De minnares van drie Napoleon Bonaparte's

(voor Elizabeth Rachel Felix (1821 - 1858)

Je bent geboren op 18 februari 1821 in Mumpf, Zwitserland. Je slimme vader Jacob Felix was een marskramer en je moeder Esther Thérèse Hayer verkocht tweedehands kleren. Je broer heette Raphael en je zussen Sarah, Rebecca, Leah en Dinah. Allen werden actrices en Raphael acteur. Als kind zong je op straat en reciteerde je gedichten en toneelteksten, waar je geld voor kreeg. Je vader zat twee jaar in de gevangenis, omdat hij op iemand geschoten had. Op je negende ging je naar Parijs en wilde je actrice worden. Ook in Parijs zong je op straat en in de cafés.

Je kreeg zang- en spraakles en je was de leerlinge van de muzikant Alexandre-Etienne Choron van het Institution Royale de Musique classique et religieuse. Aan het conservatorium kreeg je les in de podiumkunsten. In januari 1837 debuteerde je in het Théâtre du Gymnase Marie Bell aan de boulevard Bonne-Nouvelle met La Vendéenne. De directeur Charles-Gaspard Delestre-Poirson gaf je de artiestennaam Rachel. Hij ontdekte, dat je alle onderdelen kon spelen, vooral door je doordringende, diepe stem, je gracieuze uitstraling en je heroïsche woede-aanvallen.

Je wist het klassieke tragedie nieuw leven in te blazen. Je was een uiterst serieuze en betrokken studente. Men loofde je intelligentie, arbeidshouding, uitspraak en handelingsvermogen. In maart 1838 speelde je in het Théâtre-Français, in het toneelstuk 'Horace' van Pierre Corneille. Je ging samenwerken met Louis Désiré Veron, de ex-directeur van de Parijse Opera, 23 jaar ouder dan jou, dik en lelijk. Volgens roddelaars was je zijn minnares. Van
1838 tot 1842 woonde je in de Galerie Véro-Dodat, in een appartement op drie hoog.

In 1841 had je veel succes in Londen en werd je in heel Europa beroemd. Je speelde vooral in de toneelstukken van Corneille, Racine, Voltaire en Molière. Je acteerde in Brussel, Berlijn, St. Petersburg, Londen en Noord-Amerika. In de Comédie-Française bleef je klassiek theater brengen, ondanks dat het niet meer zo geliefd was. Je speelde de hoofdrol in 'Adrienne Lecouvreur' van Eugène Scribe. Je had een duidelijke stem en een overtuigende gebarentaal. Je was een superbe tragédienne en je had geen enkele affiniteit met de romantische dramatiek. Door je hoofdrol in het tragedie 'Phèdre' van Jean Racine werd je alom bekend.

Je was de minnares van Alexandre Florian Joseph, graaf Colonna-Walewski, de zoon van Napoléon Bonaparte en zijn minnares, gravin Marie Walewska, die op haar 31-ste aan een nierziekte overleed. In 1844 kregen jullie samen een zoon, Alexandre Antoine Colonna-Walewski. In 1855 werd je minnaar minister van Buitenlandse Zaken, tot 1860. In 1866 werd hij hertog en op 27 september 1868 overleed hij door een beroerte in Straatsburg. Hij ligt begraven op Père Lachaise. Jullie zoon was ook politicus en hij overleed op zijn 54-ste in Turijn.

Na een sexaffaire met ene Arthur Bertrand verhuisde je naar Engeland. Samen met Arthur kreeg je een zoon, Gabriel-Victor Felix. Arthur heeft hem nooit erkend en Gabriel-Victor overleed in 1889 als marine-man in Kongo. Je had een korte sexaffaires met Louis-Napoléon Bonaparte en met Napoléon Joseph Charles Paul Bonaparte. Je bent nooit getrouwd. Je minnaar Colonna-Walewski was boos over je losbandige gevrij en trouweloosheid. Je zei hem, dat je een voorkeur voor seksuele huurders had en niet voor vaste eigenaars. Na een lange reis door Rusland ging je gezondheid hard achteruit. Je ging naar Egypte om op te knappen. In de herfst van 1857 ging je gezondheid rap bergafwaarts. Op 3 januari 1858 overleed je door tuberculose in een villa te Le Cannet. Je werd zesendertig jaar en je bent begraven in een joods mausoleum te Père Lachaise.