Psychotische beelden waanzinnig geniaal scherpgesteld

(voor Yona Wallach (1944 - 1985))

Je bent geboren op 10 juni 1944 in Kiryat Ono, 11 kilometer vanaf Tel Aviv en in 1939 ontstaan uit de nederzetting Kfar Ono. Jouw ouders waren Esther Gofman (1910 - 1985) en Michael Wallach (1912 - 1948). Vanwege drie overleden familieleden werd jij Yona genoemd. Jouw oudere zus is Nira Schentzer, geboren in 1938. Nira en jij zijn later van elkaar vervreemd geraakt. Jij was vier jaar, toen jouw vader in 1948 tijdens de Arabisch-Israëlische Oorlog gruwelijk werd gemarteld en vermoord. Je woonde met jouw moeder en Nira aan de Michael Wallach Street in Kiryat Ono, de stad, die jouw vader had opgericht. Na de basisschool werd je opstandig en droeg je de kleren van jouw overleden vader. Je manifesteerde jezelf als androgyn en biseksueel.

Op jouw zestiende had je jouw eerste abortus. Na de tiende klas werd je van de middelbare school weggestuurd. Je ging een korte tijd naar de Avni Arts School aan de Eilat Road in Zuid-Tel Aviv, opgericht in 1936. Andere leerlingen waren o.a. de kunstenaar Gideon Gechtman, de schilder/dichter/beeldhouwer David Leviathan, die in 1992 een Nederlander werd, de schilder/beeldhouwer/etser Ofer Lellouche, de schilderes/beeldhouwer/keramiste Siona Shimshi en de beeldhouwer Boaz Vaadia. In jouw late tienerjaren kreeg jij voor het eerst mentale inzinkingen. Rond jouw twintigste zei je, dat je vrijwillig naar een psychiatrisch ziekenhuis was gegaan om de waanzin te ontdekken, die jouw vrienden ondergingen, maar in feite stemde je stemde je in een opname toe, omdat je neigingen had om jouw moeder gewelddadig te beschadigen.

In de inrichting ontmoette je een arts, die met drugs experimenteerde en jij wilde dat wel meemaken. Hij gaf jou een LSD-therapie, al was hij onervaren met de juiste doseringen en ooit gaf hij jou bijna een dodelijke overdosis. Je genoot van de psychedelische, psychotische toestanden opwekkende harddrugs en je vond dat de hallucinaties jouw bewustzijn verruimden. Jouw therapeut rapporteerde jouw afwijkende seksualiteit en hij identificeerde jou als homoseksueel, hoewel je nog wel relaties met mannen aanknoopte. Je was bekend als de dievegge van de vriendinnen van jouw mannelijke vriendinnen. In 1966 verscheen jouw debuutdichtbundel 'Things' (Devarim). Je was geïnspireerd door de dichters Nathan Zach, Meir Wieseltier, Yair Hurvitz (1941 - 1988) en David Avidan (1934 - 1995). Zij waren net als jij lid van de Tel Aviv Dichters. Jullie publiceerden in de tijdschriften 'Achshav' en 'Siman Kriah'.

Op jouw 24-ste werd je voor de tweede keer in een psychiatrisch ziekenhuis opgenomen. Je bleef er vier-en-een-halve maand. Je had psychotische verschijnselen, die door de harddrugs zijn veroorzaakt. De psychoses werden steeds heftiger en jouw vrienden vreesden dat je suïcidaal zou zijn. Je voelde jezelf veilig en beschermd na de publicaties van jouw schrijfwerk en nadat jouw roem was gewaarborgd. Na deze opname ging je bij jouw moeder in Kiryat Ono wonen. Jouw moeder leed aan de ziekte van Parkinson en jij was haar voornaamste verzorgster. Je gaf echter maar weinig om jouw moeder en je was dan ook verantwoordelijk voor de blauwe plekken op haar lichaam. Jouw moeder gaf jou financiële steun, omdat je geen vaste baan had. In 1969 verscheen jouw dichtbundel 'Two Gardens' (Shnei Ganim). Je schreef in vloeiende lijnen en je weigerde te worden beperkt door conventionele, poëtische structuren.

In 1974 probeerde je zelfdoding te plegen en je weigerde een ziekenhuisopname. Samen met twee mannelijke, bevriende muzikanten vormde je een rockband, waarin je jouw postmodernistische, alles onthullende gedichten presenteerde. Jouw poëzie is veelal geïnspireerd door de Joodse mystiek, de Kabbalah. Je reciteerde jouw gedichten, omdat je nogal vals zong. Je prikkelde jouw publiek met jouw uitdrukkelijk seksuele gedichten, denk aan 'Masturbation', en provocerende kleding. Op jouw 36-ste ontdekte je een knobbel in één van jouw borsten en bleek jij borstkanker te hebben. Je weigerde twee jaar een behandeling. In 1983 verscheen jouw dichtbundel 'Wild Light' (Of Pere) en in 1985 verscheen jouw vierde dichtbundel 'Forms' (Tzurot).

Je hoopte op de hulp van de geest, die jou de poëzie schonk, maar op een dag had je vreselijke borstpijn en pijn in jouw botten, zodat je toch behandeld wilde worden. Een arts in Kiryat Ono vertelde jou, dat je minder dan acht jaar te leven had. Je bleef in behandeling en jouw vrienden hielpen jou bij het toedienen van jouw geneesmiddel. Je was zeer eenzaam in die tijd. Je werd milder en kinderlijker. Jouw moeder overleed korte tijd voor jou. Op 26 september 1985 ben jij in Kiryat Ono overleden. Je werd 41 jaar. In 1985 verscheen postuum jouw laatste dichtbundel 'Appearance' (Mofah).