Een groot kunstenaar tussen grote kunstenaars

(voor Félix Edouard Vallotton (1865 - 1925))

Je bent geboren op 28 december 1865 in Lausanne. In 1882 studeerde je af aan het Collège Cantonal, voor klassieke studies. Je ging naar Parijs om kunst te studeren aan de Académie Julian. Je kreeg les van Jules Joseph Lefebvre en Gustave Boulanger. In het Louvre bewonderde je het werk van Holbein, Dürer en Ingres. Je begon met het schilderen van portretten. In 1885 schilderde je monsieur Ursenbach en jezelf. In 1886 kreeg je zelfportret een eervolle vermelding bij de Salon des Artistes Français. Vanaf 1889 was Hélène Châtenay je levenspartner.

In 1891, het sterfjaar van Arthur Rimbaud, verscheen je eerste houtsnede, een portret van Paul Verlaine. In tien jaar tijd maakte je vele houtsneden en was je een leider op dat kunstgebied. Je maakte een zelfportret en je portretteerde o.a. Arthur Rimbaud, Charles Baudelaire, Stendhal, Comté de Lautréamont, Edgar Allan Poe, Giacomo Leopardi, de romancier Paul Adam, de drievoudig premier André Léon Blum en de anarchist/kunstcriticus Félix Fénéon. Je werd beïnvloed door het post-impressionisme en het symbolisme, maar vooral door de Japanse houtsnede. Je verzamelde Ukiyo-e prenten. Jouw houtsnede-onderwerpen waren huiselijke taferelen, badende vrouwen, portretten en straatbeelden, zoals de politie, die anarchisten aanvalt.

Vanaf 1892 was je lid van de kunstenaarsgroep Les Nabis, net als je vrienden Pierre Bonnard, Ker-Xavier Roussel, Maurice Denis en Edouard Vuillard. Je vertoefde vaak in het café Le Chat Noir, net als o.a. Toulouse-Lautrec, Degas, Pisarro, Monet, Mary Cassatt en Caran d'Ache.

In 1898 verscheen je hoogtepunt 'Intimités', tien interieurs, die betrekking hebben op de spanning tussen mannen en vrouwen. Ze werden door de Revue Blanche gepubliceerd. De houtsneden verschenen veelvuldig in boeken en tijdschriften in Europa en Amerika. Bovendien hadden je houtsneden een belangrijke invloed op de grafische kunst van Edvard Munch, Aubrey Beardsley en Ernst Ludwig Kirchner.

In 1899 trouwde je met de rijke, jonge weduwe Gabrielle Rodrigues-Henriques, die moeder van Max, Joseph en Madeleine was. Haar man Gustave Isaac overleed in 1894 op 33-jarige leeftijd. Gabrielle was de dochter van de Parijse kunsthandelaar Alexandre Bernheim. Door je huwelijk had je geen geldproblemen meer en kon je volop schilderen. In 1900 kreeg je het Franse staatsburgerschap. Je prentkunst verminderde en je schilderkunst nam toe. In 1907 schilderde je drie naakte vrouwen en een spelend meisje in het water en je maakte een portret van Gertrude Stein. In 1908 schilderde je 'Portrait de femme en chapeau noir', waarbij een vrouw heel subtiel haar prachtige linkerborst toont. Je schilderde ook portretten van Paul Verlaine.

In 1908 ontmoette je Arthur en Hedy Hahnloser, die je steunden en je werk in het Duitstalige deel van Zwitserland bekend maakten. In 1913 reisde je naar Italië en Rusland. In datzelfde jaar schilderde je 'La Blanche et la Noire', waarbij een rokende, zwarte vrouw naar een naakte, slapende, witte vrouw zit te kijken. In 1917 bezocht je Verdun in oorlogstijd, wat je zwaar bekomen is. In 1921 schilderde je 'Blonde Nude', een aantrekkelijke blondine, maar tegen het standbeeldachtige aan.

Op 29 december 1925 overleed je in Parijs na een verkeerde, chirurgische operatie in een ontdekt kankergezwel. Je werd 60 jaar en je bent begraven op de begraafplaats Montparnasse. Je liet ruim 1700 schilderijen, honderden tekeningen, zo'n 200 prenten en enkele sculpturen na. Gabrielle overleed op 3 september 1932.

Félix Edouard Vallot Hélène Châtenay Gabrielle Rodrigues-

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 44