Pijnlijk afgewezen door Vladimir Majakovski

(voor Elsa Triolet (1896 - 1970))

Je bent geboren als Ella Joerjevna Kagan op 24 september 1896 in Moskou. Jouw vader Yuri Aleksandrovitsj Kagan was een advocaat en jouw moeder Elena Yourevna Bernan was een muzieklerares/pianiste. Je bent in een Joodse familie opgegroeid. Jouw oudere zus was Lilya Kagan, die later een schrijfster/actrice werd en de geliefde/muze van de roekeloze wervelstormdichter Vladimir Majakovski. Jij bent uitstekend opgeleid. Jij sprak vloeiend Frans en Duits en je speelde net als jouw moeder piano. Je studeerde na zes jaar af aan het Architecturale Instituut van Moskou.

Je genoot volop van de poëzie en in 1915 raakte je bevriend met de dichter/grafisch kunstenaar Vladimir Majakovski, een bonk van een kerel en een soort halfgod met de uitstraling van een occultist/magiër. Je was smoorverliefd op hem, maar toen je hem bij jou thuis uitnodigde, werd jouw witte prins ineens smoorverliefd op jouw zus Lilya, die al op 26 maart 1912 met de schrijver Osip Maksinovitsj Brik was getrouwd. Lilya en Osip hadden een open huwelijk. Vladimir had van 1917 tot 1923 een seksuele relatie met haar. Daarna bleven ze tot de zelfdoding van de 36-jarige Vladimir dik bevriend. Vladimir heeft zichzelf op 12 april 1930 door zijn hart geschoten.

Jij was de eerste, die de poëzie van Majakovski en andere, Russische dichters naar het Frans vertaalde. In 1918, aan het begin van de Russische Revolutie, trouwde jij met de Franse cavalerie-ambtenaar André Triolet. Met André woonde je in 1920 in Berlijn en op Tahiti. In 1921 ben je van André gescheiden. Je woonde een tijd in Berlijn en Londen. Je emigreerde naar Frankrijk, waar je jouw voornaam in Elsa veranderde. In de vroege jaren twintig beschreef je jouw bezoek aan Tahiti in jouw brieven aan de schrijver/criticus Victor Borisovitsj Shklovsky, die verliefd op jou was en die de brieven aan zijn vriend Maxim Gorki liet lezen. Maxim vond, dat jij een literaire carrière zou moeten overwegen.

Jouw debuutboek 'In Tahiti' uit 1925 is gebaseerd op jouw brieven aan Victor en in Leningrad gepubliceerd. In 1926 verscheen 'Wilde aardbei' (zo werd je als kind genoemd) en in 1928 'Camouflage'. Beiden werden in Moskou gepubliceerd. Op 6 november 1928 ontmoette je de surrealistische dichter/schrijver Louis Aragon in het Café La Coupole. Jij kon maar moeilijk met André Breton omgaan en in 1929 verlieten Louis en jij de surrealistische woongemeenschap. Louis en André hadden elkaar in 1917 leren kennen. In 1932 was de breuk tussen hen compleet.

In 1938 verscheen jouw eerste, Franstalige boek 'Bonjour Thérèse'. Op 28 februari 1939 hertrouwde je met Louis. In 1939 verscheen 'Maïakovsky', in 1942 'Mille regrets', in 1943 'Le Cheval Blanc', in 1944 'Le mythe de la Baronne Mélanie' en 'Le Premier accroc coûte deux cents francs', waarvoor je als eerste vrouw de Prix Goncourt 1944 won. In 1946 verscheen 'Personne ne m'aime'. In de Tweede Wereldoorlog werkten Louis en jij voor de ondergrondse, linkse media en jullie vochten in het Franse verzet. Jij beïnvloedde Louis om zich bij de communistische partij aan te sluiten. In 1942 schreef Louis de dichtbundel 'Les Yeux d'Elsa' voor jou. Jullie waren goed bevriend met de befaamde poëzie-uitgever Pierre Seghers. In juli 1944 hebben Louis en jij de krant 'La Drôme en armes' opgericht.

De goede vriend van Louis, de schrijver Pierre Drieu la Rochelle, sloot zich bij het nazisme aan, waardoor de vriendschap eindigde. Pierre pleegde op 15 maart 1945 zelfdoding. Hij werd 52 jaar. In de laatste jaren van de oorlog leefden jullie met valse persoonsbewijzen in de Provence. In 1959 verscheen het verhaal 'Roses à Crédit', wat in 2010 verfilmd is door Amos Gitai, met Léa Hélène Seydoux en Grégoire Leprince-Ringuet in de hoofdrollen. In 1970 verscheen jouw laatste boek 'Le Rossignol se tait à l'aube'.

Op 16 juni 1970 ben je in Moulin de Villeneuve in de gemeente Saint-Arnoult-en-Yvelines door een hartaanval overleden. Dat was in een oude watermolen, die van Louis en jou was. Jij werd 73 jaar en je bent in het park bij de molen van Villeneuve begraven. Louis was een laatbloeiende homoseksueel, die op 24 december 1982 overleed, met zijn vriend Jean Ristat aan zijn sterfbed. Hij is naast jou begraven.