Een zeer gevierde en begeerde salonière

(voor Madame de Staël (1766 - 1817))

Je bent geboren als Anne-Louise Germaine Necker op 22 april 1766 in Parijs. Jouw vader was de bankier/politicus Jacques Necker en jouw moeder was Suzanne Curchod, die gastvrouw in een zeer populaire salon was, waar je o.a. de letterkundige Friedrich Grimm, de schrijver/graaf Georges-Louis Buffon, de schrijver/filosoof Jean-François Marmotel en de schrijver Jean-François de la Harp, Denis Diderot, Jean le Rond d'Alembert en de schrijver/priester Guillaume-Thomas Raynal ontmoette. Suzanne's vader was een calvinistische, gedisciplineerde dominee.

Op jouw dertiende las je Rousseau, Montesquieu, Shakespeare en Dante. Hierdoor kreeg je als adolescent een zenuwinzinking, maar jouw literaire passie was aangewakkerd. In 1784 gingen jullie naar Château Coppet om in 1875 naar de regio Parijs terug te keren. In 1876 verscheen jouw drama 'Sophie ou les Sentiments secrets' en in 1787 jouw drama 'Jeanne Grey'. De mogelijke kandidaten om mee te trouwen waren Edward Gibbon, William Pitt de Jongere, Comté de Guibert, de Zweedse advocaat Axel de Fersen en de militair Louis Marie van Narbonne-Lara.

Op 14 januari 1786 trouwde je in de Lutherse kapel van de Zweedse ambassade met Baron Erik Magnus Staël von Holstein (1749 - 1802), een gokverslaafde ambassadeur. In 1800 zijn Erik en jij gescheiden. Op 8 mei 1802 overleed Erik door een beroerte. Hij werd 52 jaar. Hij is bij Château Coppet begraven. Op 6 mei 1874 overleed jouw moeder. Je keerde terug naar Château Coppet, waar je o.a. met de bloedmooie schrijfster Juliette Récamier verbleef, ook een tegenstandster van Napoleon.

In 1794 begon je een turbulente liefdesrelatie met de schrijver Benjamin Constant. In 1795 opende je in de Zweedse ambassade in Parijs een salon aan de Rue du Bac en daarna in het Hôtel de Salm-Dyck. Napoleon Bonaparte en jij kregen ruzie en je werd uit Parijs en omstreken verbannen. Vervolgens reisde je door Europa. In Weimar ontmoette je Goethe, Schiller en de schrijver Christoph Wieland. Op 9 april 1804 overleed jouw vader.

Jij had een turbulente relatie met de schrijver/politicus Benjamin Constant. In zijn roman 'Le Cahier rouge' uit 1807 beschreef hij zijn liefde voor jou. Op 10 oktober 1811 hertrouwde je in het geheim met Albert de Rocca, een officier, die een ernstig gewond been had en daardoor als kolonel niet verder kon. Je had hem in Genève ontmoet, omdat Napoleon jou uit Parijs had verbannen. Hij was 23 jaar jonger. Op 7 april 1812 kregen Albert en jij een zoon, Louis-Alphonse, die door jouw oudere halfzus Albertine is opgevoed.

Jij kreeg vier kinderen; Scott Gustavine, de enige die je samen met Erik kreeg, Scott August, Scott Albert en Albertine Ida Gustavine. Hertog Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord was één van jouw vele minnaars. De dag voor de Septembermoorden in 1792 ontvluchtte je Parijs en begon je in Château Coppet een succesvolle salon. Je bezocht jouw vriendin Belle van Zuylen en je schreef een pamflet over de terechtstelling van Marie-Antoinette.

Napoleon verbande jou uit heel Frankrijk. Je reisde naar Wenen en Sint-Petersburg, waar je de dichter Aleksandr Poesjkin ontmoette. Je ging naar Finland, Zweden en Engeland, waar je als een heldin ontvangen werd. In de herfst van 1813 overleed jouw zoon Albert in een duel na een gokruzie. In 1815 trouwde jouw dochter Albertine met de politicus/hertog Victor de Broglie, wiens vader door de guillotine was onthoofd. Zij kregen samen vier kinderen, waarvan jij alleen Pauline nog hebt gezien.

In 1816 bezocht Lord Byron jou in Château Coppet. In de winter van 1816-1817 was je terug in Parijs, op 40, rue des Mathurins, waar je vanaf 21 februari 1817 verlamd op bed lag. Op 14 juli 1817 ben je daar overleden. Je was erg bang voor de dood. Op jouw sterfbed las je nog 'De navolging van Christus' van Thomas à Kempis en wist je in het hiernamaals te geloven, wat jouw vriend Arthur Wellesley, 1e hertog van Wellington, verbaasde. Je werd 51 jaar.