er kinderen komen dan, hangt de hypotheekziekte boven het hoofd. Er is maar weinig tijd en ruimte om de volgende generatie op te voeden. Goed opvoeden van kinderen wordt tegenwoordig als vanzelfsprekend verondersteld. Dat doe je na de opvang, in de marge van de dag, er wel “even” bij. Jeugdzorgland vaart er wel bij.

Wie we zelf zijn weten we nog amper.
We zijn producten van de tijd, maar zijn we daarmee dan wie we werkelijk willen zijn?

Schrijver: Jan Hertog, 5 december 2008

Biografie van deze schrijver