Hoe IS zichzelf vanzelf opblaast

Het is wereldwijd bekend geworden, dat de boerse djihadisten van IS in Nineveh eeuwenoude kunstschatten hebben verwoest. Ze doen er alles aan om negatieve aandacht te krijgen en dat moet gezegd, daar zijn ze behoorlijk bedreven in, maar het effect wat ze ermee willen bereiken, kunnen ze er niet mee afdwingen, dus raken ze steeds erger gefrustreerd, als drammende kleuters. Ze proberen de wereld te chockeren met extremistische moord en vernielzucht. Ze willen de vrije wereld intimideren via onthoofdingen en levend verbranden. Als macabere cineasten zenden ze hun gruwelijke horrorfilmpjes naar de vrije wereld. Ze krijgen geen macht door positieve verdiensten, maar door dwanggedachten en dwangmatige, destructieve, levens vernietigende daden. Hun hysterische godsdienstwaanzin komt voort uit ernstig, onbehandelde, psychiatrische geestesziekten.

De 'islamitische' cultuurbarbaren hebben net als de nazi's de in hun ogen 'ontaarde kunst' vernietigd. IS is zeg maar zwaar orthodox islamitisch en bovendien volkomen ontspoord en de ware weg tot Allah grondig kwijt. Dat deze verwilderde baardapen de Iraakse ruïnestad Nineveh, nabij Mosul en aan de Tigris, kort en klein hebben geslagen, is op zich in archeologisch oogpunt een enorm zware tegenslag voor de wereldbevolking, maar het is vooral een dreun voor de ISS-ers zelf, die hiermee hun ware gezicht eenmaal andermaal laten zien, een vreselijk arrogante tronie, de Elephantman is er een ware Adonis bij, die zonder blikken of blozen met veel liefde gemaakte kunst van onschuldigen kapot slaat en achteloos en stupide omver werpt. Iets schoons kapot maken is easy, maar het zelf creëren is geniaal en dat zijn die IS-ers nu eenmaal niet, want het zijn stuk voor stuk ontzettend irritante dommerikken, die alleen maar kunnen slaan en knallen. Het zijn de hooligans en pestkoppen op het schoolplein, die, als meester even niet op let, toeslaan. Waanzinnige lafaards, ondanks hun stoerdoenerij en schijnheroïek.

Nineveh was ooit de hoofdstad van het Assyrische Rijk en de grootste stad ter wereld. Daar kunnen ze natuurlijk nooit aan tippen en daarom moeten alle herineringen aan die tijd uitgewist worden. Pure jaloezie, zelfs op de lang geleden overledenen. Hoe giftig jaloers kun je zijn. En dan claimen zo ook nog dat Allah hun de opdracht heeft gegeven om die kunstwerken van onschatbare waarde te vernietigen. Een mooie Allah zou dat zijn zeg, wat een leugenaars en doorzichtige goochelaars. Aan de vruchten herkent men de boom. Hun God zaait niets anders dan moord, vernietiging, verkrachting, angst, wreedheid, gedwongen indoctrinatie, vrijheidsbeperking en haat. Met drilboren en dikke hamers sloopten ze de eeuwenoude muren van de heilige stad Nineveh. Ze hebben geen greintje respect voor het cultuurgoed van kunstzinnige voorouders. Ze zijn bezeten van hun demonische Allah-visie, die niets met een Allah te maken heeft, maar alles met hun kwaadaardige, inhumane, intolerante, agressieve, liefdeloze inborst.

Één of andere mesjokke woordvoerder zegt koelbloedig en onverstoorbaar, dat deze beeldenstorm nodig was, omdat de mensen vroeger deze beelden aanbaden, ze deden aan afgoderij en veelgoderij. Dat mag je wel vinden, maar dat geeft je nog niet het recht om de kunstwerken van andersdenkenden te vernielen, want dat is een veel ernstiger delict. Dat ze psychisch gestoord zijn mag duidelijk zijn, want wie vecht er nou tegen standbeelden? Denk aan de windmolens van Don Quichot. Bovendien is het verre van heldhaftig, want die beelden bieden geen enkele weerstand. Ze zetten zichzelf behoorlijk voor aap. Het is natuurlijk alweer de kift, want zelf zijn ze niet in staat om een mooi kunstwerk van Mohammed of Allah te maken. Daarvoor missen ze de fijngevoeligheid, het intellect, de kundigheid en de drijfveren. Als ze daar aan zouden beginnen, dan zouden ze meteen door de mand vallen als profetische charlatans. Zonder het te beseffen, hebben ze zichzelf volop in de misvormde vingers gesneden door al die schone kunst botweg te vergruizelen. Met hun wandaden beledigen ze ook de grootste groep moslims, namelijk de gematigde moslims, die wel in Allah zijn.

In wezen zijn de IS-ers zelfmoordterroristen en doen ze zich voor als strijders voor het ware geloof, als dat al kan bestaan. De meesten van hen zijn zwaar suïcidaal en dat verbloemen ze door maar om zich heen te slaan en te schieten. In wezen zijn ze stuk voor stuk vreselijke bangerikken en houden ze zich vast aan drogredenen en geloofsverdraaiingen. Als gelijkdenkende kuddedieren voelen ze zichzelf sterk, maar als geïsoleerde individuen zijn ze depressieve en hulpbehoevende, uiterst trieste gevallen. Hun Allah-beeld is Allah voor hun gefrustreerde, vijandige, moorddadige kar spannen. In wezen misbruiken ze Allah op een gruwelijke wijze. Ze verkrachten en mishandelen Allah. Wat ze hun onschuldige medemensen aan doen, doen ze Allah aan, alleen beseffen ze dit nog niet vanwege hun godsdienstwaanzin en haatdragende, onderlinge indoctrinaties. Die kunstvoorwerpen kan ik hen nog wel vergeven, maar al die onschuldige slachtoffers niet. Ik denk Allah ook niet. Dus kunnen ze die hoeveelheid sexy maagden voorbij de hemelpoorten wel op hun vette buiken schrijven. En dat zal nog lang niet het ergste zijn. Hun zin voor spiritualiteit is uiterst belabberd. De tijdbom in hen zal vroeg of laat geheid ontploffen.

Schrijver: Joanan Rutgers, 1 maart 2015

Geplaatst in de categorie: actualiteit