Anne van Amstel: Nachtschepen
Nachtschepen
Jas open in oktober
fiets jij mij op je dooie
gemakje tegemoet,
en al van verre val je
me op; ik val voor jou
als we elkaar passeren
en wat is zaliger.
Die onbewuste avonds,
als ik het nieuws verneem
van een geschepte fietser
die het niet heeft gered
ondanks de inzet van
de traumahelikopter
et cetera, et cetera,
dan denk ik niet aan jou.
Nog minder aan die oudejaarsnacht,
een jaar of wat geleden,
toen ik vroeg wegging van een feest
- de hoop weer eens verloren -
waar jij door een bevroren slot
juist nogal laat verscheen.
Dan bellen er bij mij geen
twee agenten aan.
Anne van Amstel is geboren in 1974 te Hoogeveen.
Ze hield als boreling haar ogen dagenlang wijd open, zo nieuwsgierig was ze en verheugd.
Ze woonde tot haar vierde jaar in een grote, tot verdwalen bestemde pastorie te Noordsche Schut, nabij Hoogeveen.
Ze was een uiterst druk kind, ADHD zeggen ze tegenwoordig, maar ik denk dat de collectieve cultuur geen raad weet met de oerenergie van vele mensen, natuur versus afgestompte cultuur. Met haar speelgoedtractor reed ze de sloot in, dat ging maar net goed. Als kind was ze dol op het beklimmen van bomen om bovenin veel boeken te lezen, zeer sjamanistisch. Vanaf haar elfde las ze voor aan jongere klassen.
Toen ze zestien was deed ze mee aan het poëziefestival Doe Maar Dicht Maar met het gedicht 'Treurdicht van een schoenveter'.
Ze had een schouwburgoptreden in Groningen, een televisiedebuut en een interview bij Radio Drenthe.
Ze voltooide het VWO en ze ging daarna een jaar op een Engelse kostschool. In 1993 studeerde ze in Amsterdam Engelse letterkunde en klinische psychologie. Die studie heeft ze in 2000/2001 cum laude afgerond.
Ze werkte als parttime-psychologe en serieus dichteres met optredens her en der.
In 2004 verscheen haar dichtdebuut 'Het oog van de storm' bij uitgeverij Voetnoot te Antwerpen.
Ze is ontdekt door de dichter Arthur Lava.
Ze werkte samen met Rob Kloet, de drummer van The Nits, met wie ze haar tweede dichtbundel 'Vlinderslag' presenteerde.
Ze staat in diverse verzamelbundels en bloemlezingen.
Ze trad ook op tijdens 'Vurige Tongen' te Ruigoord.
Ze won de VU-podium Poëzieprijs 2007.
Ze werkt verder al ruim tien jaar als Psychosociaal Hulpverlener, eerst in Nijmegen, nu in Amsterdam.
Vanaf 1997 volgt ze de trainingen bij de Academie voor Wetenschap van de Metafysica: De Innerlijke Lijn te Zaltbommel.
Haar stem klinkt donker, vertrouwd, zorgzaam, sympathiek, verdrietig en helend.
Neem nog even deze hartverwarmende woorden van haar mee: 'Ook zij zijn smaragden, ruw en hoekig, gemakkelijk brekend op krassen van vroeger. Het is daarom nodig dat wij elkaar dragen als broze juwelen!'.
Geplaatst in de categorie: literatuur
Anne van Amstel
200
Geef je reactie op deze inzending: