De duende-godin onder de klassieke zangvogels

(voor Cecilia Bartoli)

Je bent geboren op 4 juni 1966 in Rome. Jouw ouders zijn de sopraan Silvana Bazzoni en de tenor Pietro Angelo Bartoli. Jouw oudste broer is Gabriele en jouw zus is Frederica. Jouw ouders waren beiden professionele zangers en je kreeg jouw eerste zanglessen van jouw moeder. Als kind neuriede je de melodieën, die jouw ouders moesten instuderen. Als kind was je samen met Gabriele aanwezig bij de opvoering van 'Aïda' van Giuseppe Verdi in de Termen van Caracalla. Jouw ouders zongen mee in het koor van de Opera van Rome. Gabriele en jij beklommen de namaak-sfinxen van het decor. Op jouw negende had je voor het eerst een publiekelijk optreden als herdersjongen in 'Tosca' van Giacomo Puccini. Op jouw dertiende kreeg jij flamencolessen en je studeerde piano en trompet.

Op jouw negentiende werd jij via de Italiaanse televisie ontdekt. Je zong duetten met Katia Ricciarelli en Leo Nucci.
Je studeerde aan het Conservatorio di Santa Cecilia op Via dei Greci 18 in Rome. In 1987 debuteerde jij als opera-zangeres in de Arena di Verona uit de eerste eeuw. In 1988 speelde je Rosina in 'Il barbiere di Siviglia' van Gioachino Rossini. Je speelde het in de Oper Köln, op het Schwetzinger Festspiele en in de Zürich Opera. Jouw ouders gingen scheiden, waarna jouw vader naar zijn geboorteplaats Rimini terugkeerde, waar hij als tenor weinig succes had.

Samen met de dirigenten Daniel Barenboim (1942, Londen) en Nikolaus Harnoncourt (1929 - 2016) ging je met het werk van Mozart aan de slag. Daniel was van 1967 tot 1987 met Jacqueline du Pré getrouwd. De dochter van Nikolaus Elisabeth von Magnus is net als jou een mezzo-sopraan. Je speelde in 'La Scala di Seta' van Rossini en je speelde Dorabella in de komische opera (opera buffa) 'Cosi fan tutte' van Wolfgang Amadeus Mozart. Je speelde in 'Lucio Silla' van Mozart, wat over de dictator Lucius Sulla gaat, die Giunia, de dochter van zijn vijand Gaius Marius, begeert. In 1990 speelde je Cherubino, de page van graaf Almaviva, in 'Le nozze di Figaro' van Mozart in de Opera Bastille in Parijs. En je speelde Zerlina in 'Don Giovanni'.

Na die Mozart-rollen was je internationaal doorgebroken. In de Staatsoper Hamburg speelde je Idamantes in 'Idomeneo' van Mozart. In 1991 speelde je Isolier in 'Le Comté Ory' van Rossini in La Scala in Milaan, wat op 3 augustus 1778 is ingehuldigd. Daardoor werd jouw reputatie als de beste Rossini-zangeres dik onderstreept. In 1996 speelde je Despina in 'Cosi fan tutte' in de Metropolitan Opera in New York City. In 1997 zong je daar als Angelina (Assepoester) in 'La Cenerentola' van Rossini en in 1998 als Susanna in 'Le nozze di Figaro'. In 1998 overleed jouw broer Gabriele door een hersentumor. In 1999 verscheen jouw album 'The Vivaldi Album', met vergeten aria's van Vivaldi, die jij samen met Gabriele had onderzocht. Alleen al jouw uitvoering van 'Anch'il mar par che sommerga' maakt jou tot één van de allerbeste mezzo-sopranen.

In 2000 zong je als Donna Elvira in 'Don Giovanni' in de Deutsche Oper Berlin. In 2001 speelde je Euridice en Genio in 'L'Anima del Filosofo' van Joseph Haydn in de Royal Opera House, Bow Street, Londen. Je hebt ook muziek van Christoph Willibald Gluck en Antonio Salieri uitgevoerd en opgenomen. In 2003 won je een Brit Award for Outstanding Contribution to Music. In 2005 zong je als Cleopatra (je bent minstens zo mooi) in 'Giulio Cesare' van Georg Friedrich Håndel. Je doet vaak optredens met het barok-ensemble Il Giardino Armonico, wat in 1985 is opgericht door de luitist Luca Pianca en de dirigent/dwarsfluitist Giovanni Antonini. In 2007 verscheen jouw album 'Maria', met liederen van de door jou zeer bewonderde, Spaanse zangeres Maria Felicia Malibran (1808 - 1836), van wie jij juwelen bezit. Vanaf 2010 woonde je een tijd in Monaco. In 2010 zong je als Norma in 'Norma' van Vincenzo Bellini in het Konzerthaus Dortmund, met Thomas Hengelbrock als dirigent.

In maart 2011 had je optredens in vijf Australische steden. In 2011 won je een vijfde Grammy Award voor het album 'Sacrificium' uit 2009, met aria's, geschreven voor een castraat. Maar het belangrijkste in 2011 was wel jouw huwelijk met de Zwitserse bas-bariton Oliver Widmer, na twaalf jaar met hem te hebben samengewoond. Oliver is geboren op 24 maart 1965 in Zürich. Hij kreeg eerst les van zijn vader, de bariton Kurt Widmer, aan de Musik-Akademie der Stadt Basel. Hij kreeg daarna les van de bariton/dirigent Dietrich Fischer-Dieskau, die door de sopraan Elisabeth Schwarzkopf 'einen geborenen Gott, der alles hat' werd genoemd. Je woont in Rome en aan de Goldküste bij het meer van Zürich. In 2012 won je de Herbert von Karajan Musikpreis, die Hengelbrock in 2015 won. Je hebt ook nog met Von Karajan samengewerkt.