Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Dinah Washington - September in the Rain

(voor Dinah Washington (1924 - 1963))

Je bent geboren als Ruth Lee Jones op 29 augustus 1924 in Tuscaloosa, Alabama, vernoemd naar een opperhoofd van de Choctaw-stam. De stad ligt aan de Black Warrior River. Als kind verhuisde je naar Chicago. Terwijl je op de lagere school zat, deed je aan gospelzang en speelde je piano voor het koor in de St. Luke's Baptist Church. In je tienerjaren regisseerde je jouw kerkkoor en was je lid van de Sallie Martin Gospel Singers, waar je al gauw de leadsinger van was. Op je vijftiende won je in het Regal Theater in Chicago een amateurwedstrijd met het lied 'I Can't Face the Music'.

Daarna begon je in clubs op te treden, o.a. in Dave's Rhumboogie en de Downbeat Room, samen met de jazz-pianist Fats Waller, die op zijn 39-ste overleed door de combinatie van een longontsteking en een lange treinreis. Je speelde in de jazzclub Three Deuces en je hoorde Billie Holiday in de Garrick Stage Bar. De eigenaar van deze club, Joe Sherman, was diep onder de indruk van je lied 'I Understand' en hij contracteerde je om op de bovenverdieping te zingen, terwijl Billie in de zaal onder jou zong. Je was ook de zangeres van de rhythm & blues band van de jazz-muzikant Lionel Hampton. Je opname-debuut bij Keynote Records was 'Evil Gal Blues', geschreven door Leonard Feather. De opvolger was 'Salty Papa Blues'. Je bleef tot 1946 in de band van Hampton.

Je tekende een contract bij Mercury Records en je eerste hit was 'Is not Misbehavin'', waarna het succes bleef komen. Tussen 1948 en 1955 had je 27 R & B top tien hits, waarbij 'Am I Asking Too Much' en 'Baby Get Lost' op nummer één stonden. Je werkte o.a. samen met de jazz-trompettist Clifford Brown, de swing en bebop trompettist Clark Terry, de jazz-altsaxofonist Julian Edwin Adderley en de jazz-tenor saxofonist Benjamin Webster. In 1959 had je een eerste toptien pophit met jouw versie van 'What a Diff'rence a Day Made'. Je band bestond uit de arrangeur/componist Belford Hendricks, de jazz-gitarist Kenneth Burrell, de jazz pianist/toetsenist Josef Zawinul en de swing-jazz drummer David Francis.

Je coverde 'Unforgettable' van Irving Gordon en in 1960 had je twee zeer succesvolle duetten met Benjamin Peay, 'Baby (You've Got What It Takes)' en 'A Rockin 'Good Way'. In 1961 verscheen je laatste grote hit 'September in the Rain'. Je maakte ook twee dirty blues songs, 'Long John Blues', over haar tandarts met de tekst 'Hij haalde zijn trouwe boor. Hij zei me wijd te openen. Hij zei me geen pijn te doen, maar hij vulde mijn hele binnenkant.'. En 'Big Long Sliding Thing', zogenaamd over een trombonist. Je was bekend door je smartlappen. In 1962 bestond je achtergrondtrio uit de drummer Jimmy Thomas, de saxofonist John Payne en de orgelspeler Jimmy Sigler. Ze deden ook de achtergrondzang.

In 1963 deed je optredens met Count Basie en Duke Ellington. In 1963 trouwde je met de American football player Dick Lane. Je was eerder getrouwd met Robert Grayson, met wie je jullie zoon Robert junior kreeg. Met George Jenkins kreeg je jullie zoon George junior. Je was acht keer getrouwd en je had ontelbaar vele minnaars. Op 14 december 1963 overleed je door een overdosis afslankpillen, secobarbital en amobarbital. Je werd 39 jaar en je bent begraven op de Burr Oak Cemetery in Alsip.

Schrijver: Joanan Rutgers, 3 september 2016


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 5 stemmen 41



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)