Een heldhaftige reus
(voor Ernest Miller Hemingway (1899 - 1961))
Je bent geboren in Oak Park, in de staat Illinois. Je vader Clarence Edmonds Hemingway was een arts en je moeder Grace Hall was een musicus. Jij bent naar je opa genoemd, wat je later maar niets vond, gezien de associatie met de beroemde romanfiguur van Oscar Wilde. Je ouders hadden een huis met een muziekstudio en een medisch kantoor. Je energie heb je net als je moeder en je cellolessen beïnvloedden je schrijfwerk positief. Op je vierde leerde je vader jou jagen, vissen en kamperen nabij het zomerhuis vlakbij Petoskey. Je kampeerde ook in de bossen van Noord-Michigan. Op je veertiende ging je vier jaar naar een hogeschool, waar je ook deed aan boksen, atletiek, waterpolo en voetbal. Je zussen heten Marcelline en Grace, je broer Sunny Leicester. Je schreef voor de schoolkrant en na je school werkte je een half jaar als journalist voor 'The Kansas City Star'. Op je achttiende werd je ambulance chauffeur in Milaan en in Fossalta di Piave. Je werd zwaargewond door mortiervuur, waardoor je een half jaar in het Rode Kruis ziekenhuis van Milaan lag. Daar werd je smoorverliefd op Agnes von Kurowsky (1892 - 1984), een zeven jaar oudere verpleegster. Jullie maakten huwelijksplannen, maar in een brief vertelde ze je dat ze verloofd was met een Italiaanse officier. Je hart scheurde door midden en voortaan zou jij al je vrouwen als eerste afwijzen. Je was bevriend met de schrijver John Dos Passos en op je twintigste moest je bijkomen van de oorlog en je ging verhalen schrijven voor de krant 'Toronto Star'. Op je twee-en-twintigste ben je getrouwd met Elizabeth Hadley Richardson (1891 - 1979). Jullie verhuisden naar Parijs, waar je nog meer verhalen begon te schrijven. Op je vierentwintigste kregen jullie een zoon, John Nicanor. Je ontmoette James Joyce, Ezra Pound en Gertrude Stein. Schrijven deed je in een apart gehuurde kamer. Gertrude werd je mentor en bij haar ontmoette je Picasso, Miró en Gris. Met Joyce nuttigde je zoveel mogelijk alcohol. Nu was alcohol vaak een verbindende factor tussen kunstenaars, soms meer dan de kunst. Je ontmoette F. Scott Fitzgerald en daarna ben je romans gaan schrijven. In Pamplona was je geboeid door het stierenvechten en op je zevenentwintigste verscheen je debuutroman 'The Sun Also Rises'. Je kreeg een liefdesrelatie met Pauline Pfeiffer (1895 - 1951), die werkte voor Vogue Magazine. Je scheidde van Hadley en je trouwde met Pauline, waarbij je eerst nog rooms werd, net als zij en haar rijke familie. Jullie verhuisden naar Key West en jullie zoon Patrick werd geboren en op je twee-en-dertigste werd jullie zoon Gregory Hancock geboren. Je vader maakte zichzelf van kant en je voltooide 'A Farewell to Arms'. Je jaagde op herten, elanden en grizzly-beren. Je stamcafé was 'Sloppy Joe's', waar je tot diep in de nachten sterke drank tot je nam. Je kolossale huis stond tegenover een vuurtoren, zodat je het altijd terug kon vinden, hoe dronken je ook was. Je deed visreizen met je vrienden en je ging met Pauline op safari in Oost-Afrika. Jullie bezochten Mombasa, Nairobi en Machakos. Door dysenterie en een verzakte darm moest je per vliegmachine terug naar Nairobi. Terug in Amerika kocht je een eigen boot, de 'Pilar', een koosnaampje voor Pauline. Je viste vooral op marlijn en tonijn, terwijl je met een machinegeweer op de haaien schoot, die je vangst wilden afpakken. Vaak kwamen er daardoor nog meer haaien op af, wat de vangst behoorlijk deed afslanken. Op je achtendertigste was je verslaggever ter plekke van de Spaanse Burgeroorlog, waarbij je ook de Nederlandse filmmaker Joris Ivens ontmoette. Je drankgebruik ging ondertussen onverminderd door en je ontmoette je nieuwe geliefde Martha Gellhorn (1908 - 1998), reisschrijfster en journaliste. Zij pleegde op negenentachtigjarige leeftijd zelfdoding. Je vaarde veel naar Hotel Ambos Mundos in Havana, om je scheiding van Pauline te verwerken met je favoriete anti-depressiva alcohol. Er is zelfs een mixdrank naar jou genoemd, daiquiri à la Papa, je record was 12 van deze kopstoten met voornamelijk rum. (zie bladzijde 139 van 'Ernest Hemingway Rediscovered', 1988). Pauline vertrok met de kinderen en op je eenenveertigste ben je in Cheyenne met Martha getrouwd. 's Zomers verbleef je in Ketchum (Idaho) en 's winters zat je op je landgoed te Cuba, waar je tientallen katten herbergde. Je vocht mee met de bevrijding van Hitler en zijn bandieten. Je was bij de bevrijding van Parijs, je kreeg een longontsteking en na de oorlog werd je geëerd met een Bronzen Ster, wegens getoonde moed. Je werd zwaardepressief na het sterven van je oude vrienden, zoals Yeats, Fitzgerald, Joyce en Stein. Het zware drinken had je lichaam verwoest en je kreeg allerlei klachten. Je moest wel minderen met de drank en dat verzwaarde je depressie. In twee maanden schreef je 'The Old Man and the Sea', waarmee je wereldberoemd werd. Je overleefde heel wat ongelukken en je doorstond de vreselijkste pijnen, meestal door toch weer zwaar te drinken. Op je vijfenvijftigste ontving je zeer terecht de Nobelprijs voor de Literatuur. Je nieuwe huis keek uit over de Big Wood River en je fascinatie voor grote, gevaarlijke dieren bleef. Je zei Cuba vaarwel en je werd gekweld door paranoia. Je kreeg elektrochocks tegen je overheersende depressie/ijzerophoping, waarschijnlijk een genenkwestie, maar wat had je aan die wetenschap? Op een dag werd het je echt teveel en heb je jezelf trefzeker met je lievelingsgeweer naar het hiernamaals geschoten. De uitgeholde beer kon en wilde niet meer. Altijd ging er de verdoving van alcohol door je mond, nu was het vuurwater beslissend vuur. De stier en de stierenvechter grepen elkaar. Een kwalitatief hoogstaand leven achterlatend. Je zus Ursula en je broer Leicester maakten er ook zelf een eind aan en zelfs je kleindochter Margaux Hemingway, model/actrice, werd daarom niet ouder dan vijfendertig.
Geplaatst in de categorie: idool
Ernest Hemingway
102
Geef je reactie op deze inzending: