Was de groene fee maar van vlees en bloed

(voor Charles Cros (1842 - 1888))

Je bent geboren als Émile-Hortensius-Charles Cros op 1 oktober 1842 in Fabrezan, in de provincie Aude. Daar is nu in het stadhuis een klein museum aan je gewijd en er wordt jaarlijks een muziekfestival aan jou gewijd. Je familie kwam uit Lagrasse. Je was dichter, humoristisch schrijver, uitvinder en theoretisch werker in fotografie en geluidsopname. In 1860 ging je geneeskunde studeren, maar dat verruilde je al gauw voor literaire en wetenschappelijke activiteiten. In Parijs gaf je een tijd les aan een school voor doofstommen. In 1869 kwam je met een theorie over kleurfotografie.

Op 7 mei 1869 presenteerde je samen met Louis Ducos du Hauron aan de Franse Vereniging van Fotografie jullie methode om kleurenfoto's te maken. Jij beweerde al in 1862 over dit onderwerp te hebben geschreven. Je eerste gedichten verschenen in de driedelige bloemlezing 'Le Parnasse contemporain'. In de vroege jaren zeventig publiceerde je poëzie in 'Renaissance Littéraire et artistique', naast het werk van Paul Verlaine, Villiers de L'Isle Adam en Stéphane Mallarmé. De uitgever was Emile Blémont. Je gedicht 'De Zoute Haring' werd vele malen gekopieerd. In 1873 verscheen je eerste dichtbundels 'Plainte' en 'Le Coffret de Santal', geprezen door Verlaine, immers een schitterend lofdicht voor de absint. In 1874 volgde 'Le Fleuve', met geïllustreerde aquarellen van Edouard Manet.

Je was bevriend met de dichters Paul Verlaine en Arthur Rimbaud. Je geloofde in hogere vormen van leven op Mars en Venus. Je bezocht de salons van de Parijse symbolisten en decadenten. Via lyrische, ritmische taal en opvallende beelden wilde je de emoties van jezelf oproepen, net als je collega's. Je was bevriend met de surrealisten, de Zutisten en de Hydropathes, met o.a. Germain Nouveau, ook een vriend van Rimbaud, Guy de Maupassant, Jules Laforgue, Léon Bloy, François Coppée en Jean Moréas. De vrijdagse bijeenkomsten eindigden steevast in drankgelagen. Je kreeg bekendheid door je lange, literaire monologen, die je o.a. in het theatercafé 'Le Chat Noir' voordroeg. Andere dichters die dat deden, waren o.a. Jean Richepin, Georges Lorin, Albert Samain en Maurice Rollinat. Erik Satie speelde er piano.

Je was bijna de uitvinder van de fonograaf geweest, maar die eer ging naar Thomas Edison, die op 15 januari 1878 zijn eerste, werkende fonograaf introduceerde. Je wist niet dat Edison met dezelfde uitvinding van een Paréophone (platenspeler) bezig was. In feite was je eerder dan Edison, maar jij miste de financiële middelen om het productieproces op poten te zetten en om het octrooi aan te vragen. Je dronk twintig glazen absint per dag, wat je blijkbaar stimuleerde om de prachtigste gedichten te schrijven en de mooiste uitvindingen te maken, ook al hield menigeen dat voor onmogelijk. Je poëzie bracht net zo weinig erkenning en beloning als je uitvindingen. Je dacht dat er grote steden op Mars en Venus waren. In 1888 verscheen je dichtbundel 'La Vision du Grand Canal des Deux Mers'.

Op 9 augustus 1888 overleed je in Parijs, moedeloos en verslaafd aan de alcohol. Je werd 45 jaar. In 1908 verscheen je dichtbundel 'Le Collier de griffes' nog. In de film 'Total Eclipse', over Arthur Rimbaud en Paul Verlaine, te zien op U-Tube, verschijn je enkele seconden in 'Le Chat Noir', gespeeld door Christopher Chaplin, de jongste zoon van Charlie Chaplin en zijn vierde vrouw Oona O'Neill. Je dronk net als Rimbaud en Verlaine veel absint in de bekende kunstenaarscafés van Parijs. Absint wordt ook wel 'de groene fee' genoemd. Je bent te ver in die illusie meegegaan.

Charles Cros Thomas Thomas Edison Arthur Rimbaud

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 68