De macabere wreedheid van het domme gepeupel

(voor Olympe de Gouges (1748 - 1793))

Je bent geboren als Marie Gouze op 7 mei 1748 in Montauban. Je was de onwettige dochter van Jean-Jacques Lefranc, Markies de Pompignan, een erudiete brievenschrijver/dichter, die in een herenhuis op 10, rue Armand Cambon in Montauban woonde. Lefranc heeft jou nooit als zijn dochter erkend, waardoor jij jezelf bent gaan inzetten voor de rechten van buitenechtelijke kinderen. Jouw moeder was een dienstbode uit Montauban.

Op jouw 16-de trouwde jij met een veel oudere man, Louis Aubry, een cateraar. Dit was tegen jouw wil. Louis was niet rijk en jij hield niet van hem. Je voelde een grote afkeer voor hem. In 1766 overleed hij, kort na de geboorte van jullie zoon Pierre Aubry. Jij veranderde jouw naam in Olympe de Gouges. Jouw moeder heette ook Olympe. Jij verhuisde in 1770 naar Parijs, waar jij in de literaire kringen vertoefde en de salons bezocht. Je woonde met jouw zoon bij jouw zus. Je bent nooit meer getrouwd. Je begon een relatie met de rijke Jacques Biétrix de Rozières en je weigerde zijn huwelijksaanzoek. Tijdens de Franse Revolutie was jij close met Jacques. Met zijn hulp begon je een theatergezelschap. Je ontmoette o.a. de schrijvers Jean-François de La Harpe, Louis-Sébastien Mercier en Sébastien-Roch Nicolas, die in september 1793 een poging tot zelfdoding deed, waardoor hij op 13 april 1794 overleed. Hij werd 53 jaar.

En je ontmoette de Girondins-leider Jacques Pierre Brissot, die op 31 oktober 1793 door de guillotine vermoord werd en 39 jaar werd, en de filosoof/wiskundige Nicolas, Markies de Condorcet, die op 29 maart 1794 in de gevangenis Bourg-la-Reine overleed, door moord of zelfdoding met vergif. Hij werd 50 jaar. Je ging o.a. naar de salons van Madame de Montesson en de Comtesse Fanny de Beauharnais, die net als jij toneelschrijfsters waren. Madame de Montesson trouwde op haar 19-de met de 70-jarige Jean Baptiste, Markies de Montesson, Hertog van Orléans. Jij was een vrijmetselaar, o.a. van de Loge des Neuf Soeurs van jouw vriend, de schrijver Michel de Cubières.

In 1788 publiceerde jij 'Réflexions sur les hommes nègres', waarmee jij compassie voor de slaven in de Franse koloniën eiste. Door jouw standpunt werd jij bedreigd. In 1792 verscheen jouw toneelstuk 'L'Esclavage des Noirs, ou l'heureux naufrage', opgevoerd in de Comédie-Française. Je werd ook aangevallen door mensen, die vonden dat een vrouw als schrijfster niets in het theater te zoeken heeft. De invloedrijke acteur Abraham-Joseph Bénard was extreem vrouwonvriendelijk jegens jou. Hij misgunde jou vooral jouw positie als toneelschrijfster. Maar je liet je door jouw vijanden niet de mond snoeren. Je was aanvankelijk een voorstander van de Revolutie, maar de teleurstelling was groot toen de égalité niet voor vrouwen gold.

In 1891 werd jij lid van de Amis de la Verité, die sociale, seksuele en raciale gelijkheid propageerden. Opgericht door de schrijver/boekhandelaar Nicolas de Bonneville en de bisschop Claude Fauchet, die wellicht tot de Illuminati behoorde. Claude werd op 31 oktober 1793 door de guillotine vermoord. Hij werd 51 jaar. In 1791 schreef jij de 'Déclaration des droits de la Femme et de la Citoyenne'. Je was openlijk tegen de doodstraf voor Lodewijk XVI en je wilde dat hij verbannen werd. Je bekritiseerde het geweld en de moorden van Maximilien Robespierre en zijn aanhangers. Lodewijk XVI is op 21 januari 1793 onthoofd.

Jouw pamflet 'Les trois urnes, ou le salut de la Patrie, par un voyageur aérien' uit 1793 zorgde voor jouw arrestatie. Jouw pleidooi voor het herstel van de monarchie vormde de hoofdreden. Je zat drie maanden in de gevangenis en je kreeg geen advocaat. Als geletterde vrouw werd je geacht de verdediging zelf te kunnen doen. Via jouw vrienden publiceerde je nog 'Olympe de Gouges au tribunel révolutionaire' en 'Une patriote persécutée'. Marie Antoinette is op 16 oktober 1793 onthoofd. Jouw zoon Pierre Aubry werd als vice-generaal en bataljonshoofd geschorst. Op 2 november 1793 schreef jij hem: 'Ik sterf, mijn beste zoon, een slachtoffer van mijn afgoderij voor het vaderland en de mensen. Onder het masker van het republicanisme hebben mijn vijanden mij berouwloos naar het schavot gebracht!'.

Jij bent op 3 november 1793 door het Revolutionaire Tribunaal tot de dood veroordeeld, wegens opruiend gedrag en een poging om de monarchie te herstellen. Op weg naar de guillotine had jij een kalme en serene uitdrukking op jouw wonderschone gezicht. Je bent om 7 uur 's avonds op de Place de la Révolution onthoofd. Je werd 45 jaar en je bent in de Cimetière de la Madeleine begraven.