Eeuwige erfenis

Subtitel: Souvenir de Florence

Dit strijkerssextet in D mineur, Souvenir de Florence, Op. 70, voor twee violen, twee altviolen en twee celli, is door Pjotr Iljitsj Tsjaikovski gecomponeerd. Herinnering aan Florence heeft een traditionele vierdelige vorm en de titel is ontstaan toen de componist het in Florence begon te schrijven.

Over deze werkelijk prachtige stad schreef ik vijf jaar geleden 'De oude brug'. Een Netgedicht van 11 april 2012.

De vier delen van dit sublieme sextet zijn als volgt opgebouwd:

I Allegro con spirito (d mineur)
II Adagio cantabile e con moto (D majeur)
III Allegretto corto Moderato (a mineur)
IV Allegro con brio e Vivace (D majeur)

Deel I is in de sonatevorm geschreven. Anders dan de naam doet vermoeden, slaat de term niet op de gehele sonate, maar doorgaans op de vorm van het eerste deel ervan. Haar driedelige opbouw kenmerkt de sonatevorm:

- expositie = opening
- doorwerking = uitwerking en
- reprise = een recapitulerend slot

Opvallend genoeg en wat mij betreft niet direct te verklaren, wordt de reprise ook vaak re-expositie genoemd. Waarschijnlijk uit te leggen als een nieuwe opening na een samenvattend slot...!

Het tweede deel, ook wel thema, staat in de majeur-parallelle toonsoort F majeur en is aanmerkelijk rustiger van karakter. Na een doorwerking en reprise eindigt dit thema met een snel coda, Italiaans voor staart. Dit is het deel van een muzikale compositie dat zich na de climax van het stuk afspeelt, dus de eindsectie van een compositie aangeeft. Het codateken ziet eruit als een cirkel met een kruis erdoor. Na een herhaling wordt het stuk uitgevoerd tot het eerste codateken en vervolgd bij het tweede.

Ook kunnen musici de kapitale letters D.C., met of zonder puntjes, tegenkomen. Deze afkorting staat voor 'da capo', vanaf het begin. Hier dient men vanaf het begin te herhalen om vervolgens naar het codateken te springen. D.S. staat voor 'del segno': vanaf het segnoteken. Hier dient men vanaf het hiervoor genoemde teken, twee hoofdletters S, gedeeld door een slashteken.

In het kader van het Nederlands, correct Nederlands, is bijzonder te vermelden dat musici vaak van HET coda spreken, hoewel het woord vrouwelijk is en dus als DE coda dient te worden benoemd.

Mijn herinnering aan Florence is door Botticelli magnifiek vastgelegd:

Venus; godin van de schoonheid

Botticelli; is sowieso voor eeuwig samen met zijn Venus, Simonetta Vespucci, daar hij in de Ognissanti-kerk te Florence als schilder voor eeuwig naast zijn model zal rusten... Een bijzondere liefde, sterker dan de dood...!