Uit de martelkamer van een dwangneurose

(voor Marie-Georges Pascal (1946 - 1985))

Je bent geboren als Mary-Georges Faisy Charlotte op 2 oktober 1946 in Cambrai. Je had een moeilijke en pijnlijke jeugd. Je werd gedwongen om elke dag vele uren piano te leren spelen. Je ouders wilden dat je een concertpianiste zou worden.
Op je zestiende verliet je je gevoelloze familie en werd je een model.

Op je vierentwintigste debuteerde je in de erotische komedie 'Les Petites Filles modêdel', naar een roman van Sophia, Gravin van Segur. Je speelde Camille de Fleurville. Je was lang en aantrekkelijk en je had heldere, bruine ogen en rood haar, dat je donkerbruin verfde.

Je speelde mee in zes erotische films: 'Je suis frigide...pourquoi?', 'Hausfrauen Rapport internationale', 'Bananes mecaniques', 'Quand Les Filles se Déchaîment', 'Les Infidèles' en 'Les confidences erotiques d'un lit trop accueillant'.

Je speelde mee in een komedie met Brigitte Bardot, haar laatste film.
In de tv-serie 'Le Dessous du ciel' speelde je naast Pierre Brice, beroemd geworden door zijn rol als Winnetou in de Karl May films. Jij speelde als Joëlle Gavernier de hoofdrol.
Je speelde ook de hoofdrol in de horror-film 'Les Raisins de la Mort' van Jean Rollin. Je speelde Peggy in 'Brigade mondaine'. In je laatste speelfilm 'Flics De Choc' speelde je de assistente van de Maîtresse, met Mylene Demongeot in haar laatste film.

Je speelde in de tv-thriller 'La Mort d'un Champion', naar een roman van Francis Durbridge.
Je speelde Brigitte in de serie 'Pilotes de courses'.
In 'D'Artagnan amoureux' speelde je Julie Colineau Val, de ongelukkige geliefde van D'Artagnan, gespeeld door Nicolas Silberg en geïnspireerd door het schrijfwerk van Alexandre Dumas.
Je speelde Lady Montsorbier in 'Quand flambait le bocage', naar de roman van Philippe Mestre.
In 'Madame de Sevigne' speelde je met Ariele Semenoff, de moeder van Doutey en Nicolas.
Je speelde Minouche in 'Par devant notoire' en de hoofdrol in 'Scandal' als gouvernante en gastvrouw van een aristocratische familie.
In 'La Vie des autres' speelde je de aan heroïne verslaafde Audrey Caldwell.
In 'La Double Vie de Theophraste Longuet' speelde je met Marie Bunel, Olivia Dutron en Geneviève Fontanel.
Je laatste tv-rol speelde je in 'Rouge marine' (1983).

Van 1970 tot 1984 speelde je ook veel als actrice in het theater, zoals Ismene in 'Antigone' van Jean Anouilh en Josephine in 'Le Nombril', ook van Anouilh. En Estelle Rigault in 'Huis Clos' van Jean-Paul Sartre.
En tenslotte in 'Les affaires sont les affaires' van Octave Mirbeau, als Germaine Lechat, die tegen de wil van haar vader vlucht met een arme minnaar, terwijl haar vader een rijke man voor haar in petto had.

Je privé-leven was een mysterie. Je acteercarrière was in wezen je levenszin en het meeste van wat er over jou bekend is. Toen dat verzandde, werd je depressief. Er zat ergens dezelfde slaafse dwang achter als van je gedwongen pianolessen tijdens je ongelukkige, affectieloze, naargeestig ingeperkte, bezitterig afgepakte, emotioneel verwaarloosde, geestelijk vermoorde, misdadig verstikte jeugd.
Die doodse leemte sloeg weer genadeloos toe en er was geen rol meer om je in te verstoppen. Op 9 november 1985 heb je zelfdoding gepleegd in je Parijse woning in het 19-de arrondissement. Hoe is niet openbaar gemaakt.

Je werd negenendertig jaar en je bent gecremeerd in het crematorium van Père-Lachaise.

Marie-Georges Pascal Uit de martelkamer v

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 111