De sadistische controlfreakvliegjes glansrijk weggeblazen

(voor Bob Kaufman (1925 - 1986))

Je bent geboren als Robert Garnell Kaufman op 18 april 1925 in New Orleans, Louisiana. Je was de tiende van dertien kinderen. Je had een rooms-katholieke, zwarte moeder uit Martinique, De Vignes, een lerares. Je had een Duits-Joodse vader, die werkte als kruier voor de spoorlijn tussen New Orleans en Chicago. Jouw oma deed aan voodoo-rituelen. Op jouw dertiende ging jij in dienst bij de United States Merchant Marine tot de vroege jaren veertig. Daarna studeerde jij kort literatuur aan The New School for Social Research in New York City, waar je de schrijver William Seward Burroughs en de dichter/filosoof Irwin Allen Ginsberg ontmoette. Je bent geïnspireerd door het werk van Arthur Rimbaud, Guillaume Apollinaire, Walt Whitman, Herman Melville, Federico Garcia Lorca, de dichter Hart Crane, Gertrude Stein, de dichter Langston Hughes, de psychiater/politiek filosoof Frantz Fanon, de dichter/politicus Aimé Césaire en de Cubaanse dichter Nicolás Guillén. Je hield ook van jazz-muzikanten, zoals de jazz-saxofonist Charles Parker.

In 1944 trouwde jij met Ida Berrocal en in 1945 werd in New York City jullie dochter Antoinette Victoria Marie geboren. Zij overleed in 2008.

In 1959 verhuisde jij naar San Francisco's North Beach, waar je de langste tijd van jouw leven verbleef. Burroughs en Ginsberg verhuisden ook naar San Francisco. North Beach is van origine een Italiaanse wijk, met op 666 Filbert Street de Saints Peter and Paul Church, waar op 14 januari 1954 Marilyn Monroe en de honkballer Joe DiMaggio als pas getrouwd stel op de trappen op de foto gingen. In een steegje tussen Columbus en Grant Avenues woonde Jack Kerouac, die de City Lights Bookstore en de vele bars en coffeeshops bezocht. In 1958 hertrouwde je met Eileen Singe (1922 - 2015), met wie je een zoon kreeg, Parker. Je was een dichter in de orale traditie en je schreef jouw gedichten zelden op. Het is aan Eileen te danken, dat er veel van jouw gedichten zijn gepubliceerd, want zij schreef ze wel op. Je werd een boeddhist en in 1959 was je een oprichter van de wekelijkse 'Beatitude Magazine' in North Beach. Samen met de dichters Allen Ginsberg, Allan Davis Winans (1936, San Francisco), ook een vriend van Charles Bukowski, John Kelly, de financierder en drukker, en William J. Margolis.

William Margolis was een zeer aardige, humoristische, verlichte dichter uit Venice, geboren in Pittsburg. Hij rookte waterpijpen in Mexico-stad en Jack Kerouac kwam bij hem poëzie voordragen. Tijdens één van de bijeenkomsten dronk hij weer eens teveel en viel zijn notitieboekje uit zijn zak. William heeft toen zijn gedichten maar voorgedragen. William was de leider en de best bekende dichter van de Beat-poets. Hij was een groot liefhebber van de liefdespoëzie van Kenneth Patchen. Jij was dik bevriend met William. Jij droeg het liefste voor in coffeeshops en op straat. Of je schreef maatschappij-kritische dichtregels op de etalageruiten. Je was bevriend met Charlie Parker, John Coltrane, Miles Davis, Thelonius Monk en Charles Mingus. Je nam jouw zoon Parker vaak mee naar cafés en coffeeshops.

In San Francisco werd jij door de politie geïntimideerd en mishandeld. In 1959 heeft de politie jou 39 keer gearresteerd, omdat je op straat jouw surrealistische, jazz-achtige poëzie reciteerde. Daar begrepen die harteloze proleten op zich al niets van. In 1959 speelde jij een kleine rol in de film 'The Flower Thief' van Ron Rice, die op zijn 29-ste door een longontsteking overleed. In 1961 was je genomineerd voor de Guinness Poetry Award, maar T.S. Eliot ging ermee vandoor. In Frankrijk, waar jouw poëzie veel gelezen werd, was je bekend als de 'zwarte, Amerikaanse Rimbaud'. Je zwierf dag en nacht op straat door Beach North.

Je was een armoedige drugsverslaafde en je kwam vaak in aanvaring met de volgzame, zieke politie. In 1963 wilde je met Eileen en Parker New York City verlaten, maar de politie arresteerde jou, omdat je op het gras van het Washington Square Park liep. De sukkels! Je werd opgesloten in het gevangeniscomplex op Rikers Island. Van daar werd je naar het Bellevue Psychiatric Hospital op First Avenue gestuurd. Norman Mailer en Allen Ginsberg werden daar ook behandeld. Ze vonden dat jij 'gedragsproblemen' had en ze dwongen jou om electroshock-behandelingen te ondergaan. Ze wilden jou murw, hol en gedwee maken. Je werd er alleen maar meer somberder van. Er zal zeker schade zijn aangericht. Op 22 november 1963 werd John F. Kennedy vermoord. Jij deed een boeddhistische belofte, waarbij jij tien jaar lang grotendeels zweeg. Na de Vietnam-oorlog had jij nog een laatste, poëtische opleving.

Er zijn drie dichtbundels van jou verschenen; 'Solitudes Crowded With Loneliness', 'Golden Sardine' en 'The Ancient Rain: Poems 1956 - 1978'. Jij hebt de term 'Beatnik' bedacht.

Jij overleed op 12 januari 1986 op de Lady of Perpetual Help Resident Care in San Francisco door cirrose en emfyseem. Je werd 60 jaar.

Believe, Believe

Believe in this. Young apple seeds,
In blue skies, radiating, young breast,
Not in blue-suited insects,
Infesting society's garments.

Believe in the swinging sounds of jazz,
Tearing the night into intricate shreds,
Putting it back together again,
In cool logical patterns,
Not in the sick controllers,
Who created only the Bomb.

Let the voices of dead poets
Ring louder in your ears
Than the screechings mouthed
In mildewed editorials.
Listen to the music of centuries,
Rising above the mushroom time.

Bob Kaufman